Fractal

Ποίηση: “Άστρα που με φωτίζατε”

Της Εύας Σταματοπούλου // *

 

 

 

ΑΣΤΡΑ ΠΟΥ ΜΕ ΦΩΤΙΖΑΤΕ

 

Είχα τόσα άστρα στη φούχτα μου, μα

Γλίστρησαν απαλά στο χώμα και σκορπίσανε

Είχα ηλιαχτίδες στο μέτωπο να με στεφανώνουν

Μα έβρεξε χαλάζι και τις φόνευσαν

Είχα ασημόσκονη στα δάχτυλα, μα

Φύσηξε πιο δυνατά και

Του Νότου τ ’αστέρι τη ζήλεψε και μου την έκλεψε.

Μια φορά

Είχα το γέλιο ενός δελφινιού στα μάτια

Μα χύθηκε θειάφι στα νερά

Και το δολοφόνησε.

Είχα κάποτε μπαλόνια που στα σύννεφα

Με ξάπλωναν

Μα τα στραγγάλισε η ματιά τους και

Γκρεμοτσακίστηκα.

Και τώρα από που να αρχίσω πάλι;

 

 

 

* Η Εύα Σταματοπούλου γεννήθηκε το 1976 στην Αθήνα. Έχει ζήσει μεταξύ Αγρινίου, Λονδίνου, Στουτγάρδης, Αθήνας, Κέρκυρας και Καλαμάτας. Το 1993 αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή Αθηνών και το 2002 από το Τμήμα Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Ζει και εργάζεται ως ελεύθερα απασχολούμενη μεταφράστρια στη Μικρή Μαντίνεια Μεσσηνίας. Το 2014 εξέδωσε την πρώτη της ποιητική συλλογή «Της ψυχής μου αναλλοίωτο φως» (εκδόσεις ..poema.).


Ποιήματα και πεζά της έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς σε διάφορα ηλεκτρονικά περιοδικά (Βακχικόν, Fractalart.gr)

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top