Ποίηση: «Ατσάλινη βέργα και αντίσταση»
Της Σοφίας Κιόρογλου // *
Άμεμπτος και ακέραιος
σαν φωτεινός αστέρας να φέγγεις.
Στη βουή του κόσμου
Ατσάλινη βέργα και αντίσταση.
Στα σκοτεινά και καταχθόνια
να λάμπεις το φως το αιώνιο
άμωμος κόκκος ελπίδας
Ασκόρπιστος στο φύσημα του ανέμου.
* Η Σοφία Κιόρογλου είναι μεταφράστρια και κειμενογράφος. Ποιήματα της έχουν δημοσιευτεί και διακριθεί σε φεστιβάλ, στον ελληνικό, αγγλικό και αμερικανικό τύπο όπως το Festival for Poetry της Αμερικής, το PENGICIAN, το Poetry Super Highway, Winning Writers, και έχουν παίξει στο ραδιόφωνο. Αυτή την στιγμή εργάζεται ως κειμενογράφος στην εταιρία Μatadog design. Ποιήματα της μπορείτε να διαβάσετε στο Lunaris Review, Galleon, Galway Review, Outlaw Poetry, Poetry Super Highway, InbetweenHangovers, Verse-Virtual, Poetic Diversity, Basil o’ Flaherty, Dumas de Demain, Αιολικά Γράμματα και στο προσωπικό της μπλογκ sofiakioroglou.wordpress.com ή στο https://www.facebook.com/poet.gr
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “Αθάνατος”
26/03/2024, 8:26 μμ -
Ποίημα: “Μαγική πόλη”
26/03/2024, 8:25 μμ -
Ποίημα: “Μια στιγμή”
26/03/2024, 8:24 μμ -
Διήγημα: «Απάνω τους ωρέ Έλληνες»
26/03/2024, 8:22 μμ -
Δύο ανέκδοτα ποιήματα
26/03/2024, 8:20 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Πέντε ποιήματα
Γράφει ο Νίκος Αντ. Πουλινάκης // * Πέντε ποιήματα Ζύμη απόβροχου Αφράτη ζύμη απόβροχου λιαζότανε στην πλώρη τρεχαντηριού κι΄ αναστέναζε άληκτους Δεκαπενταύγουστους. Γελιέμαι Γελιέμαι πως τάχα συντηρώ νυχθημερόν λικνιζόμενους
Περισσότερα -
Ποίημα: “Ιερή μοναξιά”
Του Αλέξη Γεωργαντά // ΙΕΡΗ ΜΟΝΑΞΙΑ Γραφή μεστή στα ακρόστιχα σου γεύσεις το γνωμικό σου μέλι η ανταύγεια της ακροθαλασσιάς ~ Γραφή σταυρωτική στα ακροδάχτυλα η μέθη τα αλλοτινά σου σκεύη ~ Είναι ιερή αυτή
Περισσότερα -
✔ In memoriam: Βικτωρία Θεοδώρου, η χανιώτισσα ποιήτρια
Γράφει η Ελένη Γκίκα // «Ήταν η αγαπημένη της Νανάς Καλλιανέση–το παιδεμένο, το ορφανό, το βασανισμένο κοριτσάκι τους, το μαχητικό, το ταλαντούχο, το ανυποχώρητο. Από τα χρόνια της εξορίας. Καλή ποιήτρια, ευαίσθητη, στοχαστική, ακάματη. Χαμογελαστή, ευγενική, καλοσυνάτη. Και
Περισσότερα -
Δύο ποιήματα
Tου Νικηφόρου Βυζαντινού // Των ποιητών ο δρόμος Αν η ζωή των ποιητών εύκολος ήταν δρόμος λεωφόρος κι όχι στενωπός που τον κτυπά ο πόνος φοβούμαι πως καμιάν ποτέ, μεγάλη θα ‘χε αξία κι
Περισσότερα -
Ποίηση: “Σημάδια Νέας Ζωής”
Της Μαριαλένας Ηλία // * Τελευταία μέρα του Γενάρη και μαζεύω τόσο, όσο μπορώ, κάποιες σκέψεις δανεικές καλοκαιριού να μου θυμίζουνε του τζίτζικα τη πράσινη φωνή τα μεσημέρια εκείνα με τη θάλασσα στο σώμα και
Περισσότερα -
Διήγημα: “Χειμερινό ηλιοστάσιο”
Γράφει ο Γιώργος-Νεκτάριος Παναγιωτίδης // * “Κάθε φορά που πέφτει ομίχλη ή είναι πολύ σκοτεινά, κατεβαίνω και γυρίζω σαν τρελός στις πιο σκοτεινές πλατείες”. (Γιώργος Ιωάννου, “Στα καμένα“, 1964, σ. 42) “Η αλήθεια δεν είναι πάντα ένα
Περισσότερα -
Πέντε χαϊκού
Της Μαργαρίτας Μανώλη // * Σεμνά προσκυνώ Θεός μου ο έρωτας Και νυν και αεί Υμνώ το πάθος Κόλαφος η σιωπή σου Με προσγειώνει Άδειο το σύμπαν Μέρες χωρίς εσένα Νεκρός ο κόσμος Νύχτα
Περισσότερα