Τέσσερα ποιήματα
Της Παλαιολογίνας Ιωσηφίδη // * Άσε με να γίνω μια μπάλα σκυμμένη με το κεφάλι στα νύχια μου και να ζεσταίνομαι στο έδαφος καθώς η άμμος με ρουφάει ενώ εσύ φιλάς τον ώμο μου τρυφερά στοργικά
ΠερισσότεραΤης Παλαιολογίνας Ιωσηφίδη // * Άσε με να γίνω μια μπάλα σκυμμένη με το κεφάλι στα νύχια μου και να ζεσταίνομαι στο έδαφος καθώς η άμμος με ρουφάει ενώ εσύ φιλάς τον ώμο μου τρυφερά στοργικά
ΠερισσότεραΤου Χριστόφορου Τριάντη // * Η ΛΕΞΗ Η λέξη αρχίζει το ταξίδι ανοίγει τα φτερά της και ακούστηκαν τα γράμματά της Εδώ : εμείς κρατάμε στα χέρια σταυρούς κι ακούμε τη βροχή. Είναι η προσήλωσή
ΠερισσότεραΤης Μαριάννας Αβούρη // * Κάθονταν δίπλα μου, θα ήταν συνομήλικοί μου, πέντε-έξι άτομα. Κάποιος είπε ένα χωρατό, κι εγώ —καταπώς ήμουν μία απ’ αυτούς— γέλασα ξανά. Για πολλοστή φορά απόψε. Έχω ρέντα, σκέφτηκα. Μα αμέσως
ΠερισσότεραΤου Χρήστου Κεραμίδη // * ΕΚΣΤΑΣΗ Άγγιζε τις όχθες των ανάλαφρων βηματισμών. Εκεί που το φως, αντιμάχονταν τη νύχτα, με ατέλειωτες πομπές, από δαυλούς και μουσικές παράξενες. Εκεί που η δύναμη τ’ ανέμου, διασταύρωνε
ΠερισσότεραΤης Κωνσταντίνας Σώζου – Κύρκου // * Σωστές Επιλογές Όταν ξυπνάω βρίσκομαι καθισμένος σε μια άσπρη καρέκλα. Μπροστά μου βρίσκεται ένα άσπρο τραπέζι, ένα πακέτο από άσπρες κόλλες χαρτιού, συραμμένες, και ένα μαύρο στυλό. Γύρω μου το απόλυτο
ΠερισσότεραΤης Ελένης Γκίκα // Θυμάμαι όταν φτιάξαμε τη τζαμαρία ήτανε σα να μπήκε όλη η γειτονιά στο σπίτι. Ο μπάρμπα- Χρήστος ο μπακάλης πρώτα- πρώτα, για τον οποίο δεν μπορώ να πω και ότι μου έλειψε,
ΠερισσότεραΤης Γεωργίας Μακρογιώργου // * Τέσσερις τα ξημερώματα. Μέτρησε ανάποδα. Μέτρησε προβατάκια. Πηδούσαν το φράχτη. Μέτρησε κατσίκες σε κατσάβραχα κι ο ύπνος δεν ερχόταν. Ακολούθησε τις κατσίκες, σκόνταψε σε μια κοτρώνα, σηκώθηκε, έφτασε σε δάσος, μέτρησε δέντρα, φύλλα,
ΠερισσότεραΤης Ευαγγελίας Γραμμένου // * Ο ήλιος καίει πολύ σήμερα. Το φως του κίτρινο, ξεθωριάζει τα πάντα. Τα μάτια μου γεμίζουν δάκρυα καθώς προσπαθώ να τα κρατήσω ανοιχτά για να βγω όμορφη στη φωτογραφία που μου βγάζει
ΠερισσότεραΤης Έλενας Πίνη // * ΜΝΗΜΕΣ Μυρίζω δυόσμο και γεύομαι κεράσι, παππούς και γιαγιά πάντα εκεί, το δάκρυ να μη στάξει. Θυμίζω στον κόσμο να κάνει μια στάση, παρέα μας σε αλάνα μικρή, το χέρι
