Fractal

✔ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ: Κερδίστε 10 βιβλία από τις εκδόσεις Πατάκη

 

 

Το περιοδικό Fractal, σε συνεργασία με τις εκδόσεις Πατάκη www.patakis.gr ) προσφέρουν 10 αντίτυπα από τα ακόλουθα βιβλία (2 αντίτυπα από κάθε βιβλίο):

 

  • “Μπορείς;” – Έρση Σωτηροπούλου
  • “Καινούργια πόλη” – Θεόδωρος Γρηγοριάδης
  • “Η Ιεραποστολική στάση” – Μάιρα Παπαθανασοπούλου
  • “Όμορφοι έρωτες” – Ιάκωβος Ανυφαντάκης
  • “Φωνές από χώμα” – Κωνσταντία Σωτηρίου

 

Για να πάρετε μέρος στον διαγωνισμό μας, θα πρέπει:

✔ να κάνετε Like στη σελίδα του περιοδικού Fractal: https://www.facebook.com/fractalart.gr

✔ να κάνετε Like και Share (κοινοποίηση) στον τοίχο σας στο Facebook την ακόλουθη σχετική ανάρτηση του διαγωνισμού: (https://www.facebook.com/fractalart.gr/posts/1846663998929565)

 

Ο διαγωνισμός ισχύει έως και την Τρίτη 20 Ιουνίου 2017, στις 12 τα μεσάνυχτα.

Η κλήρωση των 10 τυχερών θα πραγματοποιηθεί μέσω του Random.org και οι νικητές θα ειδοποιηθούν μέσω μηνύματος στο Facebook για την παραλαβή των δώρων τους.

Τα αποτελέσματα της κλήρωσης θα ανακοινωθούν έως την Παρασκευή 23 Ιουνίου 2017 στην παρούσα σελίδα και στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/fractalart.gr

 

Στην κλήρωση έχουν δικαίωμα συμμετοχής μόνο όσοι είναι κάτοικοι Ελλάδας και όχι εξωτερικού και έχουν πραγματοποιήσει και τις 2 ανωτέρω ενέργειες. Τα δώρα είναι προσωπικά και συγκεκριμένα, δεν μεταβιβάζονται σε τρίτους και δεν ανταλλάσσονται με χρήματα ή άλλα είδη. Τα προσωπικά σας στοιχεία θα τηρηθούν εμπιστευτικά και θα χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά για επικοινωνία μαζί σας σχετικά με τον παρόντα διαγωνισμό. Για οποιαδήποτε διευκρίνιση σχετικά με τον διαγωνισμό, επικοινωνήστε με το fractalart.gr@gmail.com

 

>>> Τα ονόματα των 10 νικητών του διαγωνισμού:

★ Τα ονόματα των 10 νικητών του διαγωνισμού των Εκδόσεων Πατάκη, έπειτα από κλήρωση που πραγματοποιήθηκε μέσω του Random.org.

★★ Οι νικητές θα ενημερωθούν μέσω προσωπικού μηνύματος στο Facebook για τον τρόπο παραλαβής των δώρων τους. (Αν είστε ανάμεσα στους νικητές, εκτός από τα Εισερχόμενα, δείτε και τον φάκελο Αιτήματα μηνυμάτων / Φιλτραρισμένα στα μηνύματά σας στην Αρχική σελίδα στο Facebook)

 

✔ Το βιβλίο «Μπορείς;» της Έρσης Σωτηροπούλου κερδίζουν οι:

 

✔ Το βιβλίο «Καινούργια πόλη» του Θεόδωρου Γρηγοριάδη κερδίζουν οι:

 

✔ Το βιβλίο «Η Ιεραποστολική στάση» της Μάιρας Παπαθανασοπούλου κερδίζουν οι:

 

✔ Το βιβλίο «Όμορφοι έρωτες» του Ιάκωβου Ανυφαντάκη κερδίζουν οι:

 

✔ Το βιβλίο «Φωνές από χώμα» της Κωνσταντίας Σωτηρίου κερδίζουν οι:

 

>> Διαβάστε περισσότερα για τα βιβλία των εκδόσεων Πατάκη:

 

