Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη // Ερευνώντας και μελετώντας κάποιες πτυχές και λεπτομέρειες από το βιογραφικό του σημείωμα, ανακαλύπτουμε ότι τα ταξίδια σε διεθνείς προορισμούς ήταν μια σημαντική παράμετρος και αρκούντως ευχάριστη ενασχόληση με ιδιαίτερο και πολυποίκιλο ενδιαφέρον για
Περισσότερα
Του Νίκου Τσούλια // Ήταν μια εκκρεμότητα. Εδώ και πολύ καιρό περίμενα την καινούργια απόπειρα. Είχα διαβάσει πριν από 20 περίπου χρόνια τον Οδυσσέα, αλλά μου είχε μείνει μια απορία. Αυτός τελικά ήταν ο Οδυσσέας του Τζόυς; Δεν
Περισσότερα
Του Νίκου Τσούλια // Ταραγμένος ο κόσμος μας. Η μόνη βεβαιότητα είναι η διαρκής αβεβαιότητα. Εστίες πολέμου, πολιτικές αναθεωρητισμού και γεωστρατηγικές ανακατατάξεις, υγειονομική και επισιτιστική κρίση, ένταση των ανισοτήτων και της φτώχειας, ενεργειακή κρίση και κλιματική αλλαγή, μεγάλα
Περισσότερα
Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη // Η μακραίωνη ιστορία του συγκεκριμένου χώρου, το ιδανικό περιβάλλον της Αιγύπτου με το ελκυστικό, ήπιο κλίμα με την αιώνια ηλιοφάνεια και τα τόσα άλλα ξεχωριστά χαρίσματα της περιοχής και χωρίς βεβαίως να αναφερθούμε
Περισσότερα
Του Νίκου Τσούλια // Τι είναι το διάβασμα; Θεωρούμε εύκολη την απάντηση και μάλλον χαζή την ερώτηση. Και είναι έτσι πράγματι, γιατί θεωρούμε ως διάβασμα το επιμέρους και απομονωμένο διάβασμα ενός βιβλίου, μιας εφημερίδας, μιας ψηφιοσελίδας
Περισσότερα
Γράφει η Ιωάννα Μαρία Νικολακάκη // To νόημα τού να είναι κανείς Έλληνας έχει, εδώ και χρόνια, αλωθεί. Διαβρωθεί. Το βλέπει αυτό κανείς παντού σήμερα, δε χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να το διαπιστώσει. Ξεκινώντας, από την
Περισσότερα
Γράφει η Δώρα Τζέμα // Τελευταία νύχτα του χρόνου κι ο ύπνος με εγκατέλειψε. Λίγο το χέρι που μούδιασε και δεν ήξερα που πήγαν τα δάχτυλα μου, λίγο ο αυχένας που έβρισκε πολύ σκληρό το μαξιλάρι και
Περισσότερα
Του Νίκου Τσούλια // Εκείνους τους καιρούς ό,τι συνέβαινε έξω από το μικρό μας χωριό, είχε την αχλή του μύθου, και μάλιστα όσο πιο τολμηρό και όσο πιο μακρινό ήταν τόσο περισσότερο αποκτούσε μια ξεχωριστή μαγεία.
Περισσότερα
Του Νίκου Τσούλια // Όχι, η αισιοδοξία δεν είναι μια θεωρητική έννοια ούτε μια κατάσταση ευκαιριακή. Δεν είναι απόρροια κάποιων εξωτερικών ως προς τον εσωτερικό μας κόσμο στιγμών. Δεν είναι μια επινόηση ή μια πρόσκαιρη κατασκευή.
