Δύο ποιήματα
Της Μαρίας Σταυρίδου // ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΕΓΩ … Κουράστηκα να συμβιβάζομαι … Να θολώνω το βλέμμα στην αλήθεια Να πλάθω παραμύθια για την κοινωνία Να δικαιολογώ ότι με πονάει Να νανουρίζω ότι με ξεπερνάει Μου
ΠερισσότεραΤης Μαρίας Σταυρίδου // ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΕΓΩ … Κουράστηκα να συμβιβάζομαι … Να θολώνω το βλέμμα στην αλήθεια Να πλάθω παραμύθια για την κοινωνία Να δικαιολογώ ότι με πονάει Να νανουρίζω ότι με ξεπερνάει Μου
ΠερισσότεραΤης Μαρίας Ζώντου // * Κομποστοποίηση Ανοίξτε μια τρύπα στη Γη και ρίξτε με μέσα. Ρίξτε λουλούδια και κλαριά, λίγο νερό μαζί τους. Αφήστε με εκεί, ξεχάστε με- να με πάρει το χώμα βαθιά μέσα
ΠερισσότεραΤης Γρηγορίας Γρηγορίου Αντωναράκη // * Στην Αλεπότρυπα Καθόταν πάντα στο ίδιο μέρος με το ίδιο τριμμένο σακάκι και μια τραγιάσκα τσόχινη, φθαρμένη και ξεβαμμένη από τα χρόνια. Κάθε σούρουπο κατηφόριζε την οδό Μεγίστης καλησπερίζοντας
ΠερισσότεραΤης Αθηνάς Δημητροπούλου // * Η κουτσουπιά και η νεαρά Σε μια πολύβουη παραθαλάσσια πόλη, όπου η παλέτα, όποιου την έπλασε βασίστηκε στο πράσινο και το μπλε φυτεύτηκε μια κουτσουπιά. Το πλούσιο φύλλωμα της με
ΠερισσότεραΤου Χρήστου Νικολόπουλου // * Παρμπρίζ Δεν συναντηθήκαμε τυχαία εμείς οι δύο. Το ένιωσες με το που κοιταχτήκαμε. Φάνηκε στο βλέμμα σου, ίδιο με το βλέμμα μου ήταν. Κι ας με κέρασες μετά απλόχερα τις
ΠερισσότεραΤης Σοφίας Πολυκρέτη // * Καθεστώς Απουσίας Γιατί η πατρίδα πρέπει να σε τραβάει απ’ το χέρι και να σου φωνάζει «ξεκίνα» Η πατρίδα είναι η μάνα σου που κατεβαίνει απ’ το αυτοκίνητο στη
ΠερισσότεραΤης Κορνηλίας Μαυρομάτη // * Το πάντα “Για πάντα” ψιθυρίζουν τριγύρω μας αθώα ανάμεσα σαν κιμωλίας υποσχέσεις πάνω σε μαυροπίνακα. “Είσαι τα πάντα μου” “Για μένα είσαι το παν” Μα ξεχνούν… “Τα πάντα ρεί” όπως
ΠερισσότεραΓράφει η Γιώτα Αναγνώστου // Κατερίνα, σαν κι εμάς είναι οι φίλοι μας Πώς σε ζηλεύω, Κατερίνα, που ήταν οι φίλοι σου μαύρα πουλιά, που ήταν οι φίλοι σου σύρματα τεντωμένα. Εμάς οι φίλοι μας, Κατερίνα,
ΠερισσότεραΤης Βασιλικής Πετρούδη // * Κατοικίδιες ζωές Τα λιοντάρια δεν επιτρέπονται εδώ Εδώ είναι ο κόσμος των φοβισμένων θηλαστικών μα κυρίως, κυρίως και πρόσεξέ το αυτό, των ευέλικτων ερπετών Οι δειλοί ασβοί και οι λαγοί
