Fractal
Home / FRACT-ALL / Διήγημα: «Περιτοιχισμένες Ψυχές»
08/01/2015, 1:10 μμ

Διήγημα: «Περιτοιχισμένες Ψυχές»

της Ειρήνης Τσιουμάνη // *

 

WriterΌσο πιο έξω βγει κανείς διαπιστώνει πως χρειάζονται μανούβρες για να επιβιώσεις. Λίγα ψέματα για να πάρεις φόρα κι έπειτα κάτι μισοδιατυπωμένες αλήθειες γλαφυρές κι όμορφες. Τέτοια θέλει η ζωή, λένε όσοι ξέρουν. Από εκεί που λογάριαζες τα μικρά, παρασύρεσαι από τα μεγάλα τους. Ύστερα μαντρώνεσαι, κοιτάζεις τα ψηλά τείχη που έκτισες γύρω σου για να μη λαβώνεσαι, για να ελέγχεις προσεκτικά τους έξω.

Κάποιους από αυτούς τους έχεις ξεχωρίσει από καιρό. Συχνά τους αφήνεις να περάσουν τις πύλες του κάστρου σου και τους φιλεύεις χαμόγελα. Κάποτε ορισμένοι προσπάθησαν να προχωρήσουν στα ενδότερα σα να μην τους έφτανε η τιμή που τους έκανες να σταθούν για λίγο στην αυλή σου. Άλλοι τα κατάφεραν κι άρχισαν το ψαχούλεμα, άρπαξαν ό,τι πολυτιμότερο: την εμπιστοσύνη σου. Μα αδαείς όπως ήταν την έχασαν σε μια στιγμή. Τι αχάριστοι! Αν δεν τα σκάλιζαν, εάν δεν εκβίαζαν για κάτι παραπάνω, αν δεν ήταν τόσο αρνητικά παρορμητικοί θα υπήρχαν ακόμη στην αυλή σου. Κι είναι στ’ αλήθεια μια αυλή τόσο όμορφη! Άνθη και χρώματα παντού, ο ήχος τρεχούμενου νερού, σα να έχεις εγκλωβίσει την ίδια την άνοιξη.

Αντιθέτως, κάποιοι άλλοι ζήτησαν την άδειά σου για να εισέλθουν κι εσύ τους την έδωσες άλλοτε ρισκάροντας κι άλλοτε αφού τους έλεγξες προσεκτικά. Η κατηγορία ή ο έπαινος για την επιλογή βαραίνει μόνο εσένα.

Βέβαια όλα αυτά δεν προλαβαίνεις να τα σκεφτείς ή να τα υπολογίσεις καθώς η ζωή τρέχει. Η μόνη μας δικαιολογία, βλέπεις. Οι ραγδαίοι ρυθμοί όπως γράφουν τα παιδιά στις εκθέσεις τους. Η στιγμή που ίσως ενδείκνυται για τέτοιες σκέψεις είναι αυτή λίγο πριν κοιμηθείς. Αυτά τα ελάχιστα αγαπημένα λεπτά περιμένοντας τον Μορφέα σου. Σκέφτεσαι λίγο τι έκανες κι έπειτα τι θα πράξεις. Σε αυτό το δεύτερο βάζεις μια γερή δόση υπερβολής. Τα μισά αν πιστέψεις από όσα σου λες, μπορεί και να τα καταφέρεις. Ωστόσο, δε θα ήταν καλό να τα συγκρίνεις με αυτά που σου λένε οι άλλοι. Εσύ ξέρεις τις δυνάμεις σου, οι άλλοι απλά τις φαντάζονται, εσύ γνωρίζεις την επιμονή σου, οι άλλοι απλά την υποθέτουν. Επομένως δε θα χρειάζεται αργότερα να αναζητάς τους υπαίτιους καθώς η ευθύνη σού ανήκει ολοκληρωτικά.

Υποθέτεις πια -δεν είσαι σίγουρος ακόμη- πως πρέπει να μετράς τα λόγια σου και να ζυγίζεις τις σιωπές σου. Πώς όμως να κουβαλάς συνέχεια μια μεζούρα και μια ζυγαριά; Εξάλλου δε γνωρίζεις ποια είναι η μονάδα μέτρησης της λογικής και ποια των συναισθημάτων. Εν τέλει, έχεις την εντύπωση πως κάτι ξέχασαν να σας διδάξουν στη φυσική. Δεν έχεις καιρό όμως να σκεφτείς, κάνει ψύχρα και πρέπει γρήγορα να επιθεωρήσεις τα τείχη σου και να ξεκινήσεις τη συντήρηση όπου χρειάζεται. Γρήγορα. Οι ρυθμοί, βλέπεις…

 

* Η Ειρήνη Τσιουμάνη γεννήθηκε το καλοκαίρι του 1991. Είναι Πτυχιούχος του Τμήματος Φιλολογίας (Τομέας ΜΝΕΦ) της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Εργάζεται ως φιλόλογος στη Λάρισα και παράλληλα παρακολουθεί το Μεταπτυχιακό πρόγραμμα της Ειδικής Εκπαίδευσης στη Σχολή Επιστημών Αγωγής του Πανεπιστημίου Λευκωσίας. Επιπλέον ασχολείται με τη μελέτη της λογοτεχνίας, την παραγωγή ποιημάτων, τον εθελοντισμό καθώς και με το τρέξιμο.

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top