Fractal

Τρία ποιήματα

του Χρήστου Βασματζίδη // *

 

Calligramme

 

Ι.

Απόκρουση ενός ερεθισμού,  αντιέμπνευση

«Το σήμερα δεν είναι σήμερα,

είναι μία πικρή γεύση ενός εαυτού που

αρνήθηκε να μεγαλώσει»

 

ΙΙ.

Τα δάκρυα των άλλων και οι ραγισμένες σιωπές τους

δεν σε συγκινούν πια.

Είναι που μεγάλωσες αντίξοα

και την μόνη ευθύνη που γνώρισες ήταν ν’ αποφύγεις τους πόνους

δικούς και ξένους.

Πώς είναι τώρα οι τιμωρίες;

Μία βαρβαρότητα. Θέλησες να μείνεις όμορφος  στην κοιλάδα του άθιχτου

Μα είσαι θνητός. Το ξέχασες; Ένα βλέφαρο κλείνεις και σκοτώνεις;

Το ξέχασες; Ας είναι

Ευτυχώς που είμαστε λάσπη με ανάσα.

Μπορούμε να δικαιολογηθούμε

Για δικούς και ξένους.

 

ΙΙΙ.

Κοίταξα τ ΄ αστέρια στα μάτια ψαχουλεύοντας μία απάντηση,

για να κερδίσω μέτρα στις πολύβουες κοιλάδες των φόβων.

Μα ποιος πιστεύει στ’ άστρα; Πώς είναι η αλήθεια εκεί πέρα;

Αχρωμάτιστες κουκίδες ήχου. Πυγολαμπίδες έσχατες σ’ ένα άπειρο

που η φτώχεια μας φοβάται.

Μεγάλωσα κι’ ακόμη ρωτώ, και απορώ και ζητώ συγνώμη.

Και είμαι το μικρό κομμάτι μιας ηλικίας που γεννήθηκε ως δυνατότητα.

 

* Ο Χρήστος Βασματζίδης  γεννήθηκε στις 7.2.1972 στην Πάτρα και έζησε τα παιδικά μου χρόνια στη Ναύπακτο.  Από το 1981 μετακόμισε στη Αλεξανδρούπολη. Σπούδασε νομικά στην Κομοτηνή (πτυχίο και μεταπτυχιακά). Ζει  και εργάζεται στην Αλεξανδρούπολη ως δικηγόρος, αρθρογραφεί σε νομικά ιστολόγια για θέματα που αφορούν την επιστήμη του.Δούλευε από μικρό  παιδί τον στίχο, περισσότερο στο μυαλό του παρά στο χαρτί. Διαβάζει πολύ και διάφορα πράγματα, από νομικά έως φιλοσοφία, αλλά ο χρόνος που πρέπει να αφιερώσει γι’ αυτά, λιγοστεύει και του δημιουργεί άγχος.

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top