ΠερισσότεραΤου Χρήστου Ν. Τσιρώνη // * Όνειρο, μεταίχμιο Ιουνίου Ιούνιος 2023 Παιδί που τριγυρνά στον βρεγμένο δρόμο. Οι ουλές που θα αποκτήσει πονάνε ήδη, τεντώνουν ως το σημείο πραγμάτωσης. Εντροπία. Δεν θα το
ΠερισσότεραToυ Ευάγγελου Πέππα // Ἱερές στιγμές, δῶρο βίαιης ἀνταποδόσεως πεπρωμένου προσδοκούμενου καρδιακῶς δεσμευμένου, χρόνων στοχευμένου, μέσα ἀπό χαρμόσυνες τραγωδίες, ἀπό προδομένες εὐτυχίες καὶ σταυρώσεις πανηγυρικές. Ἀναστάσεις περιμένουν ἀπεμπλοκή τῶν παθῶν, αἷμα δάκρυ καὶ φράσεις
ΠερισσότεραΟ ζωγράφος του μήνα: Μάουριτς Κορνέλις Έσερ (Maurits Cornelis Escher, 17 Ιουνίου 1898 – 27 Μαρτίου 1972) Editorial: «Ποτέ Ξανά…» Συνεντεύξεις: Χρήστος Κανελλόπουλος Νέες εκδόσεις: 12 καινούργια βιβλία Εργαστήρι του συγγραφέα: Κώστας Βούλγαρης, Ρόμπερτ Πεφάνης, Αντρέας Μαντάς,
Περισσότερατου Χρήστου Βασματζίδη // * Αγωνία Οι γραμμές της παλάμης σου ενθάρρυναν τ’ άλογα ταξίδια μου. Μα ούτε η αρχή, ίσως ούτε και το τέλος να βρίσκονταν εκεί σωσμένα. Τα μάτια σου καρφωμένα στον ορίζοντα κάνουνε σκιά να
ΠερισσότεραΤου Κωνσταντίνου Γ. Βασιλείου // Aιώνια διλήμματα Θεογονία Κάποιος πανέξυπνος έφτιαξε θεούς, να φοβούνται οι μπουρλοτιέρηδες, μην υψώσουν ανάστημα ενάντια στην ουράνια μεγαλοσύνη. Η ταυτότητα του δράστη παραμένει άγνωστη εδώ και αιώνες, έωλοι ισχυρισμοί έβγαλαν σίγουρο
ΠερισσότεραΤου Δημητρίου Καρπέτη // Εμβύθιση Το σώμα σου μια εμβύθιση σε άγνωστη γη. Είμαι ευγνώμων για τους όμορφους τόπους που γνώρισα. Ηδονή που εκτοξεύεται ασύστολα από όλα τα κύτταρα. Αγαλλιάζω να θυμάμαι ότι προκάλεσα
ΠερισσότεραΓράφει η Λεύκη Σαραντινού // «Μαύρες ρίζες», Αφροαμερικανοί ποιητές και ποιήτριες του Μεσοπολέμου, εκδ. Στοχαστής Μια ευχάριστη εκδοτική έκπληξη αποτελεί το βιβλίο “Μαύρες ρίζες” των εκδόσεων Σταχαστής, μια επιλογή από ποιήματα μαύρων ποιητών του Μεσοπολέμου, ακόμη και για όσους
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Μπετεινάκη // “H Νύχτα του κορακιού”, Λίλη Λαμπρέλλη, εκδ. Πατάκη Κι είναι δύσκολες μέρες… Και θέλει η ψυχή να ηρεμήσει από τα παράξενα, όλα εκείνα που δεν ξέρεις το γιατί συμβαίνουν. Κι ένας, ένας,
ΠερισσότεραΤου Χριστόφορου Τριάντη // * ΑΡΓΑ Ανάπηρη έμεινε η εποχή. Κι εμείς δεν πολεμήσαμε τις μισερές λέξεις, όταν έπρεπε. Αφήσαμε το μίσος να σκοτώσει τις τριανταφυλλιές. Κι ύστερα μιλήσαμε για αγκάθια και πληγές. Ήταν όμως αργά.
