Fractal

Νουάρ με αίσθημα κοινωνικής ευθύνης

Γράφει ο Γρηγόρης Αζαριάδης //

 

978-960-03-5995-4b«Σέντραλ Παρκ», του Γκιγιώμ Μισσό, εκδόσεις Καστανιώτη (μετάφραση Ρίτα Κολαϊτη, σελ. 320 )

 

O Γκιγιώμ Μισσό γεννήθηκε το 1974, στην Αντίμπ. Σε ηλικία δέκα χρονών, ήρθε σε επαφή με την λογοτεχνία, καθώς περνούσε το μεγαλύτερο μέρος των διακοπών του στην Δημοτική βιβλιοθήκη, που διηύθυνε η μητέρα του. Στα δεκαεννιά του, γοητευμένος από τις ΗΠΑ, αποφασίζει να μείνει γιά αρκετό καιρό στη Νέα Υόρκη και το Νιού Τζέρσυ. Όταν επέστρεψε στην Γαλλία, εργάστηκε ως καθηγητής οικονομικών. Αφοσιώθηκε στην συγγραφή, μετά από ένα τροχαίο ατύχημα.

Ο Μισσό, λάτρης του Χίτσκοκ και του σασπένς, αποτελεί πλέον εκδοτικό φαινόμενο σε σαράντα και πλέον χώρες με πωλήσεις που ξεπερνούν τα δεκαεννιά εκατομμύρια αντίτυπα. Αυτή την εποχή, συγκαταλέγεται στους εφτά πιό πολυδιαβασμένους Γάλλους συγγραφείς, σε μιά λίστα που απουσιάζουν ο Μανσέττ κι ο Ιζζό.

Το «Σέντραλ Παρκ», ακροβατεί στα όρια του hard boiled, του noir, ή μήπως τελικά φτάνει στο ψυχολογικό θρίλλερ; Ή είναι λίγο από όλα αυτά; Γιά να είμαστε σίγουροι, θα έπρεπε να ρωτήσουμε τον ίδιο τον συγγραφέα. Οπότε, ας αρκεστούμε ο καθένας στην προσωπική του άποψη.

Εκείνο όμως που πρέπει να αναγνωρίσουμε είναι ότι ο Μισσό προχωράει πέρα από ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με μυστηριώδη πλοκή, όπου το ζητούμενο είναι η αναζήτηση ενός ενόχου και τελικά του εγκλήματος, που αυτός έχει διαπράξει. Ο συγγραφέας, δείχνει να διακατέχεται από ένα αίσθημα κοινωνικής ευθύνης και να ερευνά σε βάθος τα συμπτώματα και τις συνέπειες της νόσου του Αλτσχάιμερ και ιδιαίτερα οσον αφορά στις σχετικά νεότερες ηλικίες. Χτίζει μιά κεντρική ηρωίδα, την Γαλλίδα αστυνομικό Αλίς Σεφέρ, η οποία παλεύει σκληρά με τους δαίμονες της και διεκδικεί τελικά το δικαίωμα να ζήσει με όσο το δυνατό καλύτερους όρους, πάντα στα πλαίσια της συγκεκριμένης νόσου. Χωρίς να αποζητά τον οίκτο και την ελεημοσύνη των ανθρώπων γύρω της.

Ο συγγραφέας χτίζει πολύ πειστικά την ιστορία από την αρχή. Αγωνία, μυστήριο και γρήγορη εξέλιξη του μύθου σε βάζουν από την αρχή στην ατμόσφαιρα μιάς υπόθεσης, που δείχνει ότι κρύβει πολλά μυστικά κι αντίστοιχες ανατροπές. Η σχέση μεταξύ των δύο κεντρικών ηρώων ζωγραφίζεται με πολύ πειστικά χρώματα. Δυό διαφορετικοί χαρακτήρες, που έρχονται σε συχνές αντιπαραθέσεις με απροσδόκητες συνέπειες. Οι σχέσεις της Αλίς με την οικογένεια της και ιδιαίτερα με τον πατέρα της κι ακόμη πιό αναλυτικά με τον κολλητό της συνεργάτη, τον ομοφυλόφιλο Σειμούρ, απεικονίζονται πολύ παραστατικά.

Η γραφή του δεν διεκδικεί υψηλές λογοτεχνικές δάφνες. Όμως, σίγουρα κατορθώνει με μεστό λόγο, αυτοπεποίθηση και σεβασμό στο αναγνωστικό κοινό να διαμορφώσει μιά ενδιαφέρουσα ατμόσφαιρα αγωνίας και αστυνομικού γρίφου. Με μιά σύγχρονη ματιά στον σημερινό κόσμο και μιά καθαρά σκηνοθετική οπτική, έστω και εμπορικού κινηματογράφου, αλλά διατηρώντας στο μεγαλύτερο μέρος ένα σχεδόν ποιητικό αστυνομικό ύφος.

Το μεγαλύτερο βάρος αποδίδεται στην εκ βαθέων προσέγγιση και το ψυχολογικό προφίλ της Αλίς Σεφέρ, μιάς γυναίκας που το μυαλό της στροβιλίζεται και αναδιπλώνεται διαρκώς. Βουλιάζει μέσα στον γκρίζο ωκεανό των αναμνήσεων και παλεύει απεγνωσμένα να ξεφύγει από τα απειλητικά δίχτυα μιάς νόσου, που της επιτίθεται υπόγεια και ύπουλα. Κι ενώ η ίδια θεωρεί πως όλα όσα συμβαίνουν στο περιβάλλον της είναι απόρροια μιάς εγκληματικής συνωμοσίας σε βάρος της. Κι εδώ πάλι το ερώτημα μήπως έχουμε να κάνουμε μ’ένα ψυχολογικό θρίλλερ ;

 

Guillaume Musso

Guillaume Musso

 

Τελικά, θα χρειαστεί να διανύσει μιά μαραθώνια δοκιμασία γιά να καταφέρει να συσχετίσει τα γεγονότα και να αποδεχτεί πως όντως χρειάζεται άμεση κι επιτακτική βοήθεια, καθώς ο χρόνος αμείλικτος λειτουργεί εναντίον της. Και σ’αυτό το επίπεδο, ο Μισσό αποδεικνύεται επαρκέστατος.

Το στήσιμο της πλοκής είναι πολύ ενδιαφέρον. Η ανάπτυξη των χαρακτήρων στο ίδιο υψηλό επίπεδο. Το ύφος παραπέμπει περισσότερο σε hard boiled, παρά noir. Η εισαγωγή πολλών προσώπων και ο επαναπροσανατολισμός του κυνηγητού θυμίζει σε πολλά σημεία hard boiled. Γλώσσα απλή, κατανοητή, στακάτες περιγραφές, ιδιαίτερα σε σκηνές δράσης. Όπως ανέφερα και στην αρχή τέλειο υλικό γιά τηλεταινίες, τύπου CSI.

Αλλά… και ξαναλέω αλλά. Η σύλληψη του έργου του Μισσό είναι εξαιρετική. Όλη η ιδέα ενός ανελέητου κυνηγητού, που το ζεις έντονα και κάποιες στιγμές καθηλωτικά μέσα από τις περιγραφές του Μισσό, τελικά αποκαλύπτεται πως είναι … μέσα στο διαταραγμένο μυαλό της Αλίς Σεφέρ. Respect στον Μισσό! Τουλάχιστον γιά την ολοκληρωμένη σύλληψη του έργου του.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top