Fractal

Ποίηση από την Δήμητρα Γερογιάννη

Της Δήμητρας Γερογιάννη // *

 

f4

 

1.

κατάλευκα δευτερόλεπτα αμέτρητα

έπειτα για μια στιγμή μόνο

ο πάγος λιώνει

κι ανοίγουν χίλιες πληγές

γρήγορα

μια θάλασσα λευκή

καταπίνει τα πάντα

 

2.

στα όνειρα μου

είμαι καρτούν

τίποτα

δε μπορεί να με σκοτώσει

ξυπνάω

και χαράζω βαθιά στο σώμα μου

τις απίθανες περιπέτειες

της νύχτας

 

με τον καιρό επινόησα μια γλώσσα και καμιά φορά γράφω σε αυτήν

όταν οι λέξεις μου γίνονται θλιμμένες

 

3.

δίπλωνα την καρδιά μου

ξανά και ξανά

κι έφτιαξα ένα μικρό κατακόκκινο ψάρι

γέμισα τη μπανιέρα μέχρι τη μέση το πέταξα μέσα

και το παρατηρούσα

να βουλιάζει να λιώνει να διαλύεται

να κοκκινίζει το νερό

βούτηξα το κεφάλι μου μέσα

 

κι ένιωσα επιτέλους πιο ελαφριά

 

 

4.

ένα κίτρινο

φως

αναβοσβήνει στη

θέση της καρδιάς σου

και μοιάζεις με φάρο από άλλο

πλανήτη

 

 

5.

είδα στον ύπνο μου χθες

το πρόσωπο της αδελφής μου χωρίς

ρωγμές και ρυτίδες

φορούσε το φόρεμα με τις μικρές μαργαρίτες

γελούσε δυνατά

και το γέλιο ηχούσε

στους τείχους στα τζάμια στα σύννεφα

κι ήταν η τελευταία Κυριακή

που μπορώ να θυμηθώ με χρώματα

-κι ας ήταν μόνο ένα όνειρο-

έξω από το χρόνο

χωρίς σκαμμένα

μάγουλα

γκρίζα

το παιδικό της πρόσωπο

 

ξύπνησα στη μέση της νύχτας

ιδρωμένη

με χείλη ξεραμένα γεμάτα χώμα

και κρύφτηκα

-ύστερα

από πολλά χρόνια-

κάτω από το κρεβάτι μου

μέχρι να ξημερώσει

 

 

* Η Δήμητρα Γερογιάννη γεννήθηκε το 1992. Είναι απόφοιτη του τμήματος Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Ζει στην Αθήνα. Το προσωπικό της ιστολόγιο είναι το http://www.anoigma.tumblr.com/ .

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top