Τρία ποιήματα: “L’ esprit de l’ escalier” / “Αίτιο και αιτιατό” / “O υποκριτής”
Από τη Διώνη Δημητριάδου // *
L’ esprit de l’ escalier
Ούτε έβλεπε μπροστά του, έτσι όπως κατέβαινε δυο δυο, πηδώντας μάλλον, τα σκαλιά.
Σταμάτησε απότομα κοντά στο τελευταίο. Με πρόσωπο ακόμη κατακόκκινο από θυμό, και την καρδιά με ανελέητο χτύπο.
‘Αυτό είναι’ είπε μέσα από τα δόντια του. Στροφή επί τόπου και ξέπνοο ανέβασμα της σκάλας.
Φτάνοντας στο κεφαλόσκαλο, φάνηκε η ανοησία του εγχειρήματος. Κανένας δεν περίμενε την καθυστερημένη του ευφυή απάντηση.
Κατέβηκε, αργά αυτή τη φορά τα σκαλιά. Ένα ένα.
‘Δίκιο έχουν οι Γάλλοι’, σκεφτόταν, ήρεμος πια. Η πιο σωστή απάντηση έρχεται αμέσως. Σε κάθε καθυστέρηση η αντίπαλη γνώμη κερδίζει έδαφος, ανοίγει την πόρτα και εξαφανίζεται.
Σε καθεστώς διαλόγου θα ζούσαμε αλλιώς. Όχι όπως τώρα που συνδιαλέγονται οι κουφοί, ενώ οι λογικοί αργούν να μπουν στο πνεύμα.
Συμφιλιωμένος κάπως με την κοινότοπη αυτή αδυναμία, βγήκε στον δρόμο και περπατώντας κατέστρωνε με το μυαλό του λύσεις μοναδικές για όλα. Το βράδυ θα μπορούσε να κοιμηθεί ευχαριστημένος.
Την άλλη φορά πιο έτοιμος θα είναι. Και θα τους τα πει.
Aίτιο και αιτιατό
Οδός ανεστραμμένη.
Να αντιστραφεί η αιτία
και στην αφετηρία να βρεθεί το αποτέλεσμα,
το είδωλο να στείλει απ’ τον καθρέφτη
στο πρόσωπο αντιφέγγισμα.
Όσα κρυμμένα να φανούν,
να αναδυθούν απ’ τα σκοτάδια
με το δικό τους φως.
Να σβήσουν τα ετερόφωτα.
Ανάποδα να γίνουν όλα,
κι όπου το τέλος μια αρχή.
Μα μια αρχή σαν πεμπτουσία
του τέλους που βιώθηκε,
όχι σαν νέα σκέψη.
O υποκριτής
Τη μάσκα μόλις φόρεσε, κοθόρνους και λοιπά,
το ’νιωσε το υποκριτικό τους μέγεθος.
Και βρίσκοντας το πλάτωμα κατάλληλο για σύναξη
επάνω στο σωστό κρηπίδωμα
ανέβηκε και φώναξε:
«Ακούστε, θέλω να σας πω».
Μαζεύτηκαν με μουδιασμένα μέλη όλοι τριγύρω
προσμένοντας τη ρήση τη σοφή.
Μα αυτός:
«Αν θέλετε να ακούσετε λόγο καλό,
να φύγετε αμέσως.
Δεν έχω τέτοιο να σας πω.
Μα, αν θέλετε να αφουγκραστείτε το σωστό,
μείνετε εδώ ακροατές, συμμέτοχοι στη γνώση».
Απομακρύνθηκαν πολλοί,
φοβούμενοι το μέλλον το κρυφό
μη και αποκαλυφθεί.
Λίγοι που μείναν σκεπτικοί κι απορημένοι ωστόσο,
τόλμησαν να ρωτήσουν:
«Κι εσύ πώς ξέρεις το σωστό;
Θα πρέπει να μας πεις, γιατί το είδες.
Εμείς εδώ πιστοί μείναμε να σ’ ακούμε.
Οι άλλοι πια φευγάτοι».
Και τότε αυτός, πίσω απ’ τη μάσκα του γελώντας:
«Μην τρέφετε αυταπάτες.
Κι εσείς εδώ, πρόθυμοι ακροατές,
το ξέρετε πως στέκεστε μπροστά σε υποκριτή,
που με τα ψέματα θα πει κάποια μεγάλη αλήθεια.
Κι ακόμη αν κάποιος φόβος γεννηθεί στη σκέψη μέσα,
θα πείτε ότι δεν πρέπει να πιστεύετε σε λόγια θεατρίνου».