“Μπορείς;” – Έρση Σωτηροπούλου

Subject: Περί ομορφιάς πίνοντας δυνατό καφέ

μετά από 60 ώρες αγρύπνιας

From: ifarsa@hotmail.com

Sent: 11/5/2015

To: spourgitis@gmail.com

Θυμάσαι τότε που συζητούσαμε στην Κιβωτό; Ότι η ποίηση δεν ανήκει στους ποιητές – η ποίηση ανήκει σ’ αυτούς που τη χρειάζονται. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με την ομορφιά πιστεύω. Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς ομορφιά. Μια μέρα χωρίς κάποιο ερέθισμα, χωρίς έμπνευση, είναι μια νεκρή μέρα. Με ισοπεδώνει. Γίνομαι κέλυφος άδειο. Θέλω να πω. Η ομορφιά μού ανήκει. Τι λες; Προχωράμε καθόλου;

Re: Τα σημεία

From: spourgitis@gmail.com

Sent: 5/7/2015

To: ifarsa@hotmail.com

Η ποίηση, ενώ δεν μπορεί ν’ αντέξει τον συμβατικό μετρήσιμο λόγο, ενίοτε τον ερωτεύεται. Σ’ αυτή την περίπτωση, απλώς επιβιώνει ίσως χωρίς να προδίδεται και να προδίδει. Ένα σύννεφο που αντί για την υγρασία που ευφραίνει την αμπελιά, μου φέρνει θλίψη ανεξήγητη και εξηγήσιμη. Πάντως θέλω να σε δω σύντομα.

 

“Καινούργια πόλη” – Θεόδωρος Γρηγοριάδης

Καινούργια πόλη, όµως πόσο καινούργια ζωή; Δεκαετία του ενενήντα, ο Μανόλης και η µάνα του, η Μαργαρίτα, αναζητούν µια νέα αρχή και ένα καταφύγιο.

Έρχονται από τα βόρεια για πρώτη φορά στην Αθήνα, σε µια πρωτεύουσα που αλλάζει, που γιγαντώνεται µε εύκολο χρήµα και χρηµατιστήριο, µε εισαγόµενο lifestyle, προσφέροντάς τους αρκετές ευκαιρίες αλλά και απογοητεύσεις.

Η ελαφρόµυαλη µάνα και ο «πλατωνιστής» γιος, δεµένοι µε ένα σκοτεινό µυστικό, θα δώσουν τις µάχες άλλοτε µέσα στον κοινωνικό τους περίγυρο και άλλοτε µέσα στο προσωπικό τους κελί, απόκοσµοι και απροσάρµοστοι, ώσπου να βρει ο καθένας την προσωπική του λύτρωση και τη θυσία.

Το µυθιστόρηµα, δραµατικό και κωµικό, προσπαθεί να ψυχογραφήσει την εσωτερική διαµάχη των ηρώων σε σχέση µε τους άλλους, αλλά και µε την ίδια την πόλη, που τους επιβάλλεται όχι µόνον ως δραµατικό παρόν, αλλά και ως ιστορικό παρελθόν.  Ένα µυθιστόρηµα που µεταφέρει το κλίµα και την ένταση µιας  δεκαετίας που θα καθορίσει και τις επόµενες.

 

 

“Η Ιεραποστολική στάση” – Μάιρα Παπαθανασοπούλου

Δεν έχω µεγάλη ερωτική πείρα, όµως κάποια πράγµατα τα θεωρώ αυτονόητα. Για εµένα το φιλί ξεκινά από τον εγκέφαλο, όχι από το στόµα, και αποτελεί από µόνο του ολοκληρωµένη εµπειρία. Δεν µπορώ να το σκεφτώ απλώς σαν τον προθάλαµο της απόλαυσης. Δεν είναι ο υπαινιγµός, αλλά η καταδήλωση. Το φιλί είναι έµπνευση. Ο Άγετς και ο Κλιµτ το ζωγράφισαν, ο Ροντέν το σκάλισε στο µάρµαρο, ο Πρινς το τραγούδησε πέ­ρυσι. Έγινε χαρντ ροκ συγκρότηµα το 1973.

Οι κοµµουνιστές ηγέτες, για να δηλώσουν την αλληλεγγύη του Ανατολικού Μπλοκ, δίνουν το λεγόµενο «αδελφικό φιλί» στο µάγουλο, και οι πιο θερµόαιµοι στο στόµα, ακολουθώντας µια χριστιανική παράδοση αιώνων, αν και οι ίδιοι είναι άθεοι.

