«Ξέρεις Christie, δεν χρειαζόμαστε πολλούς άντρες στη ζωή μας. Ο ένας είναι αυτός ο ένας» – Η Christie Laume μιλά για την Εντίθ Πιάφ και τον Theo Sarapo

Συνέντευξη στον Ελπιδοφόρο Ιντζέμπελη //

Η Christie Laume αφηγείται τον τελευταίο έρωτα της Εντίθ Πιάφ. Την ιστορία αγάπης μεταξύ του αδελφού της, Θεοφάνη Λαμπούκα και της θρυλικής τραγουδίστριας Εντίθ Πιαφ. Ο Λαμπούκας ήταν κομμωτής αλλά και τραγουδιστής και είναι κυρίως γνωστός από το καλλιτεχνικό του όνομα Theo Sarapo. Σε ηλικία 26 ετών παντρεύτηκε την Εντίθ Πιάφ. Η Πιάφ μάλιστα τον ‘‘βάφτισε’’ Sarapo από το ελληνικό ‘‘σ’ αγαπώ’’. Το ζευγάρι έζησε ευτυχισμένα μαζί για ενάμιση χρόνο, μέχρι το θάνατο της Πιάφ. Η Laume διηγείται αυτή την ιδιαίτερη σχέση όπως την βίωσε η ίδια ζώντας στο σπίτι του ζευγαριού κατά τη διάρκεια του γάμου τους. Ο αδελφός της Sarapo, συνέχισε την καριέρα του ως τραγουδιστής αλλά και ως ηθοποιός. Έφυγε νέος αφού σκοτώθηκε σε αυτοκινητικό δυστύχημα το 1970.

-Ποια ήταν η αφορμή για να γραφεί το βιβλίο «Ο τελευταίος έρωτας της Εντίθ Πιαφ»;

Ο λόγος που έγραψα το βιβλίο ήταν επειδή τόσο πολλοί άνθρωποι μου το ζήτησαν. Ήξεραν ότι ήμουν η αδελφή του Theo Sarapo και ότι είχα προσκληθεί να ζήσω μαζί τους και ήθελαν να γνωρίσουν την αλήθεια.

-Γιατί αφήσατε να περάσουν πολλά χρόνια για να γράψετε αυτό το βιβλίο;

Άρχισα να γράφω το βιβλίο 35 πέντε χρόνια πριν και αυτός είναι ο λόγος που έχω τόσες πολλές ζωντανές αναμνήσεις. Νομίζω ότι η κατάλληλη στιγμή να το δημοσιεύσω ήταν τώρα.

-Περιγράφετε την Εντίθ Πιαφ με έναν τρόπο που θυμίζει μυθικό πρόσωπο. Ποια ήταν η προσωπικότητά της;

Η Εντίθ ήταν μια σπουδαία γυναίκα, πολύ θαρραλέα, δοτική … όταν αγαπούσε έδινε τον εαυτό της εντελώς, ευφυής… όταν σου μιλούσε σε καταλάβαινε βαθιά. Ήταν πολύ ταλαντούχος, όταν τραγουδούσε στη σκηνή πλούτιζε τη καρδιά του κοινού της με μεγάλη συγκίνηση και δύναμη. Είχε πολύ χάρισμα.

-Πώς ο αδελφός σας Τεο την γνώρισε και την συνάντησε;

Ο αδερφός μου την συνάντησε μέσω ενός φίλου, του Claude Figus, του γραμματέα της Edith Piaf. Ήταν μία το πρωί, όταν ο Theo έχασε το τελευταίο τρένο του για τη La Frette 20 λεπτά από το Παρίσι. Ζούσε ακόμα στο σπίτι των γονιών μου εκείνη την εποχή. Ο Claude ο οποίος τον πήγε στο σταθμό τον ρώτησε αν ήθελε να συναντήσει την Edith Piaf. «Όχι τέτοια ώρα» του είπε ο Theo, «Είναι μία το πρωί.» Μην ανησυχείς δεν πάει για ύπνο πριν από τις 5 το πρωί και το σπίτι της είναι γεμάτο από ανθρώπους αυτή την εποχή.

-Γιατί οι Γάλλοι παρακολουθούσαν με ενδιαφέρον την ιδιωτική ζωή της;

Οι Γάλλοι παρακολουθούν τη ζωή της με τόσο μεγάλο ενδιαφέρον, επειδή την αισθάνονται μέρος της ζωής τους. Ήταν τόση η αγάπη μεταξύ αυτής και του κοινού της και εξακολουθεί να είναι. Επίσης θαυμάζουν το ταλέντο της και το συναίσθημα που αισθάνονται όταν την ακούνε να τραγουδά τα συγκλονιστικά τραγούδια της.

