Fractal

Διήγημα: “Το φτερό”

Του Αλεξάνδρου Βαναργιώτη // *

 

 

 

Δεν είχε τίποτα το ξεχωριστό εκείνο το βροχερό πρωινό του Σεπτέμβρη που ο πενηντάχρονος έπινε τον καφέ του στο μπαλκόνι. Ήταν ένα πρωινό όπως τόσα και τόσα της βαρετής και απαράλλαχτης ζωής του. Σάββατο. Γύρω ανάσαινε ασφυκτικά η μικρή πόλη. Η φοιτήτρια στη διπλανή γκαρσονιέρα με κλειστά τα πατζούρια μάλλον κοιμόταν αποκαμωμένη από την προηγούμενη παννυχίδα. Μια μητέρα στο απέναντι μπαλκόνι φώναζε στα άτακτα αγόρια της που μάλωναν. Η κυρία Δέσποινα άπλωνε τα ρούχα του πλυντηρίου στον στεγασμένο ημιυπαίθριο. Το ραδιόφωνο αναπαρήγε τις ίδιες θλιβερές ειδήσεις και τις άνοστες θορυβώδεις μουσικές. Έριξε λίγο από το νερό του ποτηριού του στο γλαστράκι με το κυκλάμινο. Το νερό όμως δεν έφτανε πια για να το αναζωογονήσει. Τα συστατικά του χώματος εξαντλήθηκαν. Είχε αρχίσει να μαραζώνει. Χρειαζόταν αλλαγή γλάστρας. Τίποτα το ξεχωριστό δεν είχε εκείνο το βροχερό πρωινό του Σεπτέμβρη, εκτός από ένα μικρό φτερό πουλιού, σχεδόν πούπουλο, που πηγαινοερχόταν σπρωγμένο από τον άνεμο. Σερνόταν, ανέβαινε, χόρευε γύρω του. Σ’ αυτό το πούπουλο είχε προσηλώσει με ιερότητα τα υγρά μάτια του, με την ελπίδα ότι θα τα καταφέρει στο τέλος να περάσει τα όρια του μπαλκονιού και να φύγει.

 

 

 

Αλέξανδρος Βαναργιώτης (Τρίκαλα Θεσσαλίας, 1966) σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Ιωαννίνων. Εργάζεται στη δημόσια Μέση Εκπαίδευση. Δημοσίευσε τις συλλογές διηγημάτων Διηγήματα για το τέλος της μέρας (Εκδόσεις Λογείον, Τρίκαλα, 2009) και Η θεωρία των χαρταετών (Εκδ. Παράξενες Μέρες, Αθήνα, 2014).

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top