Επειδή ποτέ δε θα µε µνηµονεύσουν για τις υπηρεσίες µου στην οδοντιατρική, ίσως αποκτήσω υστεροφηµία µε άλλο τρόπο. Μπορεί στο µακρινό µέλλον να λένε για εµένα: «Έγινε γνωστή επειδή φιλούσε υπέροχα».

Στα µέσα της δεκαετίας του ’80, η δεκαεννιάχρονη Ζαΐρα βρίσκεται στο Ανατολικό Βερολίνο για σπουδές οδοντιατρικής, ακολουθώντας τις βουλές των γονιών της και καταπνίγοντας το δικό της όνειρο να γίνει ζωγράφος.

Στο Βερολίνο των απαγορεύσεων, εκείνη βιώνει µια ανέλπιστη ελευθερία µακριά από το αποστειρωµένο περιβάλλον του σπιτιού της. Υψώνει τη φωνή της σε µια πόλη που φιµώνει τα στόµατα των αντιφρονούντων, πιάνει τα πινέλα και τα χρώµατα και ζωγραφίζει δελφίνια που κολυµπούν ελεύθερα, διαδηλώνει µαζί µε όσους διεκδικούν ένα καλύτερο µέλλον. Μέχρι που γνωρίζει τον Μάρτιν, έναν γοητευτικό νεαρό που τα έχει καλά µε το σύστηµα…

 

“Όμορφοι έρωτες” – Ιάκωβος Ανυφαντάκης

Ένα ζευγάρι προσπαθεί να επινοήσει τη δική του γλώσσα λίγο πριν φύγει από την Πράγα.

Ένας άντρας και μια γυναίκα δεν περιμένουν τίποτα σπουδαίο από τον χρόνο αναμονής ανάμεσα στις πτήσεις.

Ένα τατουάζ στον γοφό γίνεται νησί και μετά βυθίζεται.

Η μυρωδιά από σκουριά που μένει στα ρούχα μετά το σεξ.

Ένα δεκαοχτάχρονο αγόρι νιώθει το αίμα του πράσινο, σαν τον μπερέ των λοκατζήδων.

Η φωτιά που έκαψε ένα δάσος αλλά κάποιος έκλαψε μόνο ένα πεύκο.

Δεκαπέντε διηγήματα για την κρυφή ομορφιά κάθε έρωτα.

 

 

 

 

“Φωνές από χώμα” – Κωνσταντία Σωτηρίου

Δεκατρείς γυναίκες, µε κοινό παρονοµαστή τον σκοτεινό Δεκέµβρη του 1963 που οδήγησε στις διακοινοτικές ταραχές και στη χάραξη της Πράσινης Γραµµής που χώρισε τη Λευκωσία στα δύο, µιλούν για εκείνες τις στιγµές που συγκλόνισαν τον κόσµο τους. Της µίας ο άντρας δεν µπορεί να ανασάνει πνιγµένος στις αµαρτίες του, της άλλης γυρίζει µέσα στον τάφο χωρίς να µπορεί να ησυχάσει, η τρίτη κλαίει για τις άγριες αγκινάρες που της στέρησε ο πόλεµος, η τέταρτη µιλά για τη νύχτα που στάθηκε αφορµή να ξεκινήσει η αιµατοχυσία. Γυναίκες που µιλούν για τα έργα των αντρών. Καλούνται να µαζέψουν τα συντρίµµια, να πλύνουν τα ρούχα των νεκρών, να καθαρίσουν πίσω από τα χαλάσµατα και να συνεχίσουν τη ζωή τους. Και στο επίκεντρο, η άµεση πρωταγωνίστρια της καταστροφής, η Τουρκοκύπρια πόρνη Τζεµαλιγιέ, που µαζί µε τον Τουρκοκύπριο εραστή της Ζεκή υπήρξαν οι πρώτοι νεκροί, ενώ ο θάνατός τους ήταν η αφορµή να ξεκινήσει το κακό.

«Όµως εγιώ εν µιλώ. Έµαθα την τέγνη να µεν αθθυµούµαι. Τζιαι να µε αξιώσει ο Θεός ώσπου να πεθάνω να µάθω τζιαι την τέγνη του να ξηχάνεις. Αλλά τζιείνον λαλούν εν το πιο δύσκολο, εν πιο µεγάλη τέγνη να ξεχάνεις. Εγιώ µόνο να µεν θυµούµαι έµαθα».

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top