Fractal
  • Δύο ποιήματα

    Της Μαρίας Σταυρίδου //         ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΕΓΩ …   Κουράστηκα να συμβιβάζομαι … Να θολώνω το βλέμμα στην αλήθεια Να πλάθω παραμύθια για την κοινωνία Να δικαιολογώ ότι με πονάει Να νανουρίζω ότι με ξεπερνάει Μου

    Περισσότερα
  • Ποίημα: “Κομποστοποίηση”

    Της Μαρίας Ζώντου // *         Κομποστοποίηση   Ανοίξτε μια τρύπα στη Γη και ρίξτε με μέσα. Ρίξτε λουλούδια και κλαριά, λίγο νερό μαζί τους. Αφήστε με εκεί, ξεχάστε με- να με πάρει το χώμα βαθιά μέσα

    Περισσότερα
  • Διήγημα: “Στην Αλεπότρυπα”

    Της Γρηγορίας Γρηγορίου Αντωναράκη // *         Στην Αλεπότρυπα   Καθόταν πάντα στο ίδιο μέρος με το ίδιο τριμμένο σακάκι και μια τραγιάσκα τσόχινη, φθαρμένη και ξεβαμμένη από τα χρόνια. Κάθε σούρουπο κατηφόριζε την οδό Μεγίστης καλησπερίζοντας

    Περισσότερα
  • Διήγημα: “Η κουτσουπιά και η νεαρά”

    Της Αθηνάς Δημητροπούλου // *         Η κουτσουπιά και η νεαρά   Σε μια πολύβουη παραθαλάσσια πόλη, όπου η παλέτα, όποιου την έπλασε βασίστηκε στο πράσινο και το μπλε φυτεύτηκε μια κουτσουπιά. Το πλούσιο φύλλωμα της με

    Περισσότερα
  • Ποίημα: “Παρμπρίζ”

    Του Χρήστου Νικολόπουλου // *         Παρμπρίζ   Δεν συναντηθήκαμε τυχαία εμείς οι δύο. Το ένιωσες με το που κοιταχτήκαμε. Φάνηκε στο βλέμμα σου, ίδιο με το βλέμμα μου ήταν. Κι ας με κέρασες μετά απλόχερα τις

    Περισσότερα
  • Ποίημα: “Καθεστώς Απουσίας”

    Της Σοφίας Πολυκρέτη // *           Καθεστώς Απουσίας   Γιατί η πατρίδα πρέπει να σε τραβάει απ’ το χέρι και να σου φωνάζει «ξεκίνα» Η πατρίδα είναι η μάνα σου που κατεβαίνει απ’ το αυτοκίνητο στη

    Περισσότερα
  • Ποίημα: “Το πάντα”

    Της Κορνηλίας Μαυρομάτη // *         Το πάντα   “Για πάντα” ψιθυρίζουν τριγύρω μας αθώα ανάμεσα σαν κιμωλίας υποσχέσεις πάνω σε μαυροπίνακα. “Είσαι τα πάντα μου” “Για μένα είσαι το παν” Μα ξεχνούν… “Τα πάντα ρεί” όπως

    Περισσότερα
  • Ποίημα: “Κατερίνα, σαν κι εμάς είναι οι φίλοι μας”

    Γράφει η Γιώτα Αναγνώστου //           Κατερίνα, σαν κι εμάς είναι οι φίλοι μας   Πώς σε ζηλεύω, Κατερίνα, που ήταν οι φίλοι σου μαύρα πουλιά, που ήταν οι φίλοι σου σύρματα τεντωμένα. Εμάς οι φίλοι μας, Κατερίνα,

    Περισσότερα
  • Ποίημα: “Κατοικίδιες ζωές”

    Της Βασιλικής Πετρούδη // *         Κατοικίδιες ζωές   Τα λιοντάρια δεν επιτρέπονται εδώ Εδώ είναι ο κόσμος των φοβισμένων θηλαστικών μα κυρίως, κυρίως και πρόσεξέ το αυτό, των ευέλικτων ερπετών Οι δειλοί ασβοί και οι λαγοί

    Περισσότερα
  • Δύο ποιήματα

    Του Χρήστου Ν. Τσιρώνη // *         Όνειρο, μεταίχμιο Ιουνίου   Ιούνιος 2023   Παιδί που τριγυρνά στον βρεγμένο δρόμο. Οι ουλές που θα αποκτήσει πονάνε ήδη, τεντώνουν ως το σημείο πραγμάτωσης. Εντροπία.   Δεν θα το

    Περισσότερα

Back to Top