Περισσότερα
Του Νίκου Τσούλια // Δεν τολμώ να φανταστώ σε τι άβυσσο βυθίζεται όταν καταδικάζεται, ιδιαίτερα με βαριά ποινή, ένας αθώος σε δικαστήριο. Τι μαύρα σκοτάδια τον καταπίνουν… Πώς μπορεί να βιώνει κάθε στιγμή την απίστευτη σκληρότητα. Πώς μπορεί
Περισσότερα
Του Κωνσταντίνου Τσεκλένη // ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΟ Φυσάει πολύ σήμερα κι οι ξέρες διψούν για ναυάγια. Πρόβατα στο πέλαγο, τ’ αλμυρίκια λυγίζουν δαιμονισμένη άμμος, αρμύρα κι αντηλιακό. Εννιά μποφόρ είπαν όσα και τα χρόνια που είμαστε μαζί. Στο λιμάνι
ΠερισσότεραΤου Στέφανου Γιοβανόβσκι // * Σώσε με Πολύ με στένεψε ο κόσμος τούτος Στείρα μοιάζει πια η ευχαρίστηση Τροφή για τη γη, γινήκαν οι καρποί της Ούτε ένα μήλο δεν απόμεινε στα κλαριά της Και
ΠερισσότεραΓράφει ο Κώστας Τραχανάς // Χρίστος Θεσσαλονικεύς «Φύλακας άνθρωπος», Διηγήματα, Εκδόσεις Αρμός 2022, σελ.122 Ένα βιβλίο με δεκαπέντε διηγήματα που ισορροπούν μεταξύ ονείρου και φαντασιακού, αρχέγονων ενστίκτων και θρησκείας. Ο θάνατος εναλλάσσεται με τη ζωή, το καλό με
ΠερισσότεραΤου Μιχαήλ Τσιμπλάκη // * Ο Θωμάς, την τέχνη του, δεν την είχε σπουδάσει. Νεαρός, κουρεύοντας πρόβατα και γίδια είχε αποκτήσει μια κάποια επιδεξιότητα που αργότερα την εξέλιξε στο στρατό ασκούμενος στα άμοιρα κεφάλια των νεοσυλλέκτων. Ήταν
ΠερισσότεραΓράφει ο Κώστας Θ. Ριζάκης // Kαταγώγια τον πόθο σπίρτωναν ματιές ίδιες κρημνού η ζαλάδα (μ’ αντιπροχτές στο σινεμά τόσον σασπένς δεν βρήκα) τρεις νότες πλάι ξημέρωναν αστροφεγγιά την νύχτα κι αν σε οχλήσει
ΠερισσότεραΤης Άννας Δεληγιάννη – Τσιουλπά // * Δε θέλω φως, θα ανάψω δυο κεριά, είναι παράξενη η βραδιά Μια κούραση βαραίνει το κορμί μου Κλείνουν τα μάτια μου, και η υπομονή μου, χάθηκε τούτο το βράδυ. Καληνύχτα!
ΠερισσότεραΤης Μαίρης Πέστροβα // Εκείνο το πρωί ξύπνησε ιδρωμένος. Ήταν δεν ήταν τρισήμιση αξημέρωτα και ο Μιχαλιός ακόμα ήταν τρομαγμένος. Παναγία μου, μονολογούσε, τι ήταν αυτό που είδα; Βγήκε στην μικρή αυλίτσα του σπιτιού του βαστώντας το καφεδάκι
Περισσότερα
Γράφει ο Κωνσταντίνος Γ. Βασιλείου // Πυθία Πλανάται ο μέγιστος, ο ηχοπλάστης, φτερουγισμένη ψαλμωδία τον συνοδεύει, αλλοπαρμένη, δήθεν, χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά ουκέτι Φοίβος έχει καλύβην, ου μάντιδα δάφνην, ου παγάν λαλέουσαν, απέσβετο και λάλον ύδωρ. Μα
