Fractal
Home / ΜΟΥΣΙΚΗ / Τα μπλουζ του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου (1o μέρος)
12/02/2015, 1:47 πμ

Τα μπλουζ του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου (1o μέρος)

Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη //

 

blues 1st part photo

 

Ακριβώς πριν έναν αιώνα άρχισε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, ο οποίος φυσικά δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστους και τους μπλουζίστες καθ’ όλη τη διάρκεια του 20ου αιώνα στον αμερικάνικο νότο. Έτσι, έγραψαν και μας άφησαν παρακαταθήκη κάποια όμορφα τραγούδια για εκείνον τον πόλεμο. Πολλά από αυτά τα μπλουζ δεν είχαν καταγραφεί και ηχογραφηθεί κατά τη διάρκεια των δύσκολων εκείνων χρονικών περιόδων κατά τις οποίες οι ΗΠΑ ενεπλάκησαν στον Μεγάλο Πόλεμο, αλλά αργότερα. Γιατί, αρκετοί καλλιτέχνες του μπλουζ κοίταξαν με θέρμη πίσω, θυμήθηκαν τον πόλεμο, τον στρατό, και τις επιπτώσεις που είχαν όλα αυτά στην προσωπική τους ζωή, στο σπίτι, αλλά και έξω από αυτό.

Τουλάχιστον δύο τραγουδιστές υπηρέτησαν στη Γαλλία, οι John (Big Nig) Bray και ‘Kingfish’ Bill Tomlin. Ο Bray ηχογράφησε το ‘Trench Blues’ όπου ο αριθμός των στρατιωτών που πήρε μέρος υπολογίζεται σε σαράντα χιλιάδες. Πράγματι, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, υπήρχαν περίπου πενήντα χιλιάδες μαύροι στρατιώτες στην Ευρώπη. Ο ενδιαφέρων ηγέτης των μαύρων W.E.B. Bois, είχε βοηθήσει για τη συμμετοχή των μαύρων στο πόλεμο και ήταν γενικώς γνωστό και όλοι ήλπιζαν και πίστευαν στους μαύρους κύκλους, ότι αυτό θα ήταν επωφελές γι’ αυτούς μετά τη λήξη του πολέμου, όταν θα γύριζαν στα σπίτια τους, από πλευράς προνομίων και δικαιωμάτων. Ο Kingfish’ Bill Tomlin ηχογράφησε το ‘Army Blues’ που αναφερόταν στις μέρες που πέρασε στο Βέλγιο. Σε αυτά τα πρώτα μπλουζ, ο Κάιζερ, όπως αργότερα ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι, ήταν το μόνο πρόσωπο το οποίο προσέβαλαν με ασυδοσία. Το 1931, ο Kid Coley, ένας σκοτεινός και αφανής καλλιτέχνης από το Louisville, τραγούδησε το War Dream Blues. Πρόκειται για το τραγούδι ενός μαύρου Αμερικανού ο οποίος παρέμεινε πίσω στο σπίτι του κατά τη διάρκεια του πολέμου, αλλά ένιωσε τα αποτελέσματα του πολέμου και τις προσπάθειες των στρατιωτών από μακριά. Ο Kid Coley, παραπονιόταν ότι όλα τα αλκοολούχα ποτά, οι μπύρες και τα άλλα σχετικά αποστέλλονταν μακριά πέρα από τη θάλασσα!

Συνοδεύοντας ο ένας τον άλλο, με κιθάρα και ντέφι, οι William και Vesey Smith έκαναν κάποιες ηχογραφήσεις στο Σικάγο το έτος 1927. Τα τραγούδια τους βασίζονταν κυρίως σε στίχους άλλων τραγουδιών, αλλά δεν βρέθηκαν λεπτομέρειες για το τραγούδι τους με τίτλο ‘Everybody Help the Boys Come Home’. Ο μαύρος τραγουδιστής των γκόσπελ, William Smith, ήταν αρκετά κυνικός με τους λευκούς παγκόσμιους ηγέτες. Γι’ αυτόν, ο 28ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, Woodrow Wilson (1856-1924), δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένας βασιλιάς που καθόταν στο θρόνο του και έφτιαχνε νόμους. Σε μία άλλη εκδοχή αυτού του τραγουδιού, που ονομαζόταν ‘When the War Was On’ και ηχογραφήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τον ‘Blind Willie Johnson’, χρησιμοποιήθηκαν πιο άγρια επίθετα εναντίον του προέδρου!

 

Everybody, well, when the war was on/ Well, they registered everybody, when the war was on/Well, it’s just about a few years, and some months ago/United States come and vote for war/Sammy called the men front the East and the West:/‘Get ready boys, we got to do our best’/Well, President Wilson, sittin’ on his throne/Makin’ laws for everyone/Didn’t call the black man, to lay by the white.

Price on the letter, began to raise/Getting’ no better, but the same old thing/ Eight cents on the dollar, ride the train/Freight’s getting’ cheaper, take a ride again.

Yes, you measure your boiler, measure your wheat/Half a pound of sugar per person a week/Folks didn’t like it, they blamed Uncle Sum/Have got to save the sugar for the boys in France.

Well, boys, whupped the Germans, home at last/Would have brought the Kaiser, but he run too fast/Couldn’t blame the Kaiser for a-leaving’ the land/Uncle Sammy had the greatest share of muscle and man.

Tax getting’ heavy, have to pay/Help the boys, over across the sea/Mud and water up to their knees/Faced the kaiser for you and me.

 

To 1931, δεκατρία χρόνια μετά το πέρας του πολέμου, η τραγουδίστρια των γκόσπελ, Sister Cally Fancy, υπενθύμισε στους άνδρες και τις γυναίκες πως στα χρόνια του πολέμου είχαν υποσχεθεί στο Θεό ότι ‘εάν σώσετε τη γη σας, θα αλλάξετε τη ζωή σας και θα ζήσετε για το Χριστό’.

Το ‘Army Blues’ του Kingfish Bill Tomlin, αναφέρεται σε έναν στρατιώτη που βρέθηκε άθελά του στη μάχη της Γαλλίας:

 

Now it was late last night, late last night/I said late last night, I knocked on your door/ You were so lowdown and dirty, you’ll reap just what you sow

She cried please Uncle Sam, please Uncle Sam/She cried please Uncle Sammy give him one more chance/Won’t you please hurry your steamboat and bring my man from France

I want to sit down, write a letter, mail it to my dear old Uncle Sam/I want to sit down, write me a letter, mail it to my Uncle Sam/Tell him when the war is all over, please take him out of that jam

So it was fourteen days, fourteen days/Mama it was fourteen days off on that deep blue sea/Met old Kaiser and his men and they were playing “Nearer my God to Thee”

So we went down into Belgium, we drilled down on the firing line/We marched down into German, drilled up on the firing line/We did everything in the world to change old Kaiser’s mind

So at last they found Kaiser, he was laying dead at rest/I said At last they found him, Kaiser laying dead at rest/Had the doctors taken over a quarter, but it’s out of his chest

 

Διαβάστε το Β΄ μέρος του αφιερώματος  εδώ >> 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top