Fractal
Home / RE-FRACTAL / Διαλυμένο Βασίλειο
14/05/2015, 12:56 μμ

Διαλυμένο Βασίλειο

Γράφει ο Νίκος Σερβετάς //

 

Πηγή: epohi.gr

757547Δια του διχασμού η συσπείρωση: Καταλυτικός θεωρείται ο ρόλος του βρετανικού τύπου στην διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος. Από τις λαϊκές εφημερίδες έως τις εφημερίδες κύρους και από το BBC έως τους ξένους δημοσιογράφους που κάλυψαν τις βρετανικές εκλογές, η εικόνα αβεβαιότητας που μετέφεραν συσπείρωσε τους αναποφάσιστους που σε μιά συντηρητική κοινωνία ψηφίζουν «Συντηρητικούς».

Κυκλοφορεί ως ιστορικό ανέκδοτο, μπορεί να είναι και αληθινό περιστατικό: «Πυκνή ομίχλη θα καλύψει τη Μάγχη τις επόμενες ημέρες, αποκλεισμένη θα παραμείνει η Ευρωπαϊκή Ήπειρος», λέγεται ότι είπε ο μετεωρολόγος του BBC όταν, κάποτε, στο τέλος του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του σταθμού, μετέδωσε την πρόγνωση του καιρού.
Τον συντηρητισμό αυτής της κοινωνίας, την ιδιαιτερότητα των ψηφοφόρων της πάλαι ποτέ Μεγάλης Βρετανίας δείχνει να εκμεταλλεύτηκε, με τον καλύτερο τρόπο, ένα σύστημα, του οποίου πρωταρχικό μέλημα είναι να διαιωνίσει τον εαυτό του, δείχνοντας να αδιαφορεί, παντελώς πλέον, για το τι συνέπειες θα έχει στην κοινωνία η κυριαρχία του.
– Όταν, τρεις μόλις μέρες πριν από τις εκλογές, ο μισός πληθυσμός της χώρας πανηγύριζε για τη γέννηση της τέταρτης στη σειρά διαδόχου του θρόνου
– Όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση προβάλλεται ως ο μεγάλος εχθρός της βρετανικής κυριαρχίας
– Όταν σύσσωμος ο τύπος προβάλει δημοσκοπήσεις που παρουσιάζουν την αβεβαιότητα ως το πιθανότερο ενδεχόμενο για την επόμενη πενταετία
– Όταν ως μόνη δυνατή αλλά, ταυτόχρονα, τελείως απαράδεκτη, για το κοινό αίσθημα, λύση προβάλλεται επίμονα και μεθοδικά η συνεργασία των –αμφίβολων πλέον πολιτικών θέσεων (βλέπε ΕΠΟΧΗ 3/5/2015 σελ.12) – «Εργατικών» με τους «διασπαστές του Ηνωμένου Βασιλείου» Σκωτσέζους αυτονομιστές
Τότε οι αναποφάσιστοι αποφασίζουν και αναδεικνύουν νικητή των εκλογών τον κύριο Κάμερον. Και όχι μόνον αυτό αλλά, σύμφωνα με τα πρώτα αποτελέσματα, του δίνουν τη δυνατότητα να σχηματίσει, αυτή τη φορά, ακόμα και αυτοδύναμη κυβέρνηση, χωρίς, δηλαδή, να έχει ανάγκη την συνεργασία των «Φιλελεύθερων Δημοκρατών» με τους οποίους συνεργαζόταν την τελευταία πενταετία. Όπως γίνεται συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις, αυτή η συνεργασία, σε κυβερνητικό επίπεδο, στοίχισε πολύ στους «Φιλελεύθερους Δημοκράτες», που έχασαν περίπου 50 έδρες, σε σχέση με τις εκλογές του 2010.

