Ο Δημήτρης Βαρβαρήγος στο εργαστήρι του συγγραφέα
Η έμπνευση είναι η σπίθα που ανάβει τη φωτιά. Κι ετούτη η φωτιά της Μαρίας Ρόζας, φώτισε με τις αλήθειες και τα βιώματα της τις σελίδες του βιβλίου «Anima mia».
Έζησα ένα ρεαλιστικό παραμύθι από το παρελθόν, 1860 ως τις πρώτες δεκαετίες του 1900, μαζί με δυο νέα παιδιά γεμάτα έρωτα, προσδοκίες και όνειρα να φτάσουν εκεί που τους περίμεναν οι κρυφοί τους πόθοι.
Δυο νέοι μια αγάπη. Δυο ζωές που γίνονται μία και διεκδικούν ένα κομμάτι στον παράδεισο.
Μια δίχρονη διαδρομή με τρεις βασικούς σταθμούς: Φλωρεντία – Ζάκυνθο – Αθήνα. Σταθμοί σημαντικοί για τους κεντρικούς ήρωες, τη Μαρία Ρόζα και το Σαλιβέριο, που βυθίστηκαν στις προσωπικές τους περιπέτειες για να ζήσουν στιγμές με όρκους αιώνιας αφοσίωσης, χωρίς συμβιβασμούς, δίχως διαπραγματεύσεις, ζητούμενα της αληθινής, της αρμονικής αγάπης.
Δεν ήταν εύκολη η επικοινωνία και η ταύτιση μου με τη Μαρία Ρόζα, ένα νέο κορίτσι που ανέτρεψε το κατεστημένο μιας κατεστημένης τάξης, αναζητώντας την ατομική της ελευθερία.
Τι να συμβούλευα, μήπως ήξερα νομίζετε, πιο ήταν το σωστό και πιο το λάθος;
Πώς να την έπειθα για κάτι άλλο από αυτό που αναζητούσε η ψυχή της;
Είχε δυνατή προσωπικότητα κι ανέτρεπε με την τρυφερή αναίδεια της νιότης της κάθε σύμβαση και δεδομένο.
Άλλωστε συμφωνούσα κι εγώ με τη φυγή της… κι ομολογώ πως την βόηθησα να βρει διεξόδους για να υλοποιηθούν οι στόχοι και τα όνειρα της.
Με έπειθε και την ακολουθούσα σιωπηλά σε κάθε της εγχείρημα. Την προστάτευα και πάσχιζα να είναι καλά, να νιώθει ευτυχισμένη.
Ήξερα τις σκέψεις της και πριν ακούσω τη φωνή της κατέγραφα του παλμούς και τα συναισθήματα της.
Βρέθηκα στη Φλωρεντία του 1860, μετά την απελευθέρωση της Ιταλίας από τους αυστριακούς.
Ο δυνατός έρωτας της για το Σαλιβέριου Μοντανάρι, βρίσκει εμπόδιο στον πατέρα της. Η κοινωνική του τάξη του πλούσιου Καλτσέτη, απαγόρευε να παντρευτεί, η κόρη του, έναν κατώτερο της.
Ο έρωτας όμως των δύο νέων καρπίζει στα σπλάχνα της και για να μην μαρτυρήσει το μυστικό με πρακτικά μέσα, μόνη της ρίχνει το μωρό, αλλά αιμορραγεί επικίνδυνα.
Η Φραντζέσκα, η παραμάνα, κρυφά απ’ όλους τη μεταφέρει στο Νοσοκομείο των Αθώων.
Μέρες αργότερα, ο Σαλιβέριος με τη βοήθεια των φίλων του Βερονέζε και της Σίβυλλα κλέβει την αγαπημένη του και φεύγουν από την Ιταλία για τη Ζάκυνθο.
Η ψυχικά άρρωστη μητέρα της Μαρίας Ρόζας για να καθυστερήσει την αναζήτηση τους από τον σύζυγό της τον Καλτσέτη βάζει μέσα στη φόδρα του φορέματός της βαριά ασημικά και πέφτει στα παγωμένα νερά του Άρνο ποταμού δίνοντας την ευκαιρία στην κόρη της να φύγει.
Το νέο και δύσκολο ξεκίνημα της ζωής τους αρχίζει στη Ζάκυνθο την εποχή της συνένωσης των Επτανήσων με την Ελλάδα. Ο Σαλιβέριος νέος και αψύς, βοηθάει τον αγώνα των Ζακυνθινών. Αποκτούν αρκετούς φίλους, αλλά η κλειστή κοινωνία δεν τους αποδέχεται καθώς είναι καθολικοί και ανύπανδροι.
