Fractal

✔ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ: Κερδίστε 10 βιβλία από τις εκδόσεις Γκοβόστη

 

govostis_books

 

Το περιοδικό Fractal, σε συνεργασία με τις εκδόσεις Γκοβόστη (www.govostis.gr) προσφέρουν 10 αντίτυπα από τα ακόλουθα βιβλία (2 αντίτυπα από κάθε βιβλίο):

 

  • «Οι Φτωχοί», του Φιόντορ Ντοστογιέβσκη
  • «Το Πόκερ της Ιερουσαλήμ», του Edward Whittemore
  • «Η Μάχη του Κουρσκ», του Mark Healy
  • «Ευρωπαϊκή Θητεία», του Romain Gary
  • «Πόλεμος – Από τη μάχη του Μάρνη έως το Ιράκ», του Martin van Creveld

 

Για να πάρετε μέρος στον διαγωνισμό μας, θα πρέπει:

✔ να κάνετε Like στη σελίδα του περιοδικού Fractal: https://www.facebook.com/fractalart.gr

✔ να κάνετε Like και Share (κοινοποίηση) στον τοίχο σας στο Facebook την ακόλουθη σχετική ανάρτηση του διαγωνισμού: (https://www.facebook.com/fractalart.gr/posts/1675347532727880)

 

Ο διαγωνισμός ισχύει έως και την Τρίτη 10 Μαΐου 2016, στις 12 τα μεσάνυχτα.

Η κλήρωση των 10 τυχερών θα πραγματοποιηθεί μέσω του Random.org και οι νικητές θα ειδοποιηθούν μέσω μηνύματος στο Facebook για την παραλαβή των δώρων τους.

Τα αποτελέσματα της κλήρωσης θα ανακοινωθούν έως την Πέμπτη 12 Μαΐου 2016 στην παρούσα σελίδα και στη σελίδα μας στο Facebook: https://www.facebook.com/fractalart.gr

 

Στην κλήρωση έχουν δικαίωμα συμμετοχής μόνο όσοι είναι κάτοικοι Ελλάδας και όχι εξωτερικού και έχουν πραγματοποιήσει και τις 2 ανωτέρω ενέργειες. Τα δώρα είναι προσωπικά και συγκεκριμένα, δεν μεταβιβάζονται σε τρίτους και δεν ανταλλάσσονται με χρήματα ή άλλα είδη. Τα προσωπικά σας στοιχεία θα τηρηθούν εμπιστευτικά και θα χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά για επικοινωνία μαζί σας σχετικά με τον παρόντα διαγωνισμό. Για οποιαδήποτε διευκρίνιση σχετικά με τον διαγωνισμό, επικοινωνήστε με το fractalart.gr@gmail.com

 

Τα ονόματα των 10 νικητών του διαγωνισμού:

 

★ Τα ονόματα των 10 νικητών του διαγωνισμού των Εκδόσεων Γκοβόστη, έπειτα από κλήρωση που πραγματοποιήθηκε μέσω του Random.org.

★★ Οι νικητές θα ενημερωθούν μέσω προσωπικού μηνύματος στο Facebook για τον τρόπο παραλαβής των δώρων τους. (Αν είστε ανάμεσα στους νικητές, εκτός από τα Εισερχόμενα, δείτε και τον φάκελο Φιλτραρισμένα/Ανεπιθύμητα στα μηνύματά σας)

  

✔ Το βιβλίο «Οι Φτωχοί», του Φιόντορ Ντοστογιέβσκη κερδίζουν οι:

– Γιώργος Αναγνωστούλης (https://www.facebook.com/anagnostoulis)
– Ελένη Τυριακίδου (https://www.facebook.com/profile.php?id=100004075324655)

 

✔ Το βιβλίο «Το Πόκερ της Ιερουσαλήμ», του Edward Whittemore κερδίζουν οι:

– Despina Chalkidou (https://www.facebook.com/despina.chalkidou)
– Kampitakis Nikos (https://www.facebook.com/nikoskab)

 

✔ Το βιβλίο «Η Μάχη του Κουρσκ», του Mark Healy κερδίζουν οι:

– Νίκη Γναφάκη (https://www.facebook.com/niki.gnafaki)
– Aliki Georgakopoulou (https://www.facebook.com/aliki.georgakopoulou)

 

