Μικρή αναφορά στην Camille Dungy
Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη //
Η ποιήτρια και εκδότρια Camille Dungy γεννήθηκε στο Ντένβερ (1972- ) του Κολοράντο, αλλά στη συνέχεια βρέθηκε σε συνεχή μετακίνηση γιατί ο πατέρας της, ένας ακαδημαϊκός γιατρός, δίδαξε σε διάφορα χρονικά διαστήματα σε πολλές διαφορετικές ιατρικές σχολές, σε όλη τη χώρα. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, ενώ συμπλήρωσε τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο Γκρήνσμπορο της Βόρειας Καρολίνας. Το τελευταίο ποιητικό της βιβλίο, είναι το ‘Smith Blue’ (2011). Το 2010, βλέποντας την έλλειψη αφροαμερικανών ποιητών σε ανθολογίες, δήλωσε σε μια συνέντευξή της για το Oakland Tribune, ‘Μου λείπει που δεν βλέπω έγχρωμους συγγραφείς στη συζήτηση. Μέχρι να έχουμε μεγαλύτερη ποικιλία στη συζήτηση, αυτό δεν είναι συζήτηση, είναι μονόλογος’.
Είναι εκδότρια του ‘Black Nature: Four Centuries of African American Nature Poetry’ (2009), συν-εκδότης του ‘From the Fishouse: An Anthology of Poems that Sing, Rhyme, Resound, Syncopate, Alliterate, and Just Plain Sound Great (2009), και βοηθός συντάκτη για το ‘Gathering Ground: A Reader Celebrating Cave Canem’s First Decade’ (2006). Έχει κερδίσει πολλά βραβεία και υποτροφίες. Τελευταία διδάσκει δημιουργική γραφή στο Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο, ενώ ταυτόχρονα είναι καθηγήτρια στο τμήμα Αγγλικών στο Πανεπιστήμιο της Πολιτείας του Κολοράντο. Ζει στο Κολοράντο με το σύζυγο και την κόρη της. Το παρακάτω ποίημά της, είναι από τη συλλογή, ‘What to Eat What to Drink What to Leave for Poison’ (Red Hen Press, 2006).
Κιβωτός
Θα μπω μέσα σου όπως η ελπίδα σε μένα,
ανάμεσα από εκτυφλωτικό υγρό, ανάλαφρη βροχή, και
Θα μείνω εκεί μέχρι να με διώξεις
Θα μείνω μέσα μέχρι να με κάνεις να ριζώσω.
Δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε τη βροχή. Τόσα
καλοκαίρια έχω δοκιμάσει. Τόσα καλοκαίρια.
Αλλά όταν η βροντή ακουστεί μετά τη σπίθα
δεν θα υπάρχει διαφυγή. Δεν θα ξεπερνά
το υγρό εμποτισμού, το υγρό έλυτρο, τον υγρό πλακούντα.
Αυτό είναι περισσότερο απ’ ότι θέλεις ν’ ακούσεις. Πολύ περισσότερα
απ’ όσα θέλω να σου πω. Σκηνή
που μεταφέρει τη ζωή μου από την έρημο, εσύ,
η πίστη που γεννήθηκα και ξαναγεννιέμαι μέσα,
εσύ, διασώστης, ελευθερωτής της βροχής.
Ark
I will enter you as hope enters me /through blinding liquid, light of rain, and I /
will stay inside until you send me out; /I will stay inside until you ground me. /We cannot outrun the rain. So many /summers I have tried. So many summers.
But when the rumble calls after the spark /there can be no escape. No outstripping /the drench soak, the wet sheath, the water caul /
This is more than you want to hear. Much more/ than I want to tell you. Tabernacle/ transporting my life from the desert, you/ the faith I am born and reborn into/ you, rescuer, deliverer of rain.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Η Σοφία Γκλιάτη Χασιώτη αποχαιρετά τον Δημήτρη Φύσσα
16/04/2024, 9:17 μμ -
✔ Νέες εκδόσεις: 12 καινούργια βιβλία
16/04/2024, 9:16 μμ -
Το βιβλίο κι ο συγγραφέας του: Μυστήρια στο νησί Πίτσι Πίτσου
16/04/2024, 9:16 μμ -
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Με συνδημιουργό τον αναγνώστη
Γράφει ο Βάιος Κουτριντζές // * Εμμανουέλ Καρέρ «Τα μαθήματα στο χιόνι», Μετάφραση: Δημήτρης Δημουλάς, Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, σελ. 172 Ξεκινώντας την ανάγνωση αυτού του βιβλίου σχηματίζεις την εντύπωση ότι θα διαβάσεις για τις περιπέτειες των μαθητών
Περισσότερα -
Τρία ποιήματα
Του Δημήτρη Γ. Καφετζή // * -Welcome- “Συντρίψτε τα όνειρα, κάθε συναίσθημα, εδώ κάτω οι σκέψεις σας είναι δικές μας, εδώ κάτω δεν ακούγονται πλεόν οι κραυγές σας, εδώ κάτω μόνο αριθμοί από σάρκα και
Περισσότερα -
Στης γιαγιάς τα παραμύθια, της Ελλάδας τα χριστουγεννιάτικα έθιμα…
Της Στεύης Τσούτση // Από όλα τα παραμύθια της γιαγιάς εμένα μου άρεσαν πάντα περισσότερο αυτά που ξεκινούσαν με το… «Τα παλιά τα χρόνια οι άνθρωποι». Χριστούγεννα, στις διακοπές, μας κάθιζε μπροστά στο τζάκι, μας έψηνε κάστανα και
Περισσότερα -
Ελένη Στασινού: «Η ζωή και οι συνθήκες κάνουν πάντα ότι μπορούν ώστε να σε περιορίσουν. Η σκέψη όμως ελεύθερο πουλί πώς να αιχμαλωτιστεί;»
Συνέντευξη στον Δημήτρη Βαρβαρήγο // και τη Νιόβη Ιωάννου // Γνωρίζω πολλά χρόνια την Ελένη Στασινού ως Άνθρωπο και ως Συγγραφέα και δεν μπορώ να ξεχωρίσω σε πια ζωή υπάρχει ως οντότητα, στη ζωή που ζούμε όλοι ή
Περισσότερα -
Μέσα από τους άλλους
Γράφει η Τζένη Μανάκη // Rachel Cusk «Περίγραμμα», Μετάφραση: Αθηνά Δημητριάδου, εκδ. Gutenberg, σελ. 247 «… για ό,τι της έλεγε για τον εαυτό του, εκείνη έβρισκε το αντίστοιχο αρνητικό στον δικό της εαυτό. Αυτή η αντι-περιγραφή- δεν έβρισκε
Περισσότερα -
Άκουσε με Μαρία μου…
Της Ελένης Μπετεινάκη // “Άκουσέ με, Μαρία μου”, Αντιγόνη Μεταξά (Θεία Λένα), εικ: Φωτεινή Στεφανίδη, εκδ. Πατάκης Με αφορμή την σημερινή μέρα που συμπληρώνονται 49μχρονια από τον θάνατο της Αντιγόνης Μεταξά, την αγαπημένη «Θεία Λένα» των παιδικών
Περισσότερα -
Ένα ποίημα ανωνύμου
Ένα ποίημα ανωνύμου Όταν αντίκρυσα για πρώτη φορά το μεστό σου κορμί και το αλαβάστρινο πρόσωπό σου, παρανόησα… θέλησα αμέσως να σ’ αγγίξω να σε κάνω κατάκτηση του κορμιού μου, σαν αγριεμένος σκύλος. Σαν μ’
Περισσότερα