Fractal
  • Διήγημα: “Άπιαστο όνειρο”

    Της Αναστασίας Γεωργακοπούλου // *         Άπιαστο όνειρο   Σ’ αγάπησα και σ’ αγαπώ ακόμα. Δεν πρέπει να είμαστε μαζί. Σε σκέφτομαι συνέχεια… πρέπει να σε βγάλω απ’ το μυαλό μου. Σε γνώρισα πριν πέντε χρόνια. Ήμουν

    Περισσότερα
  • Διήγημα: “Δικός σου για πάντα”

    Της Μαρίας Σταυρίδου // *         Δικός σου για πάντα   Σ’ ένιωσα με το που μπήκες στον χώρο… Άκουσα τα βήματα σου να πλησιάζουν, σταθερά, γεννημένα με μια διαολεμένη άνεση, ν’ αναδεικνύουν τον πόθο του κορμιού

    Περισσότερα
  • Διήγημα: «Ο συγγενής εξ Αιγύπτου»

    Της Λένας Μαυρουδή Μούλιου //           Ο συγγενής εξ Αιγύπτου   Κοντεύω να καβατζάρω τα εξήντα μου, και ναι μεν εξακολουθώ να είμαι ο παθιασμένος ντετέκτιβ που ξέρετε, αλλά για να πω ότι κυνηγώ το έγκλημα

    Περισσότερα
  • Διήγημα: «Εν πτήσει»

    Της Λένας Μαυρουδή Μούλιου //       «Εν πτήσει»   Μού αρέσουν τα ταξίδια, δεν λέω, αλλά αυτά που διαρκούν πολλές ώρες με κουράζουν, με πιάνει μια περίεργη μα την αλήθεια πλήξη, ενώ θα έπρεπε να συμβαίνει το αντίθετο.

    Περισσότερα
  • Διήγημα: “Ψευδαίσθηση”

    Γράφει η Τζίνα Ψάρρη //       Ψευδαίσθηση   Τον συνάντησε στη μαρίνα, την ώρα που ένας ολοπόρφυρος ήλιος βουτούσε στο νερό. Την αγκάλιασε κι άγγιξε απαλά την πλάτη της, σαν φίλος παλιός, αμέσως μόλις την πρωταντίκρισε. Αδιάφορα τα λεπτά, κυλούν

    Περισσότερα
  • Διήγημα: “Με κίτρινο, και με λέξεις”

    Της Ζωής Δικταίου // *       Με κίτρινο, και με λέξεις     «Ο ήλιος στην Κέρκυρα», νερομπογιές και μολύβια, Ελεονώρα, εργαστήρι της Ειρήνης   Όρτσα, κίτρινο στον ήλιο φως ελληνικό κειμήλιο ήλιε αρχηγέ που δεν παγώνεις και τη γη

    Περισσότερα
  • Διήγημα: “Η στολή του χωροφύλακα”

    Του Ηλία Φραγκιαδάκη // *       Η στολή του χωροφύλακα   – Άγγελε, να καταλάβουμε το κόκκινο σπίτι. Αυτό εκεί, σου λέω! Νύχτα θα κατηφορίσουμε. Σημαδεύω!…. – Τι λες, βρε μπαμπά! – Εγώ μπροστά και εσύ τρία μέτρα

    Περισσότερα
  • Διήγημα: “Εργασίες απολύμανσης”

    Του Μιχάλη Πάτση //     Εργασίες απολύμανσης   ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ χαρούμενα. Είναι μια ξεχωριστή εποχή. Την εποχή που όλα αρχίζουν σιγά σιγά να παίρνουν ρυθμό και να ζωντανεύουν πάλι ανάμεσα στους ανθρώπους. Τέλη καλοκαιριού.

    Περισσότερα
  • Διήγημα: “Ζωή στο ζύγι”

    Της Μαριάνας Τράνακα //       Ζωή στο ζύγι   Η Μαργαρίτα προσπαθούσε στη μισοσκότεινη κουζίνα, να ανάψει το γκαζάκι. Χρειάσθηκε αρκετές προσπάθειες μέχρι να καταφέρει η σπίθα του αναπτήρα να το αναστήσει. Όταν τελικά οι μπλε γλώσσες ζωντάνεψαν,

    Περισσότερα
  • Διήγημα: “Μια γιαγιά όλο φως”

    Της Μαίρη Βαβουράκη //         Μια γιαγιά όλο φως   Δεν ξέρω, αν μπορείτε να τη δείτε τόσο όμορφη όσο τη βλέπω εγώ. Η γιαγιά Φωτεινή ήταν όνομα και πράμα. Ένα φως την περιέβαλε πάντα και όσοι

    Περισσότερα

Back to Top