✔ Το βιβλίο «Ευρωπαϊκή Θητεία», του Romain Gary κερδίζουν οι:

– Στελλα Μαλαμουδη (https://www.facebook.com/profile.php?id=100002227648989)
– Tania Mourtzila (https://www.facebook.com/tania.mourtzila)

 

✔ Το βιβλίο «Πόλεμος – Από τη μάχη του Μάρνη έως το Ιράκ», του Martin van Creveld κερδίζουν οι:

– Θανάσης Τονίδης (https://www.facebook.com/kapos.kaposalios)
– Ισμήνη Κατσά (https://www.facebook.com/iskag2)

 

>> Διαβάστε περισσότερα για τα βιβλία των εκδόσεων Γκοβόστη:

 

gov_1«Οι Φτωχοί», του Φιόντορ Ντοστογιέβσκη >>

Οι Φτωχοί είναι το πρώτο αυθεντικό έργο του Ντοστογιέβσκη. Είναι ένα αριστουργηματικό δείγμα της Ρώσικης Λογοτεχνίας, αλλά συγχρόνως και παρωδία της, που φέρει έντονα τα σημάδια της ιδιοφυΐας του συγγραφέα.

Γραμμένοι σαν μια σειρά από επιστολές Οι Φτωχοί διηγούνται την τραγική ιστορία ενός υπαλληλάκου και της ανεκπλήρωτης αγάπης του για μια νεαρή κοπέλα. Θέλοντας να βοηθήσει αυτήν και την οικογένειά της, πουλάει ό,τι έχει και δεν έχει, αλλά η καλοσύνη του δεν τον οδηγεί παρά μόνο σε ακόμη χειρότερη φτώχεια και τελικά στην ακολασία. Με την έμμονη ιδέα ενός τυπικά περιθωριακού, είχε την ακράδαντη πεποίθηση ότι η ευτυχία μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τα πλούτη.

Γραμμένοι το 1845 και δημοσιευμένοι το 1846 Οι Φτωχοί είναι ο προθάλαμος για το κατοπινό μεγαλειώδες έργο του Ντοστογιέβσκη.

 

 

 

 

gov_2«Το Πόκερ της Ιερουσαλήμ», του Edward Whittemore >>

Την τελευταία μέρα του Δεκεμβρίου του 1921 τρεις αινιγματικοί άνθρωποι -ο Μάρτυρας του Καΐρου, ένας γαλανομάτης από την Αφρική που έλεγχε το εμπόριο της αφροδισιακής μουμιόσκονης στη Μέση Ανατολή, ο Σάλιβαν Ο’ Μπίαρ, ένας πρώην Ιρλανδός πατριώτης και λαθρέμπορος όπλων που έκανε περιουσία πουλώντας απομιμήσεις φαλλόσχημων χριστιανικών έργων τέχνης και ο Μούνκ Ζόντι, ένας αφοσιωμένος σιωνιστής που διαπραγματεύεται μόνο συμβόλαια για καταψυγμένα ψάρια-, αρχίζουν ένα μοιραίο παιχνίδι πόκερ στην Ιερουσαλήμ, στο πίσω μέρος ενός καταστήματος με αντίκες που ανήκει σε έναν περιπλανώμενο ιππότη ηλικίας 3.000 χρόνων. Το Μεγάλο Πόκερ της Ιερουσαλήμ, όπως τελικά ονομάστηκε, θα διαρκέσει δώδεκα χρόνια και δεν θα έχει ως έπαθλο κάτι λιγότερο από τον ολοκληρωτικό έλεγχο της Ιερουσαλήμ. Χιλιάδες χαρτοπαίκτες από όλον τον κόσμο μπαίνουν στο παιχνίδι και χάνουν τεράστιες περιουσίες προσπαθώντας να κερδίσουν την Άγια Πόλη, αλλά στο τέλος δεν μένουν παρά τρεις άνδρες στο τραπέζι – οι ίδιοι που το ξεκίνησαν. Λίγο πριν ξεκινήσει η τελευταία παρτίδα ακόμη ένας παίκτης μπαίνει στο παιχνίδι: o Νούμπαρ Βαλενστάιν, κληρονόμος του ισχυρότερου παγκόσμιου καρτέλ πετρελαίου, επικεφαλής μιας αδίστακτης διεθνούς κατασκοπικής οργάνωσης και φανατικός αλχημιστής που αναζητά την αιωνιότητα. Το πεπρωμένο του καθενός και η μοίρα της ίδιας της ανθρωπότητας θα εξαρτηθούν από ένα μοίρασμα της τράπουλας.

gov_3«Η Μάχη του Κουρσκ», του Mark Healy >>

Περιγραφές των σπουδαιότερων πολεμικών αναμετρήσεων της ιστορίας, με λεπτομερή καταγραφή της στρατηγικής και της τακτικής που εφάρμοσαν οι αντιμαχόμενες πλευρές, καθώς και των πολεμικών γεγονότων, σε όλα τα κρίσιμα στάδια των στρατιωτικών επιχειρήσεων.

