Fractal
Home / FRACT-ALL / Ποίηση: “Ο Άγνωστος συνδαιτυμόνας”
27/04/2016, 12:08 μμ

Ποίηση: “Ο Άγνωστος συνδαιτυμόνας”

Του Δημητρίου Μ. Περέογλου //

 

 

f7

 

 

Στον οίκο του άρτου

Και τότε ανέτειλε η νύχτα η ελπιστή, αφού η γόρδια προσμονή λύθηκε σαν κοπάδια άστρων γύρεψαν το βοσκό τους, ενώ η Μαρία περπατούσε ψάχνοντας για κάποιο χάνι, μια γωνιά για να γεννήσει Αυτόν που άλλαξε τον τρόπο που κοιταζόμαστε στα μάτια. Ύστερα άπλωσε την αγωνία της σε άχυρα απροετοίμαστα και τα ζώα όλα θυμιάτισαν με την άχνα τους την υπόσχεση της καλοσύνης, όταν σαρκώθηκε με το πρώτο κλάμα η απλόχερη ευσπλαχνία.

 

*Οίκος του Άρτου: Μπέϊτ-Λεχέμ =η Βηθλεέμ, υπήρξε Παλαιστινιακή πόλη, η επονομαζόμενη Εφραθά= γόνιμος, τόπος γέννησης και του βασιλιά Δαβίδ.

 

 

 

Εναλλακτικές θεραπείες

Κι όταν εισήλθε στο σπίτι το απογεμισμένο με αδημονία, κάποιοι εξ αυτών τους έσυραν κοντά Του.

Εκείνος άφησε την απόκοσμη ματιά Του να διασχίσει την έρημη γη τους και ένας Tου λόγος πέρασε σα ριπή σηκώνοντας μιαν αλλιώτικη αμμοθύελλα, αφού από την όαση που αποκαλύφθηκε ο ένας ξεδίψασε και ο άλλος σηκώθηκε ύστερα από χρόνια να την περπατήσει.

 

 

Ο Άγνωστος συνδαιτυμόνας

Βέβαια ακόμη δε γνώριζα ποιός ακριβώς ήταν, ωστόσο πήρε το χέρι Του μια κίνηση απόλυτης μακροθυμίας όταν έκοψε με τόση ειλικρίνεια ένα κομμάτι από το ψωμί που βρισκόταν πάνω στο τραπέζι και τρώγοντας μια μπουκιά έδωσε το υπόλοιπο στο διπλανό του και τότε συνέβη το θαύμα: το δωμάτιο όλο εξαφανίστηκε, τα αστέρια άναψαν ένα-ένα κατανυκτικά και η νύχτα μοσκοβόλησε ευγνωμοσύνη.

 

 

 

Έξω από το Λιοτριβειό

Όταν Τον βρήκε το φιλί το ακριβό γύρισε και το άλλο μάγουλο της θυσίας· η κουστωδία τότε νόμιζε ότι συνελήφθη, μα Αυτός μόλις που είχε γλιστρήσει πάνω στα κύματα του ψεύδους κι αλλάζοντας τις πυξίδες πέρασε στην απέναντι μεριά της Ιστορίας.

 

*Γεσθημανή: Γαθ-Σμανή λέξη καταγόμενη απ’ τα Αραμαϊκά που σημαίνει Ελαιοτριβείο, πιθανόν από τα ελαιοτριβεία και τους ελαιώνες που υπήρχαν στην περιοχή.

 

 

 

Η οδός της σωτηρίας

Φιλόψογο στέφανο, ακάνθινο απίθωσαν και μανδύα ολοπόρφυρης χλεύης,

ενώ του μίσους το φραγγέλωμα απέκδυσε των αμαρτιών τους της σάρκας

και ευθύς ο δρόμος των θλίψεων σε οδό απολύτρωσης μετεπλάθη.

 

* Via Dolorosa: Δρόμος των θλίψεων, τρόπος του πόνου, η οδός δηλαδή του μαρτυρίου -χωρικά από το Πραιτώριον στο Γολγοθά και στον Πανάγιο Τάφο και χρονικά από τα Άγια Πάθη στην Ταφή.

 

 

 

Η πιο μεγάλη νύχτα

Στο τέλος ακουγόταν μόνο ο μονότονος ήχος από τα καρφιά της απάρνησης στο σώμα του Λόγου του αιώνιου, ο ουρανός έπεφτε κάτω σε κομμάτια, οι λόφοι κύλησαν στη θάλασσα, η γης φουρτούνιασε και μια εκκωφαντική σιωπή απλώθηκε στα χείλη μας, ενώ η λόγχη άθελά της τρύπησε κάτι βαθιά ξεχασμένο μέσα μας, την πιο μεγάλη νύχτα του κόσμου.

 

 

Το σημάδι

Ένας παράξενος αγέρας αποκύλισε τότες το λίθο του Καϊάφα κι άρχισε να γυρίζει από σπίτι σε σπίτι όταν μια λάμψη, για την οποία μιλούσε, αίφνης μας διαπέρασε όλους, αφήνοντας πίσω φεύγοντας ανεξάλειπτα τα ίχνη της αθανασίας!

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top