Fractal
  • Ποίηση: “Μπροστά στο τέλος”

    Του Γρηγορίου Σακαλή // *         Μπροστά στο τέλος   Μετανιωμένοι θ’ αποχαιρετήσουμε αυτήν την πλάση ένα πρωί ή ένα δείλι όταν ένας λαμπερός ήλιος θ’ ανατέλλει ή θα πέφτουν τα πρώτα σκοτάδια της νύχτας μονάχοι μας

    Περισσότερα
  • Διήγημα: «Μύκονος – Απρόσμενοι καλοκαιρινοί έρωτες”

    Της Μαρίας Καφφέ // *         Άνοιξα τα μάτια μου..Το θαλασσινό αεράκι χτυπούσε το πρόσωπό μου. Δροσιά και ηρεμία σε ένα καράβι για την Μύκονο. Τι άλλο ήθελα; Μέσα στις σκέψεις μου δεν παρατήρησα πως ένας ίσκιος

    Περισσότερα
  • Μικρό πεζό: “Άγνωστος χ”

    Της Βιργινίας Πατσιούρα // *       Η βροχή άρχισε να πέφτει ήρεμα και σταθερά. Ηρέμησες κι εσύ, οι γλάστρες σου θα ποτιστούν κι αύριο τα μπουμπούκια θα σκάσουν. Για σήμερα λοιπόν, υποχρεώσεις τέλος! Βάζεις την μπλούζα που έχει

    Περισσότερα
  • Δύο ποιήματα: “Πριν πέσεις για ύπνο” & “Vous finissez”

    Του Βιργιλίου Βεργή // *         ΠΡΙΝ ΠΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΥΠΝΟ   Πριν πέσουμε, πες μου από ποια πλευρά του κρεβατιού ξαπλώνεις, απουσία, μην ενοχλήσω τον ύπνο σου. Μη γείρω άθελά μου κεφάλι διψασμένο σε δικό σου μαξιλάρι

    Περισσότερα
  • Διήγημα: “Ακραία λίθος”

    Της Μαρίας Αμέντα // *     Ο τόπος έδειχνε έρημος, σχεδόν ακατοίκητος. Η ώρα έντεκα το βράδυ, μια ημέρα μετά την Ανάσταση. Όσοι είχαν απολαύσει το πασχαλινό γεύμα μετά από μια μακρά περίοδο νηστείας, ξεκουράζονταν τώρα ήσυχοι και αναπαμένοι

    Περισσότερα
  • Ποίηση: “Γκρίζες δέσμες του Οκτώβρη”

    Της Ζωής Δικταίου // *       Γκρίζες δέσμες του Οκτώβρη   Ντύθηκε η νύχτα, πέπλα σκοτεινά ακόμη μια φορά, αναγγέλλοντας τη συντριβή του ονείρου περίμενε τον ερχομό μας. Ξεδιπλωμένες αγωνίες και προσδοκίες, μπερδεμένες  εικόνες, μνήμες θολές. Πίσω από τα

    Περισσότερα
  • Ποίηση: “Κρύο (της μοναξιάς το κρύο)”

    Του Μάνου Μαυρομουστακάκη // *       Κρύο (της μοναξιάς το κρύο)   Βάδιζε με παγωμένα σύμφωνα στο στόμα. Στον απειροστικό δρόμο τής μοναξιάς του, τα χιόνια έλιωναν στο αποτύπωμα τής σόλας του. Τα σημάδια του άφηνε. Σε δρόμο

    Περισσότερα
  • Δοκίμιο: “Είμαι βιβλιοπαρμένος!”

    Του Νίκου Τσούλια //   Matthew’s Island           Δεν ξέρω αν πρόκειται γι’ αυτό που λένε για τις ελλείψεις των φοβερών επιθυμιών της παιδικής ηλικίας που γίνονται εμμονές σ’ όλη μας τη ζωή, για νευρώσεις, ψυχώσεις…       Η αλήθεια

    Περισσότερα
  • Ποίηση και πεζά της μοναχής Σωφρονίας

        Στό ξέφωτο κάθισα καί ξέχασα νά μέ θυμηθῶ… Ἄχ ζωή… Ποῦ τρέχεις χωρίς ἐμένα;; Φιλέρημος…Ὅλα τά πλάσματα Σου Θεέ μου… Γνήσιες φωνές ἀλήθειας…   Δῶσε μου τό χέρι σου…   Δώσε μου ΧΡΙΣΤΕ λίγο ουρανό να φωτισω το

    Περισσότερα
  • Ποίηση: “Κάποιον Οκτώβρη, δεν με πίστεψες”

    Γράφει η Χαρούλα Βερίγου [Ζωή Δικταίου] // *     «Γιασεμιά». Λάδι σε ξύλο  Σπύρος Τρούσας   Κάποιον Οκτώβρη, δεν με πίστεψες   Ήσυχες ώρες, σ’ αυτή την πλατεία που αντηχεί η ζωή κοιτάζεις, άδεια μάτια, χωρίς απαίτηση να διακρίνεις κάτι

    Περισσότερα

Back to Top