Έγχρωμη εικονογράφηση / Φωτογραφικό υλικό / Χάρτες / Χάρτες με τρισδιάστατη, πανοραμική απεικόνιση

Η ανατροπή του σκηνικού στην Ανατολή

To καλοκαίρι του 1943 ο Γερμανικός Στρατός προετοιμαζόταν για τη διεξαγωγή της Επιχείρησης CITADEL, τη μεγάλη επίθεση εναντίον της εξέχουσας του Κουρσκ. Με το να εφαρμόσουν την επιτυχημένη τακτική της κυκλωτικής κίνησης, οι Γερμανοί αποσκοπούσαν στην εξάλειψη της σοβιετικής εξέχουσας, την ταχεία συντριβή των εχθρικών δυνάμεων που είχαν αναπτυχθεί εντός αυτής και τη δημιουργία των προϋποθέσεων που θα επέτρεπαν να τεθεί η Σοβιετική Ένωση εκτός πολέμου. Από την πλευρά τους, οι Ρώσοι αξιοποίησαν το χρονικό διάστημα έως την έναρξη της γερμανικής επίθεσης και μετέτρεψαν την εξέχουσα του Κουρσκ σε ένα τεράστιο οχυρό. Στην καθοριστική σύγκρουση που ακολούθησε οι Ρώσοι εξουθένωσαν τον εχθρό με την αμυντική δραστηριότητά τους, κατέστρεψαν τα τεθωρακισμένα του και, τελικά, ανέλαβαν την πρωτοβουλία των κινήσεων.

Οι Σοβιετικοί είχαν το πάνω χέρι σε όλες τις παραμέτρους που καθόρισαν την έκβαση της Μάχης του Κουρσκ. Αυτοί υπαγόρευσαν στους Γερμανούς το πεδίο της μάχης, τη φύση και το είδος των εχθροπραξιών. Είναι αλήθεια ότι οι Σοβιετικοί υπέπεσαν σε σφάλματα κατά τη διάρκεια της μάχης, κάτι που παραδέχθηκαν και οι ίδιοι στην εξιστόρηση των γεγονότων κατά τη μεταπολεμική περίοδο. Παρά ταύτα, ο Κόκκινος Στρατός αφομοίωνε γνώσεις σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Σε τελική ανάλυση, εκείνος που έκανε την πλέον εύστοχη παρατήρηση για την «εκατόμβη θυμάτων του Belgorod» δεν ήταν άλλος από τον Hoth, που είπε στον von Manstein τα εξής: «Από το 1941 και μετά οι Ρώσοι έχουν μάθει πολλά. Δεν είναι πλέον απαίδευτοι χωριάτες. Έχουν διδαχθεί από εμάς την τέχνη του πολέμου».

Το σημαντικότερο κέρδος που είχε η Σοβιετική Ένωση από τη νίκη της επί των Γερμανών στο Κουρσκ ήταν το γεγονός ότι ανέλαβε την πρωτοβουλία των κινήσεων σε επίπεδο στρατηγικής. Μετά το Κουρσκ οι Γερμανοί δεν πραγματοποίησαν άλλες επιθέσεις στο Ανατολικό Μέτωπο. Από τα τέλη Ιουλίου του 1943, όταν οι Σοβιετικοί άρχισαν να ανακτούν με τις αντεπιθέσεις τους τα περιορισμένα εδάφη που είχε καταφέρει να καταλάβει η Βέρμαχτ εντός της εξέχουσας του Κουρσκ, η προέλαση του Κόκκινου Στρατού ήταν συνεχής και τερματίστηκε μόνον όταν η Κόκκινη Σημαία υψώθηκε στο Γερμανικό Κοινοβούλιο, στο Βερολίνο, το Μάιο του 1945.

