Fractal

Τρία ποιήματα

Του Αθανασίου Πάσχου // *

 

maxresdefault

 

 ΠΙΣΤΕΥΩ

 

Βρεθήκαμε σε ένα κενό του χρόνου

Σε θύελλα και κραυγές ανάμεσα.

Καπνισμένος ο ουρανός και τα χρυσά καρφιά του

Εξείχαν για να κρεμάσουμε

Τις λευκές κουρτίνες που μας προστατεύουν σήμερα από

Συμβουλές και τραύματα.

Ο χρόνος είναι νοικιασμένο όχημα,

Μας οδηγεί στη δικαιοσύνη της αθανασίας.

Είμαι αισιόδοξος,

Πιστεύω στο φως

Που υπάρχει μέσα μας

Και στα κύματα του.

 

ΑΓΑΠΗ

Κάναμε όνειρα πιο λευκά από ό,τι άντεχε η νύχτα,

Πιο μεγάλα από ό,τι ο ουρανός παρηγορούσε.

Έπεσαν με την πρώτη βροχή

Και έμεινα αγκαλιά με όσα δεν ζήσαμε,

Για να έχω κάτι να ελπίζω

Στο βάθος του αιώνα.

 

ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ

 

Γυναίκα είσαι

Ίδια η ποίηση.

Το ανεξήγητο όνειρο,

Η κοιλάδα των στεναγμών.

Στην αιώνια άνοιξη

Το ένα πόδι της αθανασίας.

Το σώμα της θάλασσας

Στις παλάμες των ανδρών.

Και ο χρόνος επιστρέφει στα μεσάνυχτα της δημιουργίας του κόσμου.

Ξεκινά το φως πρώτα από τα χείλη σου,

Στα παρεκκλήσια σου καταλήγει για να φωτίζει τον κόσμο

Στο όνομα της αγίας Αγάπης,

Του αγίου Πόνου, ψηλά στην καρδιά,

Στον Νεομάρτυρα Έρωτα

Στα ριζά του Μοναστηριού σου.

 

 

* Ο Αθανάσιος Πάσχος γεννήθηκα στην Πετρούπολη στις 21 /10/1969. Σπούδασε ελληνική φιλολογία στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και από το 2000 διδάσκει στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Είναι παντρεμένος και έχει δύο παιδιά. Έχει εκδώσει μια ποιητική συλλογή με τίτλο ΕΡΩΣ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΕΝΟΣ, εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2012 που τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο ¨ΜΑΡΙΑΣ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ¨ στην Μεσσηνία για πρωτοεμφανιζόμενο ποιητή. ( Τα παραπάνω ποιήματα είναι από τη νέα του ποιητική συλλογή «ΦΩΣ ΟΔΥΝΗΡΟ», εκδόσεις Γαβριηλίδη].

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top