Το ‘Επεισόδιο’ του Κάουντυ Κάλλεν
Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη //
Μια μέρα που βολτάριζα στην παλιά Βαλτιμόρη
Με γεμάτη από χαρά καρδιά, γεμάτος κέφι,
Παρατήρησα ένα Βαλτιμοριανό
Να με κοιτάει σκληρά.
Ίσως θα ήμουνα οχτώ χρονών και μικροκαμωμένος
Κι αυτός σχεδόν ίδιος με εμένα
Και γι αυτό του χαμογέλασα, αλλά εκείνος έβγαλε έξω
Τη γλώσσα και μου είπε ‘παλιοαράπη’.
Είδα κι έμαθα ολάκαιρη τη Βαλτιμόρη
Από το Μάη έως το Δεκέμβρη
Αλλά απ’ όσα είδα εκεί να συμβαίνουν
Μονάχα αυτό θυμάμαι.
Incident
Once riding in old Baltimore,
Heart-filled, head-filled with glee,
I saw a Baltimorean
Keep looking straight at me.
Now I was eight and very small,
And he was no whit bigger,
And so I smiled, but he poked out
His tongue, and called me, ‘Nigger.’
I saw the whole of Baltimore
From May until December;
Of all the things that happened there
That’s all that I remember.
Οι κάτοικοι της Βαλτιμόρης αναγνωρίζουν την ποίηση του αφροαμερικανού ποιητή Κάουντυ Κάλλεν όταν διαβάζουν ετούτο το ποίημα το οποίο σκιαγραφεί μια άσχημη, αλλά με τόσο μεγάλη ακρίβεια εικόνα της πόλης τους στις αρχές του 20ου αιώνα. Είναι το ποίημα που οδήγησε πολλούς να υποθέσουν ότι γεννήθηκε εδώ σ’ αυτή την πόλη, γνωστού όντος ότι οι διάφορες πηγές δεν συμφωνούν ως προς τη γενέτειρά του. Κατά πάσα πιθανότητα γεννήθηκε στο Λούσβιλ του Κεντάκι, αν και ο ίδιος ήταν πολύ μυστικοπαθής σχετικά με τις λεπτομέρειες της ζωής του. Γνωρίζουμε, όμως, ότι μεγάλωσε στη Νέα Υόρκη την οποία πάντα θεωρούσε σπίτι του από τη γιαγιά του και τον πάστορα Frederick Cullen. Σε αντίθεση με πολλούς άλλους αφροαμερικανούς ποιητές, ο Κάλλεν προσελκύστηκε από την παράδοση των αγγλικών λυρικών ποιητών, ιδιαίτερα τους Keats και Shelley, παρά από την λογοτεχνία, την ιστορία και τις λαϊκές παραδόσεις της Μαύρης Αμερικής. Οι σημερινοί συγγραφείς και αναγνώστες ίσως τον βρουν συντηρητικό, ειδικά όταν συγκρίνεται με ποιητές όπως ο Langston Hughes (1902-1967), η Lucille Clifton (1936-2010) ή τη Nikki Giovanni (1943- ). Ωστόσο, οι αγώνες του ως αφροαμερικανός συγγραφέας φαίνεται στα ποιήματά του, ιδιαίτερα σε ένα από τα γνωστότερά του, το ‘Yet Do I Marvel’. Δυστυχώς πέθανε σε ηλικία μόλις σαράντα τριών ετών από ουραιμία και επιπλοκές της επακόλουθης υπέρτασης.
Το ποίημα ετούτο δομικά αποτελεί μπαλάντα τριών τετράστιχων που αφορά όπως είπαμε την τραυματική εμπειρία ενός παιδιού. Η λέξη του τίτλου μας λέει ότι πρόκειται για κάποιο συμβάν, αλλά που εμπλέκει σοβαρά ζητήματα για δημόσια κρίση και χρησιμοποιείται από τον ποιητή ακριβώς για να συνδέσει την προσωπική και την πολιτική σημασία ενός περιστατικού που έλαβε χώρα ανάμεσα σε δύο αγόρια και εκ πρώτης όψεως, ήσσονος σημασίας. Το ποίημα παρουσιάζει το κρίσιμο σημείο της κοινωνικής μάθησης του τόπου από ένα άτομο που ανήκει σε συγκεκριμένη φυλετική ομάδα, μια στιγμή απότομης και αρκετά επώδυνης μάθησης η οποία βεβαίως συζητείται και σε πολλά αυτοβιογραφικά και φανταστικά κείμενα από τους Zora Neale Hurston, WEB Du Bois και James Weldon Johnson ως ένα ‘σημείο καμπής’ για τα μαύρα παιδιά.
