Πάνω, κάτω και πίσω από τη σκηνή
Γράφει η Αγγέλα Γαβρίλη // *
ΟΝΤΙΣΙΟΝ, Ασημίνα Ξηρογιάννη, Εκδόσεις Vakxikon.gr, Σελ.: 51
«Όλος ο κόσμος είναι μια σκηνή» κατά τη γνωστή φράση του Σαίξπηρ και όλοι μας είμαστε ηθοποιοί σε μια καθημερινή (και μάλιστα διαδραστική) παράσταση που διαρκεί όσο οι ζωές μας. Και κάθε σχέση άνετα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια αμοιβαία οντισιόν: κρινόμαστε και κρίνουμε, αξιολογούμε και μας αξιολογούν, περνάμε ή μας κόβουν, περνούν ή τους κόβουμε… Η ποιήτρια και θεατρολόγος Ασημίνα Ξηρογιάννη δημιουργεί λοιπόν ένα σπονδυλωτό μονόπρακτο με έξι σύντομα επεισόδια που λειτουργεί σε δύο επίπεδα: σχηματοποιεί ευρηματικά τη θεατρική δομή της καθημερινότητας και των σχέσεων, αλλά παράλληλα αποδίδει με χιούμορ και γνώση εκ των έσω, τα λογικά και τα παράλογα που συμβαίνουν σε όποιον επιθυμεί να βγει στη σκηνή κυριολεκτικά, ως ηθοποιός.
Κάθε μικρό επεισόδιο αυτής της θεατρικής κωμωδίας έχει έναν ή δύο το πολύ πρωταγωνιστές όπου ο καθένας στέκεται για λίγο κάτω από τον προβολέα της συγγραφικής πένας της και λέει την ιστορία του ή αναπαριστά μέσω ενός θεατρικού διαλόγου μια σκηνή της ζωής του: ένας τραπεζικός υπάλληλος που καταλήγει σταρ σαπουνόπερας και «βούκινο» στις κίτρινες φυλλάδες, ένας φέρελπις ηθοποιός που περνά από οντισιόν λέγοντας τον λάθος μονόλογο, η σύζυγος ενός τραυματισμένου επί σκηνής ηθοποιού που αποφασίζει να του ζητήσει διαζύγιο, δύο θεατές που συζητούν μια «προχωρημένη» παράσταση, ένας ακόμα ηθοποιός σε έναν πρωτότυπο διάλογο με μια εσωτερική φωνή και τέλος μια νεαρή που αφήνει το γάμο και πάει για πουρνάρια κυριολεκτικά, αφού εγκαταλείπει το γλέντι του γάμου στον οποίο ήταν καλεσμένη για να μπορέσει να δηλώσει συμμετοχή στο σεμινάριο υποκριτικής ενός διάσημου σκηνοθέτη (κατά τη γνώμη μου, η πιο αστεία και ταυτόχρονα η καλύτερη από τις μικρές ιστορίες του βιβλίου).
Ασημίνα Ξηρογιάννη
Με τις γνώσεις της για το θέατρο και την υποκριτική τέχνη, αλλά και με τη διεισδυτική ματιά του λογοτέχνη που κάθε τι το αποκωδικοποιεί και το αναπλάθει, η Ασημίνα Ξηρογιάννη δημιουργεί ένα κείμενο που το διαβάζεις και γελάς με το σουρεαλισμό του, αλλά ταυτόχρονα αναγνωρίζεις στον καθρέφτη του τον εαυτό σου, τον διπλανό σου, τις κοινωνικές και προσωπικές σχέσεις όπως τις έχουμε διαμορφώσει. Έρωτας και απόρριψη, επιτυχία και αποτυχία, τέχνη και κριτική, όνειρο και προσγείωση στην πραγματικότητα, σάτιρα και καλλιτεχνικό «ψώνιο» ή «καλάμι», αποτυπώνονται σαν φωτογραφίες: καθεμία είναι μόνον μια σκηνή μιας ευρύτερης ιστορίας, αλλά αρκεί για την αποδώσει συμπυκνωμένα και κυρίως με χιούμορ, αφού η «σκηνοθέτης» πίσω από αυτή την «Οντισιόν» γνωρίζει ότι όλο αυτό που ονομάζουμε ζωή δεν είναι παρά μια παράσταση ενός, πέραν πάσης αμφιβολίας, σουρεαλιστή δημιουργού.
