Fractal

O D.J. Panko μιλά για τους Ojos De Brujo και τα σχέδιά του εντός μουσικής λίγο πριν την εμφάνιση του στη Θεσσαλονίκη.

Του Γιάννη Παναγόπουλου //

 

uno

 

Καμία νοσταλγία. Ο D.J. Panko πλέον μπορεί να επιστρέψει με ασφάλεια στο παρελθόν του. Η εποχή που ένα ξέφρενο πάρτυ έπρεπε αναγκαστικά να διαδέχεται το προηγούμενο πέρασε. Ήταν o D.J. των  Ojos De Brujo. Της μπάντας με έδρα τη Βαρκελώνη,  που από τα τέλη της δεκαετίας του ‘90 και όλη τη διάρκεια εκείνης του 2000, έφτιαξε υπέροχα electro–flamenco τραγούδια, κέρδισε βραβείο Grammy, είπε στον κόσμο πως η τσιγγάνικη μουσική μπορεί να  μπει στα κλαμπ αν της φορέσεις τον κατάλληλο ρυθμό. O Panko θυμάται εκείνες τις μέρες που ζούσε τον πυρετό της indie δόξας αφήνοντας γλυκόπικρα χαμόγελα. Του πήρε πέντε χρόνια μέχρι να φτιάξει το επόμενο μουσικό του σχήμα. Το λένε Electrorumbaiao. Στο όνομά του συμπυκνώνεται ο ήχος του. Είναι electro με γερές δόσεις Rumba Catalana και κρουστούς ήχους από την Μπαία. Ο D.J. Panko επιστρέφει στην Ελλάδα. Τη Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου θα εμφανιστεί στην Θεσσαλονίκη, στο «Στρατόπεδο Κόδρα» στην Καλαμαριά. Στη συνέντευξη που είχαμε μαζί του μας έπεισε πως η Ελλάδα είναι ένας από τους αγαπημένους του προορισμούς.

 

 

-Πριν κανονίσουμε αυτή τη συνέντευξη διάβαζα το πρόγραμμα που είχατε με την μπάντα σου το περασμένο καλοκαίρι. Πρέπει να γύρισες την κεντρική Ευρώπη δυο–τρεις φορές….

-Ναι, το καλοκαίρι ήταν γεμάτο από εμφανίσεις και δικά μου D.J. set. Ηχογραφήσαμε το πρώτο μας άλμπουμ «Boom» τον περασμένο χειμώνα και τον περασμένο Μάρτιο το κυκλοφορήσαμε. Από εκείνη την περίοδο ως τον Αύγουστο τουράραμε ασταμάτητα. Ευτυχώς τις τελευταίες δύο εβδομάδες μπορώ να λέω πως χαλάρωσα κάπως.

 

-Αυτό που μόλις είπες μου δίνει την εντύπωση πως για πρώτη φορά μετά τους Ojos De Brujo είσαι ξανά ενεργός στη μουσική. Εσύ πώς το εισπράττεις αυτό;

-Δεν έχεις άδικο. Μετά τους Ojos και για ένα μεγάλο διάστημα αποφάσισα να μείνω σιωπηλός. Άρχισα να μπλέκω με διάφορα πράγματα δεξιά και αριστερά. Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα πως δεν υπάρχει κάποια άλλη δουλειά που να την κάνω καλά εκτός από τη μουσική. Ξέρεις, πέρασα δύσκολα από τη στιγμή που σταματήσαμε με τους Ojos. Τα τελευταία πέντε χρόνια η ζωή στην Ισπανία άλλαξε δραματικά. Οι φόροι απογειώθηκαν. Κάποια στιγμή είχα πρόβλημα επιβίωσης. Για να τη βγάλω αποφάσισα να φύγω από τη Βαρκελώνη. Νοίκιασα ένα σπίτι στα περίχωρα της πόλης. Πολλοί άνθρωποι σαν και μένα το έκαναν αυτό. Είμαι πιο κοντά στη φύση, πληρώνω φτηνότερο ενοίκιο από την πόλη, άσε που μπορώ να παίζω μουσική διαρκώς χωρίς να ενοχλώ τους γείτονες. Απλά δεν υπάρχουν γείτονες στο νέο μου σπίτι. Από τη στιγμή που είπα πως θέλω να ξαναεπιστρέψω στη μουσική, είτε ως D.J. είτε ως μέλος συγκροτήματος, σκέφτηκα πως η καλύτερη λύση είναι να απευθυνθώ σε χώρες όπως η Νορβηγία, η Ολλανδία, η Γερμανία. Εκεί, ακόμα υπάρχουν ικανοποιητικές αμοιβές για καλλιτέχνες και συγκροτήματα σαν το δικό μου. Σύντομα και μετά από χρόνια επιστρέφω στην Ελλάδα. Μου έλειψε πολύ αυτή η χώρα.

