Fractal

Ποίηση: “Δαντέλα μπλε βαθύ”

Της Ελένης Δεληβοριά // *

 

f18

 

Ο ήχος της λύρας ταξιδεύει στο κορμί μου.

Με παρασύρει.

 

Οι παλάμες σου φτερούγες μ’ ακουμπούν

σαν να φοβούνται να μη σπάσω.

Με σκεπάζουν.

 

Το βλέμμα σου πέπλο χρυσαφί με τυλίγει.

Μ’ αγκαλιάζει.

 

Μια μυρωδιά μου γλυκαίνει την καρδιά.

Με σαγηνεύει.

 

Απ’ τα χείλη σου πίνω σταγόνες και μεθώ.

 

Παραδομένη στις αισθήσεις

σαν φλόγα που αφήνεται στον άνεμο.

 

Δαντέλα μπλε βαθύ ανάμεσά μας

σαν βράχος μας βαραίνει.

 

Μα ο πόθος πιο βαρύς.

 

* Η Ελένη Δεληβοριά έχει σπουδάσει Ευρωπαϊκό Πολιτισμό στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο και αυτή τη στιγμή κάνει το μεταπτυχιακό της στη Δημιουργική Γραφή στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, με κατεύθυνση τη συγγραφή. Αν ξαναγεννιόταν θα ήταν τραγούδι, βιβλίο ή ένα βραχάκι που βρέχεται από τη θάλασσα. Σε αυτή τη ζωή ακούει μουσική, γράφει και ονειρεύεται τη θάλασσα. Ονειρεύεται τη θάλασσα, γράφει και ακούει μουσική. Γράφει, ονειρεύεται τη θάλασσα και ακούει μουσική…

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top