* Η Αγγέλα Γαβρίλη σπούδασε Αρχαιολογία και Ιστορία της Τέχνης στην Ελλάδα και την Αγγλία, ενώ παρακολούθησε σεμινάρια Δημιουργικής Γραφής στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ). Είναι editor στο ελληνικό πρακτορείο εκπροσώπησης συγγραφέων Book Agency και βιβλιοκριτικός στο ηλεκτρονικό περιοδικό για το βιβλίο και τον πολιτισμό, Diavasame.gr. Το 2009 εκδόθηκε η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο ΑΡΚ, Ποιήματα σε πέντε πράξεις (εκδόσεις Γαβριηλίδης) που ήταν υποψήφιο για τα βραβεία του «Διαβάζω» ενώ το 2010 και το 2012 συμμετείχε στις δύο συλλογικές εκδόσεις της «Ομάδας από Ποίηση» (εκδόσεις Γαβριηλίδης). Τον Απρίλιο του 2013 κυκλοφόρησε η δεύτερη ποιητική της συλλογή, Iridium (εκδόσεις Momentum). Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Η «Ίσκρα» από τις εκδόσεις Πάπυρος, είναι το πρώτο της μυθιστόρημα.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ο θάνατος ποτέ δεν βάζει τέλος
23/04/2024, 9:51 μμ -
Παρακείμενα: «Ωδή στην ηρωική παράδοση και ταυτόχρονα καταδίκη»
23/04/2024, 9:50 μμ -
Ο ‘δράκος’ κοιτούσε τη λίμνη
23/04/2024, 9:48 μμ -
Η αλχημιστική φαντασία της Μπουραζοπούλου
23/04/2024, 9:47 μμ -
Ο Δημήτρης Νόλλας συνεχίζει
23/04/2024, 9:45 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ο Σαντορινιός ποιητής Ιάκωβος Θήρας Καραμολέγκος
Γράφει η Ευαγγελία Δαμουλή // * «Το μπλέ μου λέει πως δεν είναι να χαθώ Κι αν σπάσω μια, Ρωμιά καρδιά, θα κολληθώ. Θεός και Θήρα δεν γνωρίζουνε βυθό Κι απ’ ό,τι μαύρο χίλιες τρεις θ’
Περισσότερα -
Ο Διάβολος της Θεσσαλονίκης
Γράφει ο Μίνως- Αθανάσιος Καρυωτάκης // «Δάγκουλας, ο “δράκος” της Θεσσαλονίκης» του Ανδρέα Βενιανάκη, Εκδ. Επίκεντρο, σελ. 336 Η γερμανική κατοχή της Θεσσαλονίκης θα ξεκινήσει ουσιαστικά στις 9 Απριλίου 1941, όταν τα ναζιστικά στρατεύματα θα εισέλθουν στην πόλη.
Περισσότερα -
Διήγημα: “Τo μώρο”
Του Ορέστη Καρασμάνη // * Τo μώρο Όλα ξεκίνησαν μ’αυτό το φοβερό, αυτό το απαίσιο όνειρο. Σπίτι, σκοτάδι, μα είναι μέρα. Ένα μικρό κουνελάκι έχει κουρνιάσει σε μια γωνιά του δωματίου. Το κοιτάζω και
Περισσότερα -
Σε διαφορετικούς χρόνους, στον ίδιο τόπο
Γράφει ο Γιάννης Παπαγιάννης // Λουίζα Παπαλοΐζου: «Το Βουνί», Εκδόσεις Το Ροδακιό Όταν το 1963 ο Χούλιο Κορτάσαρ δημοσίευσε το Κουτσό, ίσως κανείς δεν φανταζόταν ότι αυτό το ιδιόρρυθμο κείμενο θα δημιουργούσε μια νέα τάση στη λογοτεχνία. Ωστόσο
Περισσότερα -
Η μοίρα του ανθρώπου στη δίνη του πολέμου
Γράφει η Έλσα Χλαπουτάκη // * Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης «Το χιόνι των Αγράφων», εκδ. Κίχλη Ερώτημα πρώτο: το «τι» του έργου ή πιο απλά ποιο είναι το θέμα του; Διάψευση του οράματος, κατάρρευση της ιδεολογίας, μάταιο μαρτύριο, θάνατος είναι
Περισσότερα -
Ποίημα: “Χώμα, λάδι, κρασί”
Tης Γαλήνης Κολοκόντε // * Χώμα, λάδι, κρασί Λέγεται ότι κάθε καλοκαίρι οι συκιές γεμίζουν Ιούδες και δερμάτινα πουγκιά κρέμονται από χρυσές κλωστές Έρχεται το φίδι έτοιμο το μερίδιο του να καταπιεί που
Περισσότερα -
Η πιο ακριβή «Δουλτσινέα»
Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος // «Καλοί άνθρωποι σε σκοτεινούς καιρούς» του Αρτούρο Πέρεθ Ρεβέρτε, μτφ: Τιτίνα Σπερελάκη, σελ. 649, Εκδ. Πατάκη Τριάντα και πλέον χρόνια πριν οι Ιακωβίνοι πάρουν με το μέρος τους το κίνημα των «Αβράκωτων» και
Περισσότερα