 

-Στην Ελλάδα συνέβη, ίσως με μεγαλύτερη βαρβαρότητα, αυτό που συνέβη και στην Ισπανία. Οι φόροι έχουν ανέβει στον θεό….

-Το γνωρίζω. Μαθαίνω για την Ελλάδα από φίλους και από συγκεκριμένες ειδησεογραφικές ιστοσελίδες. Έχω πάψει εδώ και καιρό να παρακολουθώ τις καθιερωμένες εφημερίδες, νέα που διανέμουν μεγάλα πρακτορεία ειδήσεων και, φυσικά, τηλεόραση. Προσπαθώ να παραμένω φρέσκος ειδησεογραφικά αποφεύγοντας τη συστημική πληροφόρηση. Είμαι σίγουρος πως λειτουργεί παραπλανητικά.

 

-Τι είναι οι Electrorumbaiao;

-Ένα συγκρότημα που έφτιαξα όταν συναντήθηκα με τον Alan Sousa, έναν υπέροχο βραζιλιάνο μουσικό κρουστών και τον Anatol από τη Μολδαβία, ίσως τον καλύτερο ακορντεονίστα που άκουσα ποτέ στη ζωή μου. Η δουλειά μας είναι ένα μωσαϊκό ήχων που μπλέκουν το φλαμένκο με τη ρούμπα, τα κρουστά της Μπαία και τη μουσική των Βαλκανίων. Λέγοντας το τελευταίο κυριολεκτώ. Σε δύο κομμάτια, τα “Ijexa” και “Altra Era” του άλμπουμ μας, καλέσαμε έναν βιρτουόζο του λαούτου και του μπουζουκιού, τον Γιάννη Παπαϊωάννου, να προσθέσει τη δική του Μεσογειακή μουσική αύρα. Ακούγοντάς τον σκέφτηκα πως το επόμενο μεγάλο «πράγμα» στη μουσική θα μπορούσε να είναι να μιξάρεις ρεμπέτικο με φλαμένκο.

 

3

 

-Θέλεις να μου πεις την πιο ευχάριστη και την πιο δυσάρεστη στιγμή που πέρασες ως μέλος των Ojos De Brujo;

-Η δυσάρεστη είναι η συνέχεια της ευχάριστης. Ως συγκρότημα αισθανθήκαμε υπέροχα όταν συνειδητοποιήσαμε πως η μουσική μας έγινε ένα με τον κόσμο. Είναι υπέροχο συναίσθημα αυτό. Ήμασταν μια μπάντα που ο ένας νοιαζόταν για τον άλλον λες και ζούσαμε σε ένα σώμα. Το δυσάρεστο, η κατάρρευση ήρθε όταν συνειδητοποίησα πως όλη αυτή η στιγμή είχε φύγει. Το τέλος της μπάντας ήταν άσχημο. Ο καθένας ήθελε να πάρει τον δρόμο του χωρίς να κοιτάξει ξανά πίσω. Εδώ και έναν χρόνο θεωρώ πως είμαι καθαρός από το παρελθόν μου. Και κάθε φορά που σκέφτομαι την μπάντα που πήρα μέρος σκέφτομαι τα ταξίδια που κάναμε. Πήγα, για παράδειγμα, στις Η.Π.Α., την Κίνα, την Ιαπωνία, τον Καναδά, την Ελλάδα. Σε όλες αυτές τις χώρες δεν θα μπορούσα ποτέ να είχα πάει μόνος, σαν τουρίστας. Οι Ojos ήταν μια υπέροχη υπόθεση.