 

gov_4«Ευρωπαϊκή Θητεία», του Romain Gary >>

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που παρουσιάζει ο κ. Gary να πάσχουν, να οργίζονται, να ανδραγαθούν, να πεθαίνουν, κάνουν στις σελίδες του βιβλίου του μια θητεία, την ευρωπαϊκή τους θητεία, τη θητεία τους στο αίτημα και στην ιδέα μιας Ευρώπης (πάντα υπό την πολιτιστική έννοια της λέξης) ωριμότερης, συνεπέστερης προς τις αξίες που ανέδειξε ο πολιτισμός της, και πιο σύμμετρης με την αξία που λέγεται Άνθρωπος – μιας, αν επιτρέπεται η έκφραση, Ευρωπαϊκής Οικουμένης, όπου δεν θα υπάρχει ούτε το μίσος ούτε η ασχήμια της καρδιάς, ούτε η πείνα ούτε άνθρωποι που να κρυώνουν, αλλά θα υπάρχει Ελευθερία, «θα ’χει μουσική, θα ’χει βιβλία, θα ’χει ψωμί για όλους, και ζεστασιά αδερφική». Κι’ αν αυτό δεν είναι να ’ρθει ποτέ, γιατί «πώς να εξαναγκάσεις τα μερμήγκια να ξεκόψουν από το Δρόμο τους, το Δρόμο που εκατομμύρια άλλα μερμήγκια τον είχαν ακολουθήσει πριν από τούτα, και άλλα ακόμα εκατομμύρια μερμήγκια τον είχαν χαράξει» – πάντα μένει η άλλη θητεία: το χρέος του ανθρώπου που εγνώρισε την Κόλαση, να δείξει στους άλλους, να τους δείχνει συνεχώς, ακατάβλητα, πεισματικά, το Μέγα Σκότος της, για να τους κάμει, και αν ακόμα είναι ανίκανοι να φτάσουν στο Φως, ν’ ατενίζουν τουλάχιστον προς αυτό, έστω και ο καθένας τους μόνος.

 

 