Ιρλανδοί Σκωτσέζοι και Brexit

Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, κομβικό ρόλο στις εξελίξεις για τη νέα κυβέρνηση παίζει το «Σιν Φέιν». Ο τίτλος του δεν φαίνεται στον πίνακα των αποτελεσμάτων, καθώς καταγράφεται στα «Λοιπά Κόμματα». Την Πέμπτη πήρε μόλις το 0,6% των ψήφων, αλλά λόγω του εκλογικού συστήματος –η χώρα είναι χωρισμένη σε 650 μονοεδρικές περιφέρειες– κατάφερε να εκλέξει 4 βουλευτές, έναν λιγότερο απ’ ότι στις εκλογές του 2010, φυσικά σε περιοχές της Β. Ιρλανδίας. Οι βουλευτές, όμως, του Σιν Φέιν αρνούνται, όπως πάντα, να ορκιστούν «πίστη στη βασίλισσα», όπως κάνουν όλοι οι υπόλοιποι βρετανοί βουλευτές. Αποτέλεσμα αυτού είναι να μην συμμετέχουν στη βουλή και να αρκούν 323 βουλευτές για να σχηματίσουν οι Συντηρητικοί αυτοδύναμη κυβέρνηση και όχι 325.
Όποια κι αν είναι, όμως, η τελική έκβαση, είτε σχηματίσουν μόνοι τους κυβέρνηση οι Συντηρητικοί είτε χρειαστούν και πάλι τη συνεργασία των Φιλελεύθερων Δημοκρατών, η κατάσταση για τον Ντέιβντ Κάμερον αυτή τη φορά δεν θα είναι εύκολη.
Κατ’ αρχάς μία από τις προεκλογικές του υποσχέσεις ήταν ότι θα προκηρύξει δημοψήφισμα με ζητούμενο την παραμονή ή όχι του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό μπορεί να ειπώθηκε περισσότερο για εσωτερική κατανάλωση, καθώς μεγάλη μερίδα στελεχών και ψηφοφόρων του Συντηρητικού Κόμματος είναι ευρωσκεπτικιστές, τώρα όμως θα πρέπει να πάρει σαφή θέση απέναντι στις ίδιες του τις δηλώσεις. Σε καμία περίπτωση, πάντως, δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει ως άλλοθι για τις νέες μειώσεις και περικοπές στον δημόσιο τομέα ή στην κοινωνική πρόνοια, ότι αυτά επιβάλλονται από τις Βρυξέλες.
Το άλλο μεγάλο πρόβλημά του είναι ο ουσιαστικός νικητής αυτών των εκλογών, το «Εθνικό Κόμμα της Σκωτίας». Η μικρή διαφορά στο πρόσφατο δημοψήφισμα για την αυτονόμηση της Σκωτίας από το Ηνωμένο Βασίλειο, έδειξε στους υπόλοιπους Σκωτσέζους ότι ένα τέτοιο αίτημα είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί. Το SNP θα έχει πλέον 56 βουλευτές στη νέα βουλή, τα αιτήματα των οποίων είτε θα πρέπει, εν μέρει τουλάχιστον, να ικανοποιεί η κυβέρνηση Κάμερον, στοιχείο απαράδεκτο για τους υπόλοιπους Βρετανούς και ειδικά τους Άγγλους, είτε θα δει τη δύναμη του κόμματος αυτού να αυξάνεται και σύντομα να τεθεί αίτημα για νέο δημοψήφισμα περί αυτονόμησης, η έκβαση του οποίου αυτή τη φορά δεν θα είναι καθόλου βέβαιη.

Τρεις παραιτήσεις

Στα εσωτερικά των κομμάτων της αντιπολίτευσης, την επόμενη μόλις των εκλογών, οι εξελίξεις ήταν καταιγιστικές, καθώς τρεις αρχηγοί κομμάτων που μπήκαν στη Βουλή ανακοίνωσαν τις παραιτήσεις τους: πρώτος ο Εντ Μίλιμπαντ των Εργατικών. Ο αντικαταστάτης του θα πρέπει να επωμισθεί το βαρύ φορτίο να κάνει το παραδοσιακό βρετανικό κόμμα άξιο, τουλάχιστον, της ιστορίας του. Ο Νικ Κλεγκ των Φιλελεύθερων Δημοκρατών πλήρωσε όλη τη φθορά της προηγούμενης κυβέρνησης, ενώ παραιτήθηκε και ο Νάιτζελ Φάρατζ του UKIP, η απουσία του οποίου μπορεί ακόμα και να «ξελαφρώσει» τους Βρετανούς.

Η Βρετανική Βουλή μετά τη Θάτσερ

1987 Οι τελευταίες εκλογές για τη Μάργκαρετ Θάτσερ όπου οι Συντηρητικοί παίρνουν 376 έδρες έναντι 229 των Εργατικών του Νιλ Κίνοκ.
1992 Τις τελευταίες μέρες του προεκλογικού αγώνα ο Τζον Μέιτζορ αλλάζει το κλίμα και παίρνει οριακά τη νίκη με 336 έδρες έναντι 271 του Κίνοκ.
1997 Θριαμβευτική επάνοδος των Εργατικών στην κυβέρνηση, μετά από 18 χρόνια. Ο Τόνι Μπλέρ παίρνει 418 έδρες και οι Συντηρητικοί σημειώνουν ένα από τα χειρότερα αποτελέσματα στην ιστορία τους, κατακτώντας μόλις 165 έδρες.
2001 Νέος εκλογικός θρίαμβος για τον Τόνι Μπλέρ και νέα συντριβή για τους Συντηρητικούς. 413 έδρες οι Εργατικοί, μόλις 166 βουλευτές οι Συντηρητικοί μαζί με τον Ουίλιαμ Χέιγκ.
2005 Μεγάλη πτώση για τους Εργατικούς και τον Μπλερ που, παρ’ όλα αυτά, έχει την πλειοψηφία με 355 έδρες έναντι 198 των Συντηρητικών του Μ. Χάουαρντ.
2010 Μικρή σχετικά η διαφορά σε ψήφους και έδρες. Συνεχίστηκε η πτώση των Εργατικών που με τον Γκόρντον Μπράουν πήραν μόλις 258 έδρες, ενώ οι Συντηρητικοί με επικεφαλής τον Ντέιβιντ Κάμερον κέρδισαν 306 και σχημάτισαν κυβέρνηση συνασπισμού με τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες, οι οποίοι κέρδισαν 57 έδρες.

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top