Fractal

Νέες εκδόσεις | Ούλριχ Μπεκ: «Κοινωνία της διακινδύνευσης»

 

 

Κοινωνιολογία:

Ούλριχ Μπεκ «Κοινωνία της διακινδύνευσης», Επιστημονική επιμέλεια: Νικήτας Πατινιώτης, εκδ. «πεδίο», σελ. 420

 

Μπορεί το επάγγελμα του μελλοντολόγου με τα νέα δεδομένα να φαίνεται πια παρελθόν, αλλά η κοινωνιολογία με την μεθοδολογία της και τις γνώσεις της αρκεί για να μας διαφωτίσει γι’ αυτήν εδώ την εποχή. Κατά συνέπεια και να μας δώσει δείγμα ελπίδας κι εξέλιξης. Αυτό επιχειρεί και κατορθώνει ο κοινωνιολόγος Ούλριχ Μπεκ στο βιβλίο του «Κοινωνία της διακινδύνευσης». Με τον υπότιτλο «καθ’ οδό προς μια άλλη νεωτερικότητα» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «πεδίο» και παρουσιάζει ενδιαφέρουσες αναλύσεις για το πώς λειτουργούν οι μοντέρνες κοινωνίες και ο κόσμος μας. Αντικαθιστώντας την έννοια «βιομηχανική κοινωνία» όχι με το σύνηθες, «καταναλωτική κοινωνία» δηλαδή, αλλά με τον όρο «κοινωνία της διακινδύνευσης». Επειδή η διακινδύνευση, το ρίσκο, όπως μας λέει ο Μπεκ, δεν είναι καταστροφή. Διότι «διακινδύνευση» δεν είναι ο κίνδυνος και η απώλεια αγαπημένων συνηθειών, αγαθών ή καταστάσεων από τα αρνητικά της εποχής, αλλά η οργανωμένη προσπάθεια αποφυγής αυτής της καταστροφής. Κατά συνέπεια και μια προσπάθεια υπέρβασης των καταστροφών και γενικότερα των αρνητικών καταστάσεων στις σύγχρονες κοινωνίες.

Στις σελίδες του, το ηφαίστειο του πολιτισμού και η εξατομίκευση της κοινωνικής ανισότητας. Ο αναστοχαστικός εκσυγχρονισμός και η γενίκευση επιστήμης και πολιτικής. Πιστεύοντας ότι μια απόφαση στην πολιτική είναι προτιμότερη από καμία, ο Μπεκ πάντοτε ένθερμος Ευρωπαίος ως θεωρητικός του κοσμοπολίτικου και του υπερεθνικού, κατηγορεί την καγκελάριο για τακτική «στοχευμένης καθυστέρησης». Και γνωστός από το μανιφέστο που συνέγραψε με τον Κον Μπεντίτ «Εμείς είμαστε η Ευρώπη» κάνει την θεωρία του για την «κοινωνία της διακινδύνευσης» διεθνές μπεστ σέλλερ. Σε 25 γλώσσες μεταφράστηκε αυτό το βιβλίο του, το οποίο και θεωρείται ως ένα από τα είκοσι σημαντικότερα κοινωνιολογικά βιβλία του 20ου αιώνα.

 

————–

 

TAYTOTHTA

O Ούλριχ Μπεκ γεννήθηκε το 1944 στο Στολπ / Πόμερν και μεγάλωσε στο Aνόβερο. Ξεκίνησε τις σπουδές του στις νομικές επιστήμες το 1966, στο Φράιμπουργκ, αλλά γρήγορα άλλαξε κατεύθυνση και στράφηκε στην κοινωνιολογία, στη φιλοσοφία και στις πολιτικές επιστήμες φοιτώντας στο Πανεπιστήμιο του Mονάχου, όπου και αναγορεύτηκε σε διδάκτορα της κοινωνιολογίας το 1972. Στη συνέχεια, και αφού είχε πάρει μέρος σε πολλά προγράμματα έρευνας και διδασκαλίας, το 1979-1980 εκλέχτηκε σε θέση καθηγητή κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Mύνστερ, με ειδίκευση στις οικονομικές και κοινωνικές επιστήμες και αργότερα στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης. Tο 1981 αρχίζει να εκδίδει το κοινωνιολογικό περιοδικό “Soziale Welt”. Kατείχε επίσης την έδρα του μαθήματος Kοινωνιολογία II στο Πανεπιστήμιο του Mπάμπεργκ, ενώ είχει συνεργαστεί και με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση σε έρευνες σχετικές με τον τομέα δραστηριοτήτων του. Είχε πλούσιο επιστημονικό και συγγραφικό έργο, στο οποίο συγκαταλέγονται τα: “Risikogesellschaft”, “Die Erfindung des politischen”, “Kinder der Freiheit”, καθώς και οι υπό την εποπτεία του συλλογές κειμένων “Politik der Globalisierung” και “Perspektiven der Weltgesellschaft”.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top