Fractal

Πέντε Ποιήματα

του Δημητρίου Μάρκου Περέογλου // *

 

poetry-part-two

 

Ο Αχιλλεύς και η χελώνα

Η ιστορία παλαιά και σε γενικές γραμμές έχει ως εξής:

Ο γνωστός, και μη εξαιρετέος, περιβόητος, ωκύπους Αχιλλεύς τρέχει-τρέχει μα δε φτάνει την, εν πολλοίς, θαυμαστή για την υπομονή κι επιμονή της, ταπεινή χελώνα.

Δέκα μέτρα είχε προβλέψει η γενναιοδωρία του να χαρίσει στον άνισο τούτο αγώνα -προβάδισμα ντυμένο του Αντισθένους το ιμάτιο. Πέντε δρασκελιές αλαζονείας έφταναν για της διαφοράς την κάλυψη, μα δεν περίσσευαν, αφού ένα ολόκληρο μέτρο εμπρός του βρισκόταν τώρα η χελώνα· μα σαν κι αυτό το κάλυψε, δέκα εκατοστά πάλι τους χώριζαν, της φιλότιμης επιμονής της τα δέκα τεράστια εκατοστά που υπολειπόμενα θυμίζουν της ματαιότητας την άγονη σβελτάδα, μιας και

πάντα υπάρχει κάπου μια χελώνα που, αν και βραδύπους, καρπαλίμως θρυλεί και μνημειώνει το ανυπέρβλητο σθένος του αντι-ήρωα, επιβεβαιώνοντας ενίοτε τον φιλόσοφο ή τον μυθοπλάστη,

μα ποτέ τον επηρμένο, ανυπερθέτως!

 

Το Καθάρισμα

Το καθάρισμα για σένα ποτέ δεν ήταν πρόβλημα –εύκολη δουλειά-

ας είναι καλά –καλή τους ώρα- της εισόδου το ευχητήριο χαλάκι, πυλωρός στις συχνές αρμένισσες επισκέπτριες σκόνες και το μαγικό του σαλονιού το περσικό,

οικοδεσπότης τόσο ευγενικός και πάντα πρόθυμος να εξαφανίσει καταζητούμενες

δραπέτισσες βρωμιές, κατάδικα μίση, φυγόδικα ψέματα.

Απ’ την άλλη, η μικρή, συμπονετική και τόσο μεγαλόψυχη ντουλάπα λήθης·

αγόγγυστα να φυγαδεύει δεκάδες ρούχα αλαζονείας, τρύπιες κάλτσες προδοσίας,

μπότες βίας, παντόφλες χυδαιότητας.

Αλήθεια, το καθάρισμα για σένα ποτέ δεν ήταν πρόβλημα “piece of cake”

κατά πως θα ‘λεγε της πεθεράς το εύσημο χαμόγελο –τόσα βλέπει…

όμως ό,τι έκρυψες, αργά ή γρήγορα θα αποκαλυφθεί, θα επιστρέψει

και θα καταλύσει στο διάβα του ό,τι βρει…

ψυχή τε και οίκω!

 

Το Τεστ του καθρέπτη

Ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται το είδωλό του αντίκρυ στον καθρέπτη στην ηλικία μεταξύ δέκα οκτώ έως και είκοσι τεσσάρων μηνών. Ο χιμπατζής νωρίτερα.

Μα αλίμονο, η ειδοποιός διαφορά δεν έγκειται στην ηλικία, αλλά στη μνήμη.

Έκτοτε ο χιμπατζής το θυμάται!..

 

Κάτι τρέχει…

Βρέχει…

έξω βρέχει

πάλι

χρόνια τώρα

πέρα βρέχει…

έξω από το σπίτι

ρίχνει μια ολόιδια βροχή

χρόνια τώρα

που πέφτει

αργά-αργά

πάντα έξω

κι αυτή

πάλι!..

 

Ορατότης μηδέν

Αλλά παρ’ όλα αυτά, εγώ συνέχιζα να περπατώ πεισματικά στους δρόμους,

σα να υπήρχε ακόμη τρόπος να με δουν!

 

 

Σχέσεις στοργής

Όταν δύο περιστατικά –με την ευρύτερη έννοια- τα ενώνει ο χρονισμός έχουμε μια σύμπτωση· όταν τα ενώνει ο λογισμός μετάπτωση – το ένα στο άλλο με σοβαρότατες πάντα επιπτώσεις, είτε γάμου, είτε διαζυγίου!

 
 

* Ο Δημήτριος Μάρκου Περέογλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα και έχεο εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές: «Θεώ» και «ΧωρίςΜε».
 
 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top