Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Ποιητικοί δρόμοι
16/01/2019, 10:44 πμ

Ποιητικοί δρόμοι

Γράφει ο Θεοχάρης Παπαδόπουλος //

 

Δημήτριος Γ. Καφετζής «Χαραμάδες», εκδ. Ηριδανός

 

Ζούμε σε μια εποχή, που η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο έχει πάρει την πιο βάρβαρη μορφή της. Που οι μεγάλες τσιμεντουπόλεις έχουν απορροφήσει τον άνθρωπο και τον έχουν αποξενώσει. Που όλο και περισσότερο συναντάμε ανθρώπους καταθλιπτικούς και απογοητευμένους. Που μέσα σε ένα τεράστιο και πολύβουο πλήθος, ο σύγχρονος άνθρωπος νιώθει την μεγαλύτερη μοναξιά.

Όμως, σε αυτές τις τόσο σκληρές κοινωνικές συνθήκες, ψάχνουμε να βρούμε μικρές σταγόνες ελπίδας και αισιοδοξίας και τέτοιες σταγόνες είναι μια καλή ποιητική συλλογή, ένας όμορφος ζωγραφικός πίνακας, ένα έργο τέχνης γενικότερα, που να μπορεί να μας κάνει να νιώσουμε, πως ακόμα δεν τελείωσαν όλα και πως μπορούμε να παλέψουμε για μια διαφορετική κοινωνία.

Είχαμε, λοιπόν, την ευκαιρία να διαβάσουμε την ποιητική συλλογή του Δημήτριου Γ. Καφετζή «Χαραμάδες», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ηριδανός» και διαπιστώσαμε πως ο ποιητής νιώθοντας να ασφυκτιά σε έναν κόσμο, όπου οι δρόμοι γέμισαν με αγκάθια, όπου τα μάτια των παιδιών συνήθισαν στο ψέμα, όπου οι εφιαλτικές στιγμές έρχονται μέσα στα όνειρα, ψάχνει τις χαραμάδες, όπου «οι στάχτες θα γεννήσουν τη φωτιά και τα όνειρα θα ζήσουν». Άρα μπορούμε ακόμα να ελπίζουμε: «Και οι άνθρωποι αν όχι κουκίδες / σίγουρα φέρνουν πιο πολύ σε ερωτηματικά / που προσπαθούν να κλείσουν, / κύκλοι να γίνουν, / να ολοκληρώσουν το κενό.»

Αλλά ο σύγχρονος άνθρωπος δε νιώθει απλά αποξενωμένος. Νιώθει σαν ένα εμπόρευμα, που προσπαθεί να πουλήσει τα κομμάτια του σε ικανοποιητική τιμή, έτσι ώστε: «να μπορέσει να ζήσει με άνεση το τίποτα» ή σαν να βρίσκεται στο ράφι του σουπερμάρκετ με ταμπελάκι, που αναγράφει την αξία: «Πακεταρισμένοι ως προσεγμένο προϊόν / σε ράφια σουπερμάρκετ απλωμένοι / μετρημένης αξίας με υψηλό ποιόν / και προπαντός απ’ τον αυχένα μαγκωμένοι.»

 

Δημήτριος Γ. Καφετζής

 

Στην προσπάθεια, που κάνει ο σύγχρονος άνθρωπος για να ξεφύγει από την «πλαστική και σάπια κοινωνία» μπορεί να φτάσει ακόμα και σε ακραίες καταστάσεις, όπως η αυτοκτονία, που δεν αναφέρεται ρητά, αλλά υπονοείται, όμως, ο ποιητής δεν απελπίζεται και μας δηλώνει πως θα συνεχίσει να κυνηγά την ουτοπία του στο δύσκολο και γκρίζο δρόμο, που απλώνεται μπροστά του.

Στην ποιητική του συλλογή «Χαραμάδες» ο Δημήτριος Γ. Καφετζής αποφεύγει την στιχουργική ομοιομορφία. Αλλού χρησιμοποιεί τον ελεύθερο στίχο και αλλού την παραδοσιακή φόρμα, ενώ σε κάποια ποιήματα η στιχουργική τεχνοτροπία εναλλάσσεται από παραδοσιακή σε ελεύθερη και αντίστροφα. Ο ποιητής πετυχαίνει απόλυτα αυτή την εναλλαγή καθώς όλα τα ποιήματά του διαπερνά ένας εσωτερικός ρυθμός. Ορισμένα ίσως θα μπορούσαν να μελοποιηθούν.

Συμπερασματικά, η ποιητική συλλογή του Δημήτριου Γ. Καφετζή «Χαραμάδες», είναι ένα βιβλίο, που διαβάζεται ευχάριστα και μπορεί να προβληματίσει δημιουργικά, να εμπνεύσει και να προτρέψει, όπως γράφει χαρακτηριστικά σε ένα στίχο του: «γίνε ο δρόμος για να πατήσουν κι άλλοι».

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top