ΠερισσότεραΤου Νίκου Ρούπα // * “Ευχές προς ναυτιλλόμενους” Μη με ρωτάς για το αν υπάρχουν σωστές ή λάθος διαδρομές. Ας γίνει σιωπηλότερη η έπαρση σου, στην άνυδρη ερημιά σου, την ανθρώπινη, την από παντού
ΠερισσότεραΓράφει η Αργυρώ Μουντάκη // Νίκος Σιδέρης, “Το κατά διαβόλου Ευαγγέλιο: Πολιτική ψυχολογία της κρίσης”, Μεταίχμιο, 2014, σελ. 350 «Να σκεφτούμε», τόσο απλή μα και τόσο σύνθετη είναι η προτροπή του Νίκου Σιδέρη στο βιβλίο του «Κατά διαβόλου
ΠερισσότεραΚανένας πόλεμος στην Τροία και άλλα ποιήματα Υπότιτλος: Τα τελευταία λόγια του Ομήρου (αφιερωμένο στους Τρώες της εποχής) NOURI Αl JARRAH Μετάφραση από τα αραβικά Πέρσα Κουμούτση Το ποιητικό βιβλίο του Νouri al Jarrah είναι ένα
ΠερισσότεραΓράφει ο Δημήτρης Γ. Παπαστεργίου // * Κούλα Αδαλόγλου: «Ο δρόμος της επιστροφής είναι απόκρημνος», Εκδόσεις Μελάνι 2022 Η πιο πρόσφατη ποιητική κατάθεση της Κούλας Αδαλόγλου ολοκληρώνει θα έλεγα μια τριλογία η οποία ξεκίνησε πριν δέκα
ΠερισσότεραΣυνέντευξη στην Αντιγόνη Καρύδη // Η ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΚΗΝΗ του «Από Μηχανής» Θεάτρου παρουσιάζει την παράσταση «Εγώ το ξωτικό» βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο της Μαριβίτας Γραμματικάκη, θεατρική διασκευή της ιδίας, και σκηνοθεσία Δημήτρη Μυλωνά. Πώς είναι, άραγε, η ζωή
ΠερισσότεραΕπιμέλεια: Ελένη Γκίκα // Ελληνική πεζογραφία: Μήτσος Αλεξανδρόπουλος «Νύχτες και αυγές», εκδ. Γκοβόστη, σελ. 880 “”Όταν ο λαός βρίσκεται εμπρός στον κίνδυνο της τυραννίας, δεν του μένει να διαλέξει παρά ή τις αλυσίδες ή τα όπλα”! είναι
ΠερισσότεραΓράφει η Χρύσα Νικολάκη // * Μαρία Καλτσή «Τσουλήθρα στο ουράνιο τόξο», εκδ. Υδροπλάνο Η Μαρία Καλτσή σε αυτό το υπέροχο ονειρικό παραμύθι “Τσουλήθρα στο ουράνιο τόξο”, υμνεί την αδελφική φιλία που αποδεδειγμένα πολλές φορές έχει αξία μεγάλη
ΠερισσότεραΕπιμέλεια: Ελένη Γκίκα // O Γιώργος Γλυκοφρύδης για το τρομοκρατικό χτύπημα στο Παρίσι Γιος του σκηνοθέτη Πάνου Γλυκοφρύδη και βοηθός του Θόδωρου Αγγελόπουλου, κατ’ αρχάς, ο συγγραφέας Γιώργος Γλυκοφρύδης μπήκε κι εξακολουθεί να βρίσκεται στην λογοτεχνία εντυπωσιακά.