Το βιβλίο Ο Πόλεμος, Από τη μάχη του Μάρνη έως το Ιράκ αποτελεί το εξαίρετο συγγραφικό έργο ενός από τους πλέον σημαντικούς εμπειρογνώμονες στον τομέα της στρατιωτικής ιστορίας και στρατηγικής. Ο Martin van Creveld εξιστορεί με πρωτότυπο και συναρπαστικό τρόπο τις συρράξεις ανά την υφήλιο κατά τη διάρκεια της τελευταίας εκατονταετίας. Στο βιβλίο του αποκαλύπτονται οι παράγοντες που προκάλεσαν το αδιέξοδο στο Ιράκ και δίνονται απαντήσεις στο γιατί ισχυροί τακτικοί στρατοί βρίσκονται στην εποχή μας στο έλεος ανεπαρκώς εξοπλισμένων ανταρτών και στο πώς τα κυρίαρχα κράτη θα κατορθώσουν να κατοχυρώσουν στο μέλλον την ασφάλειά τους.
Δίνοντας μεγάλη προσοχή στον απρόβλεπτο ανθρώπινο παράγοντα, ο Martin van Creveld μάς ταξιδεύει αφενός στα πεδία των μαχών του προηγούμενου αιώνα, όπου συγκρούονταν τεράστιες στρατιωτικές δυνάμεις, και αφετέρου στις σύγχρονες εχθροπραξίες (που είναι σύντομες, διεξάγονται με όπλα υψηλής τεχνολογίας και χαρακτηρίζονται από την κυριαρχία ενός από τους αντιπάλους) και στα απογοητευτικά αδιέξοδα της εποχής μας. Στο συγγραφικό έργο του παρουσιάζεται ο κόσμος των αρχών του 20ού αιώνα, όταν λιγοστές Μεγάλες Δυνάμεις, ως επί το πλείστον ευρωπαϊκές, κρατούσαν τα ηνία της ανθρωπότητας, ενώ ήταν ακόμη νωπές οι μνήμες από τους πολέμους του 18ου αιώνα. Την εποχή εκείνη έφιπποι αξιωματικοί εξακολουθούσαν να διοικούν τα στρατεύματα, τα δε μηνύματα εξακολουθούσαν να μεταδίδονται από χέρι σε χέρι, με τα τύμπανα και τις σάλπιγγες. Η επανάσταση που επέφεραν στον τομέα των επικοινωνιών ο τηλέγραφος, το τηλέφωνο και ο ασύρματος, τα πανίσχυρα θωρηκτά, όπως το βρετανικό Dreadnought, τα άρματα μάχης και τα αεροσκάφη άλλαξαν τον τρόπο διεξαγωγής του πολέμου.
Ο van Creveld εξιστορεί με γλαφυρότητα τα γεγονότα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, στον οποίο συγκρούστηκαν στρατοί εκατομμυρίων ανδρών, προκλήθηκαν συνταρακτικές απώλειες (παραδείγματος χάριν, στην ολέθρια μάχη του Μάρνη) και χρησιμοποιήθηκαν φονικά νέα όπλα, όπως τα δηλητηριώδη αέρια. Τελικά, τα σχέδια των Γερμανών για νίκη επί των αντιπάλων τους κατέληξαν σε αποτυχία, καθώς οι γραμμές του μετώπου παρέμειναν αμετάβλητες και νικητές αναδείχθηκαν αυτοί που ήταν σε θέση να κατασκευάσουν περισσότερα όπλα και να ρίξουν στη μάχη περισσότερους στρατιώτες.
Ο συγγραφέας πραγματεύεται ακολούθως τον ακόμη φονικότερο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι εξελίξεις στους τομείς των τεθωρακισμένων και των πολεμικών αεροσκαφών, σε συνδυασμό με τα τεχνολογικά επιτεύγματα του ραντάρ και της ατομικής βόμβας, μετέβαλαν την όψη του πολέμου, ο οποίος δεν ήταν πλέον μια απλή αιματοχυσία, αλλά μια πολύπλοκη σειρά ενεργειών, που απαιτούσε νέες εξειδικευμένες γνώσεις. Όλες αυτές οι γνώσεις εξυπηρέτησαν τις ανάγκες ανθρώπων που αρέσκονταν σε ωμότητες, όπως φανέρωσαν το Περλ Χάρμπορ, το Νταχάου και η Χιροσίμα. Η περαιτέρω εξέλιξη των πυρηνικών όπλων κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου έκανε τους λαούς να προσανατολιστούν στην αποτροπή και όχι στη διεξαγωγή των πολεμικών αναμετρήσεων. Ο αριθμός των ανδρών των τακτικών στρατών ελαττώνεται και η επιρροή των ενόπλων δυνάμεων περιορίζεται, καθώς μη στρατιωτικά κέντρα έρευνας και μελετών χαράσσουν τις κατευθύνσεις και δυνάμεις εθελοντών φροντίζουν να αποσυνδεθούν τα ζητήματα που αφορούν την εθνική άμυνα από τη ζωή των απλών ανθρώπων.
Ο van Creveld υποστηρίζει ότι ο πόλεμος είναι στην εποχή μας ένας συνδυασμός παλαιότατων και σύγχρονων στοιχείων, καθώς άριστα εξοπλισμένοι στρατοί δεν κατορθώνουν να καταβάλουν ολιγάριθμες ομάδες ανταρτών και τρομοκρατών με πρωτόγονο εξοπλισμό. Τα σχετικά παραδείγματα, που ξεκίνησαν με την αποχώρηση των Βρετανών από την Παλαιστίνη και κορυφώθηκαν με τις δοκιμασίες των Αμερικανών στο Βιετνάμ και στο Ιράκ, συνιστούν αυτό που ο συγγραφέας ονομάζει «μακρά, σχεδόν αδιάσπαστη αλυσίδα αποτυχιών».
Το βαθύτερο νόημα αυτού του σημαντικού, γλαφυρού και διδακτικού συγγραφικού έργου συνίσταται στην ανασυγκρότηση των ενόπλων δυνάμεων με βάση τις εμπειρίες του πρόσφατου παρελθόντος, ώστε να αντιμετωπιστεί η νέα πρόκληση και να προστατευτεί, κατ’ αυτόν τον τρόπο, ο ελεύθερος κόσμος. Το βιβλίο Ο Πόλεμος, Από τη μάχη του Μάρνη έως το Ιράκ θα αποτελέσει μετά βεβαιότητας το κλασικό εγχειρίδιο σε ό,τι αφορά το σημαντικό αυτό ζήτημα.

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top