-Είναι αλήθεια ότι η Πιαφ λάτρευε τη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο;

Ναι η Edith αγαπούσε τη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο. Έγραψε όμορφα τραγούδια όπως το La Vie en Rose, το C’est L’Amour …

Με την Edith Piaf στη Ριβιέρα το 1963

–Οι συνεργάτες της και οι φίλοι της ήταν διάσημοι. Ο Yβ Μοντάν, Ζωρζ Μουστακί, Σαρλς Αζανβούρ, Δαλιδά. Πώς γνωρίστηκε με όλες αυτές τις προσωπικότητες;

Η Edith βοήθησε πολλούς ανθρώπους, όταν δεν ήταν γνωστοί, όπως ο Yves Montand, ο Charles Aznavour, ο Georges Moustaki – ήταν η Edith που αναγνώρισε το ταλέντο τους και τους βοήθησε να γίνουν τόσο διάσημοι.

-Πώς μια νέα κοπέλα όπως εσείς συνευρεθήκατε και ζήσατε μαζί με την σπουδαία καλλιτέχνη;

Όταν ήμουν 20 ετών, ήθελα να είμαι ανεξάρτητη, και μου ήρθε η ιδέα να γίνω κομμώτρια στο μεγάλο πλοίο Le France, αλλά οι γονείς μου φοβόντουσαν να με αφήσουν να πάω και το είπαν στην Edith και στον Theo χωρίς εγώ να το ξέρω. Η Edith και ο Theo κατανόησαν τις ανάγκες μου και με κάλεσαν να ζήσω μαζί τους. Δέχτηκα την πρόσκληση γιατί επιπλέον φοβόμουν τη θάλασσα.

-Ο αδελφός σας ο Τεο παρουσιάστηκε ξαφνικά στην ζωή της Πιαφ. Είναι αλήθεια ότι τον αγαπούσε πάρα πολύ;

Ναι η Edith αγαπούσε τον Theo τόσο πολύ που μου είπε: «Ξέρεις Christie, δεν χρειαζόμαστε πολλούς άντρες στη ζωή μας. Ο ένας είναι αυτός ο ένας.» Μου το είπε αυτό για τον Theo. Το εξηγώ αυτό με περισσότερες λεπτομέρειες στο βιβλίο μου.

-Η Πιαφ δεν πρόσεχε το διαιτολόγιό της και συχνά έπεφτε σε ηπατικό κώμα. Αν πρόσεχε θα μπορούσε να παρατείνει την σύντομη ζωή της;

Νομίζω ότι αν δεν έκανε αυτή τη διατροφή που ήταν πολύ υπερβολική γι αυτήν, μπορεί να είχε ζήσει λίγο περισσότερο. Αλλά με το είδος της ζωής που είχε υπήρχαν πολλοί πειρασμοί γύρω της.

-Η Εντίθ πέθανε το 1963 και ο Τεο σκοτώθηκε σε ατύχημα το 1970. Δεν είναι τόσο άδικο που χάθηκαν και οι δύο νέοι;

Όταν η Edith πέθανε το 1963 πόνεσα πολύ. Όταν ο αδελφός μου ο Theo πέθανε το 1970 ένιωσα ένα μέρος του εαυτού μου να πεθαίνει. Ο πόνος ήταν αβάσταχτος. Έπεσα στα γόνατά μου και έδωσα τη ζωή μου για τον Κύριο Ιησού Χριστό. Εκείνη τη στιγμή ένιωσα την παρουσία του Θεού μέσα μου και από τότε ο Κύριος ποτέ δεν με άφησε. Κάποιος έγραψε: «Θα δεις το φως που φέγγει.»

-Ψάχνοντας στο διαδίκτυο ανακάλυψα ότι και εσείς όπως και ο Τεο κάνατε μια διαδρομή ως τραγουδίστρια με γαλλικό ρεπερτόριο. Γιατί σταμάτησε άδοξα αυτή η καριέρα;

Η καριέρα μου σταμάτησε απότομα, γιατί ήμουν παντρεμένη και είχα 2 παιδιά. Ακόμα και μετά από το διαζύγιό μου τα παιδιά μου ήταν πολύ μικρά. Ήθελα να είμαι κοντά τους και να τα βοηθήσω να έχουν μια σταθερή βάση στην παιδική τους ηλικία με την αγάπη και την παρουσία μου δίπλα τους για να μεταβούν στην ενήλικη ζωή.

-Μένετε εδώ και λίγες δεκαετίες στην Αμερική. Ποια είναι η αντιμετώπιση του μύθου της Εντίθ Πιαφ από τους Αμερικάνους;

Σε ορισμένες πόλεις όπως η Νέα Υόρκη, η Βοστόνη, το Σικάγο, το Λος Άντζελες, το Μαϊάμι, το Σεντ Λούις, κλπ. η Edith είναι πολύ γνωστή. Όταν η ταινία La Vie en Rose βγήκε στην ανατολική ακτή, όπου ζω, η ταινία έμεινε για τουλάχιστον 4 μήνες στο ίδιο σινεμά.