Στην Παναγιά των Αγγέλων, με μια τελετή βαφτίζονται και παντρεύονται. Αποκτούν το πρώτο παιδί τον Γιάννη, τον κατοπινό πειρατή Ντίνο Σαρακηνό.
Ένας φθισικός που ερωτεύεται μυστικά τη Μαρία Ρόζα, λίγο πριν πεθάνει τους προσφέρει το σπίτι του.
Τα όνειρα τους βρίσκουν εστία να πραγματοποιηθούν μέσα στα δύσκολα πολιτικά γεγονότα που διαδραματίζονται στην Ελλάδα.
Ξέχειλοι από αγάπη και γεμάτοι όνειρα αποκτούν άλλα δύο παιδιά, τον Γιώργο και την Ασημίνα.
Είναι η εποχή που η ζωή τους βρίσκει έναν ρυθμό. Αλλά όσα καλά χαρίζονται στη ζωή φαίνεται πως είναι δανεικά. Ο μεγάλος σεισμός του 1874 ρημάζει το τόπο, το σπίτι καταστρέφεται.
Άστεγοι, αλλά όλοι μαζί και με ένα ακόμη παιδί στην κοιλιά της φεύγουν για την πρωτεύουσα, εκεί που τους είπανε πως τα όνειρα στεριώνουν.
Το αθώο κόκκινο που γράφεται στα χείλια της…
«…Φτάνει, Δημήτρη, μην αποκαλύπτεις, σε παρακαλώ, άλλο τη ζωή μου…
Κι εσείς, συγχωρήστε την απαίτηση μου, μα ντρέπομαι όταν μιλούν για μένα, γι’ αυτό
ότι έχω να πω, το λέω στα όνειρά μου.
Μόνο σε μακρές περιόδους της σύντομης ζωής, προσπαθώ να συμμαζεύω τις σκέψεις μου που δραπετεύουν αναζητώντας τα οράματα των καλών στιγμών, μα βρίσκω πως η ψυχή μου είναι σαν σπίτι εγκαταλειμμένο από τους υπηρέτες… και ως ο ιδιοκτήτης της, διατρέχω ανήσυχη τους κρύους διαδρόμους μη έχοντας κλειδιά άλλων δωματίων που μέσα τους είναι κρυμμένα τα θαύματα, οι ονειρώξεις τόσων ταξιδιών και άλλων πολλών σωμάτων»…
Ιστορία βασισμένη σε αληθινά γεγονότα, από στιγμές πραγματικής ζωής, φαντασίας και πάθους στα όμορφα χρόνια της αθωότητας. Μια σπαρακτική αφήγηση για τη ζωή τον πόλεμο, τον έρωτα, την αγάπη, τα όνειρα και τις ελπίδες των ανθρώπων που τη βίωσαν ως πρωταγωνιστές της.
* Ο Δημήτρης Βαρβαρήγος, γεννήθηκε στην Αθήνα. αποφοιτά από αγγλική σχολή λογοτεχνίας «awarded by the writing school» και γράφει σήριαλ για την τηλεόραση, θέατρο και λογοτεχνία. Το βιβλίο «Υπατία» παρουσιάστηκε στην κεντρική αίθουσα της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας στην Αίγυπτο το 2007, γυρίστηκε ταινία με τον τίτλο «Agora» και θεατρικό έργο από την θεατρική ομάδα «Ανάδρασις».
Έχει εκδώσει συνολικά 14 μυθιστορήματα ενηλίκων και 7 παιδικά βιβλία και οκτώ θεατρικά έργα. Το βιβλίο «Λιπεσάνορες, τα χρόνια του φιδιού», μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Μπατσιούλας – Momentum».