ΠερισσότεραΓράφει ο Απόστολος Θηβαίος // Σημείωμα για την συλλογή διηγημάτων «Δραπέτης της Καθημερινότητας» και την ποιητική συλλογή «Ο άνθρωπος που μιλούσε με τον ήλιο» της Κατερίνας Λιβιτσάνου – Ντάνου από τις εκδόσεις Βακχικόν Αν αυτό
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // Pierre Ducrozet «Η ανακάλυψη των σωμάτων», Μετάφραση: Δημήτρης Δημακόπουλος, εκδ. Πόλις, σελ. 372 Ένα βιβλίο που αποτελεί το πέρασμα από τον ένα στον άλλο αιώνα: ο Κυβερνοχώρος και η ανθρώπινη εγκληματική φύση, η
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Χωρεάνθη // Στη μνήμη του Στρατή Φιλιππότη “…Προσπάθησα επίμονα, μέσα από διηγήσεις, κρίσεις ειδικών και μη, αρμόδιων και αναρμόδιων, τεχνοκριτικών, ψυχαναλυτών, ψυχιάτρων, θαυμαστών και μη, μίζερων κριτικών, επικριτών, όπως και φανατικών θαυμαστών, γνώμες και
ΠερισσότεραΓράφει η Ευσταθία Δήμου // * Ειρήνη Μαργαρίτη, “Φλου”, εκδ. Σαιξπηρικόν, Θεσσαλονίκη 2019. Πέντε χρόνια μετά την πρώτη της ποιητική συλλογή Φλαμίνγκο, που προκάλεσε αίσθηση με την ωριμότητα και την αφοπλιστική ειλικρίνεια της ποιητικής της γλώσσας, η Ειρήνη
Περισσότερατου Γιώργου Σιακαντάρη // * Ο νομπελίστας Αμάρτια Σεν ξέρει ότι δεν μπορεί να υπάρξει «τέλεια κοινωνία», άρα ούτε και «τέλειο σύστημα δικαιοσύνης» ως συνταγή για κάθε περίπτωση. Συσχετίζει το ιδανικό της δικαιοσύνης με τη δημόσια παρέμβαση μέσω ενός κοινωνικού
ΠερισσότεραΓράφει ο Δημήτρης Καρύδας // Κωστάκης Ανάν «Το ουράνιο talk show», εκδ. Babelart Το όνομα Κωστάκης Ανάν προφανώς δεν λέει πολλά πράγματα σε mainstream αναγνώστες. Λέει όμως πολλά στους αναγνώστες της παλιάς καλής Βαβέλ, ενός πρωτοποριακού για την εποχή του
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // Μια αποκαλυπτική συνέντευξη από την εποχή που είμαστε ανυποψίαστοι. «Είναι κάτι μέρες που μας ξαναδίνουν ζωή λένε τα πάντα και μέσα τους ανοίγουμε όπως οι αχηβάδες στο βράχο…» Έτσι ανοίγει στην «Αυτοβιογραφία
ΠερισσότεραΓράφει ο Δημήτρης Παπακωνσταντίνου // * Σκέψεις πάνω στην ποιητική συλλογή του Δημήτρη Περοδασκαλάκη «Η Σφίγγα έστειλε email» εκδόσεων Γαβριηλίδη Στην εκφραστικότατη γλώσσα μας, “παραμυθία” σημαίνει παρηγοριά, ανακούφιση, μετριασμός της θλίψης. Με αφορμή αυτή τη σκέψη από
ΠερισσότεραΤης Ασημίνας Αθανασιάδου // * Μετανάστης του αύριο Όμορες ευχές πετούν στη γραμμή του ορίζοντα, μαζί σου. Στη νέα γη αναζητάς απεγνωσμένα το οικείο. Εκών άκων φυγάς μιας πατρίδας αδιάφορης να σε κρατήσει, αόρατους εχθρούς πολεμάς,
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Στασινού // Τηλέμαχος Κώτσιας «Σινική μελάνη», εκδ. Πατάκη «Οι πέτρινες σκεπές της πόλης, γυάλιζαν σαν ασημένιες -εξ ού και Αργυρόκαστρο- το φρεσκοπλυμένο καλντερίμι κάτω από την αυλή σαν να σε καλούσε για ένα περπάτημα μέσα
Περισσότερα