Σαν έβγαλε τη μάσκα και τη λοιπή αμφίεση,
στην άδεια πια πλατεία,
μονολογούσε αλήθειες, που αλλιώς
θα ακούγονταν θεατρικές πολύ.
* Η Διώνη Δημητριάδου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη αλλά κατοικεί στην Αθήνα. Σπούδασε ιστορία και αρχαιολογία και δίδαξε σε δημόσια λύκεια. Ασχολείται με τη συγγραφή και με την κριτική λογοτεχνίας. Βιβλία της κυκλοφορούν από τις εκδόσεις «Νοών» και «Σιδέρης».
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “άγνοια”
23/04/2024, 7:47 μμ -
Δύο ποιήματα
23/04/2024, 7:46 μμ -
-
Διήγημα: “Αυτόπτης μάρτυρας”
23/04/2024, 7:43 μμ -
Διήγημα: “Νεράντζια θανάτου”.
23/04/2024, 7:41 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Με δημιουργική ορμή
Από τον Κωνσταντίνο Μπούρα // * Γιώργος Μελίτος, «ΧΡΑΚ!», εκδόσεις Άνω τελεία, Άλιμος 1η Φεβρουαρίου 2022, σελ. 144 Η πολύ νέα γενιά με την ευαισθητοποιημένη περιβαλλοντική συνείδηση και την ενισχυμένη ενσυναίσθηση, που έλυσε πού νωρίς (από τα πρώιμα
Περισσότερα -
“Τελεσίλλα”: Για πρώτη φορά στη θεατρική σκηνή
Το έργο του συγγραφέα Γρηγόρη Χαλιακόπουλου «ΤΕΛΕΣΙΛΛΑ» ανεβαίνει για πρώτη φορά στη θεατρική σκηνή σε σκηνοθεσία Γιάννη Σταματίου, υπό την Αιγίδα του «Ιδρύματος Ελληνισμού». Η παράσταση έχει στόχο την ανάδειξη της άγνωστης στους περισσότερους, ιστορικής ποιήτριας και ηρωίδας
Περισσότερα -
Η Αγγελικη είναι τζαζ (εντελώς όμως)
Συνέντευξη στον Γιάννη Παναγόπουλο // Με σπουδές σε ωδεία και πεζοδρόμια η Αγγελική Τουμπανάκη μοιάζει να έχει βρει τον προορισμό της ζωής της. Η σκηνή είναι ένας τόπος κάθαρσης. Όχι κάτι λιγότερο απ’ αυτό. «Πριν κάτι μήνες ήμουν
Περισσότερα -
Ποίηση: “Φυλακή του νου”
Του Αντώνη Κηπουρού // * ΦΥΛΑΚΗ ΤΟΥ ΝΟΥ Αν βγω απ’ αυτή τη φυλακή Τη φυλακή που έχω φτιάξει Θα βλέπω άλλον ουρανό Που θα ‘χει λέει άλλη λάμψη Δεν θα με κυνηγά η σκιά Αυτός
Περισσότερα -
Ποίηση: “Κάποια νύχτα”
Γράφει ο Γιώργος Κωνσταντίνος Μιχαηλίδης // Κάποια νύχτα Κάποια νύχτα που το δυναμό του φεγγαριού θα σπέρνει φθόγγους ζωντανούς στην κόκκινη σιωπή μας, να κοιμηθώ ποθώ στα ξανθά σου τα μαλλιά που μυρίζουν
Περισσότερα -
✩ Editorial: «Μια γλώσσα ολόκληρη από μόνο του»
«Το έλεγαν Χρίστο. Είχε σημασία τ’ όνομά του, γιατί το ‘χε για συντροφιά σ’ όλη τη διαδρομή, το ‘λεγε από μέσα του ή το ψιθύριζε κιόλας μερικές φορές, άμα γύρευε την παρηγοριά που του ‘δινε η
Περισσότερα -
✩ Χριστούγεννα στην Εθνική Πινακοθήκη. Γιορτινές περιηγήσεις και εκδηλώσεις με ένα πλούσιο πρόγραμμα δράσεων για όλη την οικογένεια
Η Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου ανοίγει τα Χριστούγεννα τις πόρτες της στο κοινό σε Αθήνα και περιφέρεια, προσκαλώντας το σε γιορτινές περιηγήσεις και εκδηλώσεις στο πνεύμα των ημερών. Tα φετινά Χριστούγεννα στην Πινακοθήκη μας, όλοι θα έχουμε
Περισσότερα