Ο Δημήτρης Βαρβαρήγος, είναι: Πολιτιστικός εκπρόσωπος της Unesco λόγου, τεχνών κι επιστημών για την Πετρούπολη. Μέλος των «Ιστορικών συγγραφέων». Στη συντακτική επιτροπή του λογοτεχνικού περιοδικού «Ρωγμές». Συντάκτης της εφημερίδας «Μορφωτικός της Πετρούπολης». Μέλος στο Διεθνές Πολιτιστικό Φόρουμ «Ανάδρασις». Οργανωτής Λογοτεχνικών εκδηλώσεων. Έχει συμμετάσχει ως εκπαιδευτής σε εργαστήρια δημιουργικής γραφής στους Δήμους Πετρούπολης, Αμοργού, Πάρου, Αταλάντης, Στον Μορφωτικό Όμιλο Πετρούπολης, στους εκδοτικούς οίκους Άγκυρα και Έναστρον και στη σχολή Tabula Rasa.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
H Λίνα Βαλετοπούλου στο εργαστήρι του συγγραφέα
23/04/2024, 9:53 μμ -
✩ Ο Βασίλης Κωστάκης στο Εργαστήρι του συγγραφέα
02/04/2024, 10:31 μμ -
O Μανώλης Σημαντήρας στο εργαστήρι του συγγραφέα
26/03/2024, 10:19 μμ -
Ο Δημήτρης Πέττας στο εργαστήρι του συγγραφέα
19/03/2024, 10:16 μμ -
H Αντωνία Βελισσαράτου στο εργαστήρι του συγγραφέα
13/02/2024, 9:57 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Διήγημα: “Άδεια το Δεκέμβρη για τις ελιές”
Γράφει ο Γιώργος Ανωγειάτης // Άδεια το Δεκέμβρη για τις ελιές Ο Βασίλης ήταν σκασμένος, όταν βγήκε με τους συναδέλφους του από το γραφείο του διοικητή. «Θα μου φέρετε από πέντε κλήσεις για μάσκα
Περισσότερα -
Τέχνη… με καρκίνο
Του Απόστολου Ζιώγα // * «Κι όλα σώπασαν. Κι όμως, μέσα στην ίδια τη σιωπή γίνεται μια καινούργια αρχή, νεύμα κι αλλαγή» Rilke[1] Φανταστείτε μια νέα εικαστικό να ψελλίζει στα χείλη της στίχους ενός τραγουδιού λίγο πριν
Περισσότερα -
Επιστροφή στην Ιθάκη
Γράφει η Χρύσα Νικολάκη // Γιώργος Μανιατάκης «Στα χνάρια της μνήμης», εκδ. Αγγελάκη, σελ. 508 Ο Γιώργος Μανιατάκης στα “Χνάρια της Μνήμης” με λόγο στρωτό, περπατά ανάμεσα στο ιδεατό και στο γήινο. Ο συγγραφέας γράφει αντισυμβατικά αρνούμενος τα
Περισσότερα -
Ποίηση: “Ωδή στον Προκρούστη”
Της Γιώτας Αναγνώστου // Δεν είμαι σε θέση να εντοπίσω ποιο ανάγνωσμα-ερέθισμα οδήγησε την πένα μου να γράψει για μια τόσο παρεξηγημένη μορφή. Ληστή τον αναφέρει η μυθολογία. Διαβόητο. Με μελανά χρώματα τον ζωγραφίζει, ενώ εκθειάζει τον
Περισσότερα -
Γιάννης Σκαραγκάς: «Ξοφλήσαμε και πρέπει να βρούμε το θάρρος να αποφασίσουμε ποιοι θέλουμε και μπορούμε να γίνουμε»
Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα // «Φυσικά και είναι μια γόνιμη εποχή. Για πολλούς λόγους. Είμαστε απεγνωσμένοι, ταπεινωμένοι και χωρίς προοπτική, γι’ αυτό και η εποχή μας θα βγάλει τεράστια έργα. Θα είναι τα έργα μιας βαθιάς ανθρωπιάς και
Περισσότερα -
«Υγρά παράθυρα περιπλεγμένα γιασεμί και όνειρα»
Γράφει η Ανθούλα Δανιήλ // Τάκης Ελευθεριάδης: “ΠΟΙΗΜΑΤΑ” – ΕΙΣΑΓΩΓΗ Με εισαγωγή του ΚΡΕΣΕΝΤΣΙΟ ΣΑΝΤΖΙΛΙΟ, μεταφρασμένα στα Ιταλικά και μετάφραση της Εισαγωγής στα Ελληνικά. Ο Κρεσέντσιο Σαντζίλιο, γεννήθηκε το 1934 στη Θεσσαλονίκη, όπου ο πατέρας του
Περισσότερα -
Μια γυναίκα εξαφανίζεται
Γράφει η Μαρία Λιάκου // Παναγιώτα Δημοπούλου «Κίτρινη ουρά», εκδόσεις Εντευκτηρίου 2021 Η ιστορία της νουβέλας έχει ως θέμα την εξαφάνιση μιας γυναίκας (της Μαρίας ) από τη γειτονιά της. Θα μπορούσε να είναι και μια οποιαδήποτε γυναίκα βέβαια.
Περισσότερα