ΠερισσότεραΓράφει η Κατερίνα Λιβιτσάνου- Ντάνου // Μιχάλης Κατσαρός «Μείζονα Ποιητικά», εκδ. Τόπος Ο Μιχάλης Κατσαρός (1920 – 1998) υπήρξε ένας από τους πιο επιδραστικούς ποιητές του 20ου αιώνα στη νεοελληνική λογοτεχνία, εκπρόσωπος της α’ μεταπολεμικής γενιάς. Οι τρεις
ΠερισσότεραΤης Ελένης Μανιωράκη // * ΤΟ ΤΕΡΑΣ Ένα μικρό ακίνδυνο ψεματάκι ήταν κι άνετα μας το σέρβιραν οι επιτήδειοι. Κανέναν δεν έβλαπτε κι αν έβλαπτε, έβλαπτε ολίγους, τους άλλους τους βόλευε. Απαρατήρητο περνούσε. Με πτώματα
ΠερισσότεραΓράφει η Φωτεινή Χρηστίδου // Χρήστος Αστερίου «Η θεραπεία των αναμνήσεων», Εκδόσεις Πόλις, σελ. 296 Η έλξη που ασκεί στον αναγνώστη ο τίτλος «Η θεραπεία των αναμνήσεων» είναι τόσο έντονη ώστε να μοιάζουν περιττές ιδιαίτερες συστάσεις για την
ΠερισσότεραΓράφει η Βιργινία Αυγερινού // Μάρκο Μπαλτσάνο «Θα μείνω εδώ», Μετάφραση: Σταύρος Παπασταύρου, Εκδόσεις Πατάκη Τον Μάρκο Μπαλτσάνο συστήνουν στο Ελληνικό αναγνωστικό κοινό οι εκδόσεις Πατάκη με το έργο του Θα μείνω εδώ που
ΠερισσότεραΤου Κωνσταντίνου Κ. Χατούπη // “Πάνω στὸν βράχο” Ἄμε καὶ δέξου στὸ γιαλὸ τοῦ δυνατοῦ τὴν κλάψα Σολωμὸς Γεννήθηκα στὸ Soudpool, μέσα σὲ ναυτικὴ οἰκογένεια. Τὸ ἐπαγγελματικό μου πεπρωμένο ἦταν ἤδη προδιαγεγραμμένο ἀπ’ τοὺς δικούς μου
ΠερισσότεραΤης Κωνσταντίνας Κοράκη // * “Αυγό από ξύλο” Ο Λάμπρος, ο μεγάλος ξάδελφος, είχε το συνήθειο να ταξιδεύει. Κυρίως, του άρεσαν τα απομακρυσμένα μέρη, και όποτε επέστρεφε μάς έλεγε τις πιο απίθανες ιστορίες. Στα
ΠερισσότεραΤης Παλαιολογίνας Ε. Ιωσηφίδη // * Στην οδό Αγίας 5 στο Ρέθυμνο υπήρχε ένα μισογκρεμισμένο σπιτάκι πέτρινο με ανέπαφη την εξώπορτα του, μία άσπρη μεταλλική πόρτα, όπου στο κέντρο της βρισκόταν ένα γυάλινο ανάποδο αστέρι μπηγμένο μέσα
ΠερισσότεραΓράφει ο Μάνος Κοντολέων // Ελένη Λαδιά «Τα άλογα των συγγραφέων», Μικρά δοκίμια, Βιβλιοπωλείο της Εστίας Νομίζω πως με ασφάλεια μπορώ να ισχυριστώ πως το λογοτεχνικό παρόν της κάθε εποχής καθορίζεται από τέσσερεις άξονες –συγγραφέα, εκδότη, βιβλιοπώλη, αναγνώστη.
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Χωρεάνθη // [Με την κακοκαιρία “ΜΗΔΕΙΑ” που σκέπασε τη Χώρα κι έκανε την Αθήνα μας κάτασπρη, θυμήθηκα ένα ποιηματάκι από τα πρώτα μου, στην πρώτη μου συλλογή: “Λίγα λουλούδια”, εκδοθείσα από: “Χαρτοτυπογραφικαί τέχναι”, Αγρίνιο
Περισσότερα