-Στο βιογραφικό σας διάβασα ότι μιλάτε και ελληνικά. Επισκέπτεστε συχνά την Ελλάδα;

Μιλώ απλά ελληνικά. Στην οικογένειά μου που ζούσε στη Γαλλία, η γιαγιά μου δεν ήθελε να μιλάμε γαλλικά. Μας έλεγε μιλήστε ελληνικά που τα καταλαβαίνω. Την αγαπούσα πάρα πολύ και της μιλούσα ελληνικά για να επικοινωνήσω μαζί της. Η γιαγιά μου… Πήγα στην Ελλάδα πολλές φορές. Τώρα, σύμφωνα με τον Έλληνα εκδότη μου, θα έρθω στην Ελλάδα το 2015 για να υπογράψω το βιβλίο μου με την ευκαιρία για τα 100 χρόνια των γενεθλίων της Edith αν ήταν ζωντανή. Θα γιορταστούν επίσης στο Παρίσι, τη Νέα Υόρκη και το Λονδίνο.

-Το βιβλίο σας είναι μια γλυκιά ανάμνηση για δύο ανθρώπους που αγαπήθηκαν αλλά είχαν τραγικό τέλος.

Όταν η Edith και ο Theo πέθαναν ήταν πολύ δύσκολο για μένα. Δεν καταλάβαινα το 1970 όταν πέθανε ο αδελφός μου. Ρωτούσα το Θεό γιατί οι άνθρωποι φεύγουν, γιατί οι άνθρωποι πεθαίνουν τόσο νέοι, γιατί, γιατί. Τώρα που είμαι μεγάλη πιστεύω ότι έχουμε όλοι έναν σκοπό στη ζωή μας και ευχαριστώ τον Θεό που έβαλε την Edith στη ζωή μου που με δίδαξε τόσο πολύ για το θάρρος και τη δικαιοσύνη ως άτομο. Είχε τόσα πολλά να δώσει. Ευχαριστώ τον Θεό για τον αγαπητό μου αδελφό Theo που τον αγαπούσα τόσο πολύ και συνεχίζω να το κάνω. Όταν γράφω γι αυτόν έχω δάκρυα στα μάτια μου. Ήταν ένας σπουδαίος άνθρωπος με πολλά καλλιτεχνικά ταλέντα. Ευχαριστώ τον Θεό για τον αδελφό μου. Ο Theo είχε μια σύντομη ζωή αλλά πολύ σημαντική.

-Ποια ήταν η απήχηση του βιβλίου σας στην Γαλλία;

Είχα μια πολύ θετική ανταπόκριση για το βιβλίο μου στη Γαλλία. Κάποιοι είπαν ότι ήταν ένα από τα καλύτερα βιβλία που γράφτηκαν για την Edith Piaf. Κάποιοι άλλοι επέλεξαν το βιβλίο μου στις εκπομπές τους σαν το καλύτερο βιβλίο της εβδομάδας και πολλοί είπαν ότι υπάρχει τόσο πολλή αγάπη σ’ αυτό το βιβλίο.

-Είναι αλήθεια ότι πέρα από την αγάπη του Theo η Edith βρήκε την αγάπη από την δική σας οικογένεια που την αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή;

Η Edith και ο Theo αγαπούσαν ο ένας τον άλλον. Η αγάπη τους υπερέβαινε τη διαφορά ηλικίας τους και τη σωματική τους εμφάνιση. Λόγω αυτής της αγάπης του ενός για τον άλλον η Edith είχε ένα όμορφο τέλος της ζωής της. Είχε αγάπη, μια μεγάλη επιτυχία στην καριέρα της και βρήκε μια οικογένεια, την οικογένεια μου, που της έδωσε αυτό που πάντα έψαχνε.

-Πώς αισθανθήκατε όταν σας πρότειναν να μεταφραστεί το βιβλίο σας στην ελληνική γλώσσα;

Είμαι πάρα πολύ ευτυχής που έγραψα αυτό το βιβλίο το οποίο μου πήρε πολλά χρόνια για να το γράψω. Συγκινήθηκα πολύ όταν άκουσα ότι το βιβλίο μου θα μεταφραζόταν στην Ελλάδα στην ελληνική γλώσσα. Ευχαριστώ τον κ. Γιάννη Πολυχρονόπουλο τον Έλληνα εκδότη μου για την έκδοση του βιβλίου μου.

Σας ευχαριστώ

Με φιλικούς χαιρετισμούς
Christie Laume

Ευχαριστίες για τη μετάφραση στον κ. Χρήστο Γεωργιάδη, μεταφραστή και καθηγητή Αγγλικής Φιλολογίας.