Fractal

«Για έναν ποιητή», και «Έχω ένα ραντεβού με τη ζωή» (Δύο ποιήματα του Κάουντυ Κάλλεν)

Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη //

 

Countee Cullen (1903-1946)

Countee Cullen (1903-1946)

 

Για έναν ποιητή

 

Έχω τυλίξει τα όνειρά μου σ’ ένα μεταξωτό ύφασμα,

Και τ’ άφησα στην άκρη μέσα σ’ ένα χρυσαφένιο κουτί

Όπου για καιρό θα κολλήσουν  τα χείλη του σκόρου,

Έχω τυλίξει τα όνειρά μου σ’ ένα μεταξωτό ύφασμα,

Δεν κρύβω κάποιο μίσος. Δεν είμαι καν μανιασμένος

Ποιος βρήκε την ανάσα της γης τόσο σφοδρή και κρύα;

Έχω τυλίξει τα όνειρά μου σ’ ένα μεταξωτό ύφασμα,

Και τ’ άφησα στην άκρη μέσα σε ένα χρυσαφένιο κουτί

 

For a Poet

 

I have wrapped my dreams in a silken cloth,

And laid them away in a box of gold;

Where long will cling the lips of the moth,

I have wrapped my dreams in a silken cloth;

I hide no hate; I am not even wroth

Who found earth’s breath so keen and cold;

I have wrapped my dreams in a silken cloth,

And laid them away in a box of gold.

 

Η χρήση των ακριβών υλικών, όπως περιγράφονται εδώ, παραπέμπει στην υπόθεση ότι ο αφηγητής βλέπει τα όνειρά του ως εξαιρετικά σημαντικά πράγματα που  αξίζουν τη διατήρησή τους  σε μέρος ασφαλές. Έτσι τα κρατάει ασφαλισμένα έως ότου έρθει μια στιγμή όπου αυτά μπορέσουν να υλοποιηθούν πλήρως. Δεν είναι εκνευρισμένος για την καθυστέρηση υλοποίησής τους, αλλά  απλώς περιμένει την όμορφη στιγμή η οποία αναμφίβολα κάποτε θα έρθει!

 

CounteeCullen_1

 

Έχω ένα ραντεβού με τη ζωή

 

Έχω ένα ραντεβού με τη Ζωή,

Στις ημέρες που ελπίζω ότι θα έρθουν,

Πριν φύγει  η νιότη κι’ η δύναμη του μυαλού,

Πριν οι γλυκές φωνές  χάσουν το νόημα.

 

Έχω ένα ραντεβού με τη Ζωή,

Με την αναγγελία του πρώτου βουητού της Άνοιξης.

Σίγουρα κάποιοι θα κλαίνε είναι καλύτερα τώρα

Να στέψουν τις μέρες τους με  ύπνο

Από το να αντιμετωπίζουν το δρόμο, τον άνεμο και τη βροχή,

Να λάβουν υπόψη σοβαρά την κραυγή.

 

Αν και ούτε τη βροχή ούτε χτύπημα ούτε χώρο φοβάμαι,

Ωστόσο, φοβάμαι βαθιά, πάρα πολύ,

Μήπως ο Θάνατος με συναντήσει και με διεκδικήσει πριν

Γιορτάσω το ραντεβού της Ζωής.

 

 

I Have a Rendezvous With Life

 

I have a rendezvous with Life,

In days I hope will come,

Ere youth has sped, and strength of mind,

Ere voices sweet grow dumb.

 

I have a rendezvous with Life,

When Spring’s first heralds hum.

Sure some would cry it’s better far

To crown their days with sleep

Than face the road, the wind and rain,

To heed the calling deep.

 

Though wet nor blow nor space I fear,

Yet fear I deeply, too,

Lest Death should meet and claim me ere

I keep Lifes rendezvous.

 

 

Σε τούτο το ποίημα, φαίνεται ολοκάθαρα η προσπάθεια του ποιητή να έρθει σε επαφή με τη ζωή που ονειρεύεται μέσα στον αφιλόξενο κόσμο των λευκών που ζει. Προσπαθεί να φέρει στο προσκήνιο και να θίξει την πανανθρώπινη πτυχή και ευαίσθητη χορδή της ελευθερίας ανεξαρτήτως φυλής. Ελπίζει να ξεπεράσει όλες τις σημερινές εγκόσμιες  αντιξοότητες της φυλής του και αναμένει κι αυτός, μεταξύ πολλών άλλων, ότι κάποια στιγμή θα έρθει αντιμέτωπος με την πραγματική ζωή και θα συνειδητοποιήσει τις χαρές και  το βασικότερο απ’ όλα την ελευθερία της. Στο πρώτο τετράστιχο, ο ποιητής εκφράζει την ελπίδα να βιώσει τη ζωή πριν περάσει η νιότη του, γιατί κάποιοι άλλοι τελείωσαν τη ζωή τους χωρίς όμορφες στιγμές, εγκατέλειψαν το όνειρό τους για το κρίσιμο  ραντεβού με τη ζωή.  Αλλά, ο αφηγητής του Κάλλεν, δεν έχει παραιτηθεί από το φόβο του για την αντιμετώπιση του δύσκολου δρόμου, του ανέμου, της βροχής και τις κακουχίες. Εκφράζει όμως την ανησυχία μήπως ο θάνατος τον διεκδικήσει πριν αυτός πραγματοποιήσει και ολοκληρώσει το ραντεβού του με τη ζωή.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top