Fractal

Τρία ποιήματα

Της Δέσποινας Καϊτατζή-Χουλιούμη // *

 

από την ανέκδοτη ποιητική συλλογή «Ότι πολύ αγαπήσαμε»

 

 

3-poems-Hutchinson

 

πύρινη σπίθα ορθώνεται

λόγχη που λαχταρά

ν’ αγγίξει

παρθενικούς υμένες

της νεφέλης

στ’ ουρανού τ’ ατέλειωτο

να βυθιστεί

μυστήριο ν’ αναδυθεί

του κόσμου

 

 

Ρουμπίνια αιωρούνται

σε πορφυρένια θάλασσα

Στου ήλιου την πυρά αμέθυστα

λιώνουν στη μέθη του κονιάκ

Ηδεία ηδύποτη ηδυπάθεια

αργά αργά απλώνεται στα μέλη

Ενδίδουν τ’ ακροδάχτυλα

πρόσφορο πορφυρό στον έρωτα

 

 

 

Τανύζουν κλωνί λυγερές

κι ατενίζουν με πόθο ορίζοντες

Ντροπαλές παρθένες κοκκινίζουν

στο πρώτο βλέμμα τ’ Απρίλη

Λουσμένες στο φως στη βροχή

παίζουν κρυφτό ουράνιο τόξο

Σκάνε ανέμελα χαμόγελα

λικνίζονται δειλά με σαγήνη

Βελούδινες γκέισες ερωτοτροπούν

χαϊδεύονται με τον άνεμο

Ακουμπούν στη ράχη του γαλήνια

μετά γέρνουν καρτερικά

προς τη θλίψη της δύσης

 

 

* Η Δέσποινα Καϊτατζή Χουλιούμη είναι ψυχολόγος. Μέλος Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης,  «Διαδρομές», 2015, Γαβριηλίδης,  «Συναισθηματικό Αλφαβητάρι», 2009, UNIVERSITY STUDIO PRESS, «Ο Δρόμος», 2006, Δήμος Σερρών, fractalart.gr,  www.poiein.gr , Δήμος Χλωπτσιούδης: Ο χρόνος και η μνήμη στην ποίηση της Δέσποινας Καϊτατζή , Μετάφραση Σουηδικά Karin Boye «Μανδραγόρας», τεύχος 53,  Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα»

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top