Fractal

Τέσσερα χρόνια απουσίας: Η Χαρούλα Αλεξίου μιλά για τον Δημήτρη Καλλιέρη

Επιμέλεια: Παναγιώτης Πέστροβας //

 

 Ένα σύντομο αφιέρωμα στον Δημήτρη Καλλιέρη (1931-2012)

 

 

23 Ιουνίου 1977 – Η Χαρούλα Αλεξίου τραγουδά στον Ασπρόπυργο.

 

Πλαισιώνει την πρώτη εκδήλωση της νεοσύστατης τότε Λαογραφικής Εταιρείας Ασπροπύργου που ήταν αφιερωμένη στον Στελλάκη Περπινιάδη και τον Γιώργο Παπασιδέρη. Πρόεδρος της Εταιρείας ο ιστορικός, λαογράφος και συγγραφέας Δημήτρης Καλλιέρης, ο οποίος εκδήλωνε πάντα το σεβασμό του στη Χαρούλα Αλεξίου.

Μεγάλος του πόθος ήταν μια συνεργασία μαζί της.

Να τραγουδήσει η Χαρούλα Αλεξίου τοπικά τραγούδια του Ασπρόπυργου και, όπως μου είχε αναφέρει, ήθελε ιδιαίτερα να τραγουδηθεί το τοπικό μοιρολόι.

Σε αυτό το αφιέρωμα λοιπόν, στον Δημήτρη Καλλιέρη, τον άνθρωπο που κατέγραψε και διέσωσε την ιστορία, λαογραφία και την πολιτιστική κληρονομιά του Ασπρόπυργου αλλά και της Αττικής, τον άνθρωπο που πρόσφερε στα κοινά, σχεδόν σε όλη τη ζωή του, το λόγο έχει η κυρία Χαρούλα Αλεξίου η οποία μου έκανε τη τιμή να μιλήσει για αυτόν. Την ευχαριστώ θερμά, μέσα από τη καρδιά μου και της εύχομαι υγεία και πάντα επιτυχίες. Επίσης θέλω να ευχαριστήσω τον μουσικό κύριο Θωμά Κωνσταντίνου για τη σημαντική του βοήθεια, ώστε αυτό το μικρό αφιέρωμα να λάβει σάρκα και οστά.

 

«Ο Δημήτρης Καλλιέρης μένει πάντα στην καρδιά μου σαν ένας άνθρωπος με τα πιο φωτεινά μάτια και το πιο φιλικό και έντιμο χαμόγελο. Το πάθος του για το παραδοσιακό, το καθαρό τραγούδι του τόπου μας, με γέμιζε με ενθουσιασμό. Μου χάριζε βιβλία και καμάρωνε για τις εκδόσεις του και ήθελε να μου εξηγεί με κάθε λεπτομέρεια την ιστορία που κατέγραφε. Ήτανε δάσκαλος ο Δημήτρης Καλλιέρης, ένας δάσκαλος που αγαπούσε συγκινητικά τον τόπο του. Με πόση αγάπη μου μιλούσε για τον Ασπρόπυργο και όταν βρέθηκα εκεί μετά το κάλεσμα του να τραγουδήσω με έκανε να νιώσω σαν στο σπίτι μου. Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτό το γελαστό καλοσυνάτο πρόσωπο του. Είμαι πολύ τυχερή που τον συνάντησα, που ήπια ένα κρασί μαζί του, που τον υποδέχτηκα μαζί με τον άντρα μου στο σπίτι μας και που δέχτηκα την ειλικρινή αγκαλιά του. Θα τον θυμάμαι δίπλα στους φωτεινούς ανθρώπους που γνώρισα στην ζωή μου».

Χαρούλα Αλεξίου

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top