Στη μέση του ποιήματος, ο Κάλλεν μας φέρνει στο προσκήνιο την ισότητα των παιδιών σε σωματικό μέγεθος, συμπεριφορά και ηλικία, δηλαδή όμοια καθ’ όλα, πλην όμως ενός χαρακτηριστικού. Η στροφή περιέχει μια αξιοσημείωτη προσβολή, καθώς μετακινείται από το χαμόγελο, στην αγενή χειρονομία και συμπεριφορά, που ουσιαστικά εμπλέκει δύο παιδιά στο φυλετικό σύστημα των ΗΠΑ, τουτέστιν στη λύπη και την απελπισία του ενός και την ικανοποίηση του άλλου. Όταν γράφεται στο ποίημα η λέξη ‘αράπης’ που εκστομίζεται από το λευκό παιδί, δεν απευθύνεται ευθέως στο μαύρο, αλλά βρίσκεται ελεύθερη σε έμμεσο διάλογο, και αμέσως υπαινίσσεται δύο άνισα φυλετικές κάστες. Την κοινωνική δηλαδή ανισότητα και της Βαλτιμόρης, εκείνη τουλάχιστον την περίοδο!
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
✔ Νέες εκδόσεις: 12 καινούργια βιβλία
16/04/2024, 9:16 μμ -
Το βιβλίο κι ο συγγραφέας του: Μυστήρια στο νησί Πίτσι Πίτσου
16/04/2024, 9:16 μμ -
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ -
Η δύναμη του πεπρωμένου
16/04/2024, 9:06 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Τα ποιητικά αινίγματα του Δημήτρη Περοδασκαλάκη
Γράφει ο Αγησίλαος Κ. Αλιγιζάκης // «Η Σφίγγα έστειλε e-mail», Δημήτρης Περοδασκαλάκης, εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα 2018» «Όταν, στο δρόμο της Θήβας, ο Οιδίπους συνάντησε τη Σφίγγα, κι αυτή του έθεσε το αίνιγμά της, η απόκρισή του ήταν: ο άνθρωπος.
Περισσότερα -
Το βιβλίο κι ο συγγραφέας του: Ποιος απ’ τους δυο μας επινόησε τον άλλον
Γράφει η Ελένη Γκίκα // Ρεμόν Κενό «Η πτήση του Ίκαρου», Μετάφραση: Αχιλλέας εκδ. Ύψιλον Γνωστός για τις «Ασκήσεις Ύφους» του ο Raymond Queneau, Γάλλος συγγραφέας, ποιητής, στιχουργός, μεταφραστής και μαθηματικός, όπου μας αποδεικνύει με πόσους τρόπους
Περισσότερα -
Οι πρωτομάστορες του ποιητικού λόγου (Μία αναφορά στην Α’ Αθηναΐκή Σχολή)
Γράφει ο Πάνος Χατζηγεωργιάδης // Οι πρωτομάστορες του ποιητικού λόγου (Μία αναφορά στην Α’ Αθηναΐκή Σχολή) Του Φιλολογικού Συλλόγου «ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ» και της Εθνικής Εταιρείας των Ελλήνων Λογοτεχνών Αποτελεί δίχως καμιά αμφιβολία αλήθεια πως μέσα στον σύγχρονο
Περισσότερα -
Πάρτι στο ποτάμι…
Γράφει η Ελένη Μπετεινάκη // «Πάρτι στο ποτάμι», Χριστίνα Αποστολίδη, εικ: Σεραφείμ Στρούμπης, εκδ. Ψυχογιός “Φτάνουμε στην Προϊστορία και σε ένα δάσος συναντάμε την πιο παράξενη φωλιά που φτιάχτηκε ποτέ. Τρία δωμάτια στο εσωτερικό της.
Περισσότερα -
Ο Οδυσσέας Ελύτης και τα “Ελεγεία της Οξώπετρας” Ρήμα το σκοτεινόν *
Γράφει η Ελένη Χωρεάνθη // Ο Ελύτης είναι αινιγματικός, υπαινικτικός ποιητής. Δεν είναι εύκολος, δεν είναι επίπεδος, δεν είναι επιδερμικός. Δεν είναι μόνο μουσικές και χρώματα και αριστουργηματικά παιχνίδια και τέλειοι συνδυασμοί λέξεων. Είναι πρωτίστως
Περισσότερα -
✩ Νέες εκδόσεις: 12 καινούργια βιβλία
Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα // Ιστορία – Πολιτική: Βασιλική Λάζου «Γυναίκες και Επανάσταση», εκδ. Διόπτρα, σελ. 280 Προεπαναστατικά χρόνια. Μέσα από γλαφυρές και ενδιαφέρουσες αφηγήσεις διερευνώνται με κριτική ματιά οι πραγματικότητες των γυναικών στα Γιάννενα, την
Περισσότερα -
Ένα ποίημα: “Σε μια όψη του κόσμου ανάποδη”
Του Αργύρη Ευαγγελούλη // * Σε μια όψη του κόσμου ανάποδη Έχει η διαδρομή πολύ σκοτάδι μια άγονη σιωπή παγώνει τα χέρια που μάταια ψάχνουν τόπο να σταθούν σημείο ζεστό λίγο τη σάρκα τους ν’
Περισσότερα