ΠερισσότεραΦέτος, είναι η έβδομη χρονιά Φεστιβάλ και θα το γιορτάσουμε με μουσική, τραγούδι και χορό !!! Σχεδιάζουμε μια ιδιαίτερη συνάντηση δύο, αρχικώς εντελώς διαφορετικών, μουσικών ειδών που έχουν κοινή ρυθμική βάση, τον Ζωναράδικο και την Tarantella που προέρχονται από
ΠερισσότεραΤης Φώφης Κανελλοπούλου // Διάφανη προσμονή Αχνάδα ζεστή Το παγωμένο κρύσταλλο θαμπώνει Την απουσία Να θερμάνει δεν μπορεί Βλέμμα θολό Ηδονικά παρατηρεί Της φύσης τους κρυμμένους οιωνούς Αροκάριας αιχμή Που θρυμματίζει Τ’ ουρανού το γκρίζο
ΠερισσότεραΤου Νίκου Τσούλια // * Η ακτινοβολία του και η καθολική του ισχύς είχαν το ξεκίνημά τους από τα πιο σπουδαία πνευματικά έργα του ανθρώπου, την «Ιλιάδα» και την «Οδύσσεια». Η ελκυστικότητά του πηγάζει από την ανθρώπινη ζεστασιά
ΠερισσότεραΓράφει η Τζένη Μανάκη // Μαίρη Κόντζογλου «Οι μαγεμένες – Law Incantadas», εκδ. Μεταίχμιο H Μαίρη Κόντζογλου παντρεύει Ιστορία και μυθοπλασία σ’ ένα μυθιστόρημα που αποπνέει αύρα Σαλονίκης των αρχών του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα. Η γραφή
ΠερισσότεραΤης Λουκίας Πλυτά // * Η ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΠΛΟΤΗΤΑΣ (Ε.Γ.Ω. – ΕΓΏ ΓΥΝΑΙΚΑ ΩΚΕΑΝΟΣ) Θεατρικός Μονόλογος – (απόσπασμα…) Όσα συμβαίνουν γύρω μου ψάχνουν δικαίωση στο στόμα εκείνων που ξέρουν να μιλούν. Τεντώνουν τα χείλη τους κουμπώνοντας αλήθεια
Περισσότερα«Το έλεγαν Χρίστο. Είχε σημασία τ’ όνομά του, γιατί το ‘χε για συντροφιά σ’ όλη τη διαδρομή, το ‘λεγε από μέσα του ή το ψιθύριζε κιόλας μερικές φορές, άμα γύρευε την παρηγοριά που του ‘δινε η
ΠερισσότεραΣυνέντευξη στον Γιάννη Φαρσάρη // Ο Στέφανος είναι ένας εξαιρετικά χαρισματικός άνθρωπος, κι αυτό το καταλαβαίνεις αμέσως από το κρυστάλλινο βλέμμα του. Έτυχε να γνωριστούμε πριν πολλά – πολλά χρόνια στον κόσμο της αγοράς και διαπιστώνω τώρα που
ΠερισσότεραΓράφει ο Δημήτρης Φιλελές // Ηρακλής Παπαδόπουλος «Ευάλωτοι άτρωτοι», εκδόσεις Τάδε Έφη, 2023 «Ευάλωτοι άτρωτοι» τιτλοφορείται η νέα ποιητική συλλογή του Μεσολογγίτη ποιητή Ηρακλή Παπαδόπουλου (). Συμβολικός ο τίτλος, που μοιάζει προειδοποιητική λεκτική ριπή – όπως και πράγματι
ΠερισσότεραTης Λίας Σιώμου // Σπονδή ονείρου Στη σπονδή του ονείρου τις μέρες μου χάρισα. Και σε λύχνου νυχτέρι Στου απείρου τους δρόμους αστέρια και ήλιους με οδύνη χάραξα. Στης σελήνης τ’ ασήμι τις σκιές
Περισσότερα