Fractal

In memoriam: Δύο ποιήματα του Donald Hall

Μετάφραση: Ασημίνα Ξηρογιάννη //

 

Donald Hall. (September 20, 1928 – June 23, 2018)

 

Ο ήλιος 

 

Περίμενε στη θλίψη της πρόθεσης του ήλιου

με ένα παιχνίδι στα χέρια του.

Σε συννεφιασμένο καιρό ή βροχή

ή όταν το φως γύριζε προς την Κίνα,

κρατούσε  το σκοτάδι του για τον εαυτό του.

Στον ήλιο ήξερε ότι τον ακολουθούσαν.

 

 

***

 

O τάφος, το ορυχείο

 

Φεύγοντας από την πόλη

το βράδυ, από το αεροπλάνο

κοιτάζω τα φώτα του δρόμου χαμηλά:

χαλαρές δέσμες φωτός αιωρούνται

 

 

Ύστερα υπάρχει σκοτάδι από κάτω μου

Ένα ζευγάρι προβολέων στρέφονται αργά

κατά μήκος

ενός τσιμεντένιου αγροτικού δρόμου,

μακριά από πιάνα  και  θέατρα.

 

Γυναίκες ακουμπούν στο πίσω μέρος των ταξί

Άντρες σκαρφαλώνουν από πίσω τους

και μπαίνουν στο πηγάδι, στον τάφο,

στο τούνελ, στο γούνινο ορυχείο με τη μυρωδιά.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top