 

-Ζεις στην Καταλονία, το προηγούμενο διάστημα έδωσες πολλά gigs στην κεντρική Ευρώπη. Έχεις την αίσθηση πως η απόσταση που χωρίζει τον ευρωπαϊκό Νότο από τον ευρωπαϊκό Βορρά είναι αβυσσαλέα;

-Είναι απίστευτη. Όταν βρίσκομαι σε χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης έχω την αίσθηση πως βρίσκομαι στην Ντίσνεϊλαντ. Πρόσφατα ήμουν στην Ολλανδία. Ένας τύπος με πλησίασε λέγοντάς μου πως η ζωή εκεί έχει αλλάξει πολύ. Πως η κρίση έχει επηρεάσει τους Ολλανδούς και πως η ζωή έχει αλλάξει σε σχέση με το παρελθόν. Προφανώς ο ίδιος άνθρωπος δεν έχει ιδέα για όσα συμβαίνουν στην Ισπανία, την Ιταλία, την Ελλάδα. Δεν γνωρίζει τι μπορεί να σημαίνει να μην έχεις, να μην μπορείς να αγοράσεις τη ζωή του. Η ζωή που έχει ο μέσος Ολλανδός δεν συγκρίνεται με εκείνη του μέσου Καταλανού. Ο δεύτερος βλέπει την κοινωνία του να καταρρέει καθημερινά. Δεν ξέρω αν πρέπει να το πω αυτό αλλά θεωρώ πως τα προβλήματα των μικρών περιοχών της Ευρώπης όπως η Καταλονία, η Σερβία ή η Ελλάδα δεν είναι θέματα που θα τα λύσει η Γερμανία. Δεν μπορεί να γίνει αυτό. Η διαφορετικότητα των λαών πρέπει να διασωθεί. Ξέρεις, ποτέ δεν πίστεψα σε αυτό που ονομάζουμε Ευρωπαϊκή Ένωση. Την περίοδο 2000–2001 είχαμε πάρει μέρος σε συναυλίες που έγιναν στο Βέλγιο ενάντια σε αυτό που γυαλισμένα ονομάσαμε «Πορεία προς την Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση». Και στην τελική, ως άνθρωπος που ζει σε μια συγκεκριμένη περιοχή δεν έχω καμιά διάθεση να ανταγωνιστώ οικονομικά έναν άλλον, που μπορεί να ζει στην Κίνα ή οπουδήποτε αλλού. Στην Ισπανία και την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια υπάρχει ένα πάγιο ερώτημα που πλανάται πάνω από τα κεφάλια μας. Αυτό είναι «Πότε αυτή η λύπη θα περάσει;» Δεν έχω ιδέα πότε θα γίνει αυτό. Πώς θα γίνει να περάσουμε από την λύπη στην χαρά. Οι αγορές δεν υπολογίζουν αυτή την αξία. Αυτό που γνωρίζω είναι πως ο κόσμος πρέπει να παραμείνει ενωμένος. Μόνο έτσι θα συναντηθεί με ένα πιο ισορροπημένο αύριο στην ζωή του.

DJ PANKO ( OJOS DE BRUJO ) SOUND SYSTEM + YOEL SOTO

Opening : Dj GLOBALISTA ( Μάνος Τζανακάκης FM 93,4)

Δεύτερα 7 Σεπτεμβρίου / ώρα έναρξης – 21:00
Θεσσαλονίκη / Πρώην στρατόπεδο Κόδρα, Καλαμαριά
Special guest:Γιώργος Αβραμίδης ( Ekmek )

Τιμές εισιτηρίων: Προπώληση: 10€, Ταμείο : 12€

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top