Fractal

Για τον Άσραφ Φαγιάντ: Οδηγίες εντός

Γράφει η Πέρσα Κουμούτση //

 

Fayadh1

 

Ακτιβιστές για τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν ξεκινήσει διεθνή καμπάνια για να αποτρέψουν την εκτέλεση του ποιητή Άσραφ Φαγιάντ. Η Εταιρεία Συγγραφέων, ενώνοντας τη φωνή και τις δυνάμεις της με ανθρωπιστικούς οργανισμούς αλλά και το διεθνές PEN, καταδικάζει απερίφραστα την απόφαση και καλεί για την άμεση απελευθέρωση του Παλαιστίνιου ποιητή σε μια εκδήλωση –διαμαρτυρία, που διοργανώνει μαζί με τον Κύκλο Ποιητών την Πέμπτη 14 Ιανουαρίου και στο βιβλιοπωλείο Επί λέξει.

 

etaireia_syggrafeonΗ Εταιρεία Συγγραφέων ​εκφράζει αποτροπιασμό για ​την καταδ​ίκη σε θάνατο ποιητή στη Σαουδική Αραβία >>

 

Παρόλα αυτά, οι ελπίδες είναι ελάχιστες για τη σωτηρία του νεαρού ποιητή, κι αυτό γιατί διαβάζοντας με προσοχή τη συλλογή για την οποία καταδικάστηκε, με τίτλο «Οδηγίες εντός», διαπίστωσα ότι ο Α Φ ασκεί δριμεία κριτική στην ‘τυραννία’ της εξουσίας της χώρας στην οποία κατέφυγε, όχι τόσο της θρησκευτικής, όσο της πολιτικής, τις απαρχαιωμένες αντιλήψεις και την πεισματική άρνηση να εκσυγχρονιστεί, κυρίως όμως για το πως διαχειρίζεται το ζήτημα της προσφυγιάς. Κατά τη γνώμη μου ωστόσο, η κριτική του υπερβαίνει τα όρια της χώρας του και του αραβικού κόσμου, καθώς ο νεραός ποιητής επισημαίνει /υπογραμμίζει με δηκτικό, επαναστατικό σχεδόν τρόπο τα κακώς κείμενα της εποχής μας και την αδυναμία του σύγχρονου ανθρώπου να τα αντιπαλέψει, να στασιάσει εναντίον της καθεστηκυίας ‘εξουσίας’ όπου γης, μιας εξουσίας που του έχει επιβάλλει χωρίς αιδώ τη φτώχεια, τον εκπατρισμό, την κοινωνική και ψυχική απομόνωση…

Εντούτοις, επέλεξα για το Fractal και τους αναγνώστες του τέσσερα μικρά ποιήματα του από τη ίδια αυτή συλλογή, που θεωρώ ότι είναι ενδεικτικά του ύφους και του περιεχομένου της, όλα μεταφρασμένα από τα αραβικά, ενώ το ποίημα του «Το Μουστάκι της Φρίντα Κάλο» είναι σε εξαιρετική απόδοση του ποιητή Γιώργου Χουλιάρα.

.

 

ΚΟΚ

 

Πότε σεβάστηκε ο άνεμος

τον κώδικα κυκλοφορίας;

Πότε τον είδες να σταματά σε κόκκινο φανάρι;

Ούτε ποτέ κατάφερες να τον εξαπατήσεις με κολακείες

για να σου παραχωρήσει μια χούφτα από τις λέξεις που μεταφέρει,

ή έστω μπαγιάτικες, κι ακατάλληλες προς δημοσίευση ειδήσεις.

 

**

Άσυλο  σημαίνει να στέκεσαι στο τέλος της ουράς

Για να πάρεις ένα ψίχουλο πατρίδας

Το να στέκεσαι στις ουρές είναι κάτι που έκανε ο παππούς σου

Χωρίς να μάθει  ποτέ το λόγο

Το ψίχουλο είσαι εσύ

Η πατρίδα είναι απλώς μια ταυτότητα

που μπαίνει στο πορτοφόλι με τα χρήματα

Τα χρήματα: είναι χαρτιά

πάνω τους τυπωμένα τα πρόσωπα των ηγετών.

Η φωτογραφία σε αντικαθιστά, ώσπου να επιστρέψεις

Και η επιστροφή;

Είναι ένα μυθικό πλάσμα βγαλμένο

από τα παραμύθια της γιαγιάς σου.

Έτσι, τελειώνει το πρώτο μάθημα.

Σου παραδόθηκε για να σε προετοιμάσει για το

το δεύτερο: Ποιό το νόημα της ύπαρξης σου!

**

 

Σ’  ορμήνεψαν να υψώνεις το κεφάλι

Για να μη βλέπεις τη ρυπαρότητα της γης.

Σε δίδαξαν ότι η μάνα σου είναι η γη

Και ο πατέρας σου;

Τον αναζητείς ακόμα για να πιστοποιήσει τη συγγένεια

(και τις ρίζες σου)

Σε έπεισαν ακόμα, ότι τα δάκρυα είναι σπατάλη

ίδια με εκείνη του νερού

Και το νερό…;

Μα, εσύ ξέρεις πολύ καλά τι είναι το νερό

 

**

Το ποτάμι μολύνθηκε περισσότερο

Να και κάποια ενημερωτικά σχόλια στις ειδήσεις

Η μια ανάλυση ακολουθεί την άλλη

– Άραγε, ποιές είναι οι τελευταίες τάσεις της μόδας;

– Τι λες για την κολεξιόν της Βαγδάτης;

 

**

 

(Μου λένε): «Το αύριο καλά θα κάνει να απαλλαγεί από εσένα

Γιατί χωρίς την ύπαρξή σου, ο κόσμος θα μοιάζει καλύτερος…

 

Ashraf-Fayadh

 

Το μουστάκι της Φρίντα Κάλο, Απόδοση στα ελληνικά: Γιώργος Χουλιάρας (από την μετάφραση στα αγγλικά της ποιήτριας από το Κουβέιτ Μόνα Καρίμ)

 

Θα αγνοήσω τη μυρουδιά της λάσπης και την ανάγκη να μαλώσω τη βροχή και το κάψιμο που από καιρό κάθεται στο στήθος μου.
Ψάχνω για παρηγοριά κατάλληλη για την κατάστασή μου, που δεν μου επιτρέπει να ερμηνεύσω τα χείλη σου με όποιον τρόπο επιθυμώ
Ή να διώξω τις σταγόνες της ομίχλης από τα κόκκινα πέταλά σου
Ή να μειώσω την τρομερή εμμονή που με πιάνει όταν καταλαβαίνω πως δεν είσαι δίπλα μου αυτή τη στιγμή

Και δεν θα είσαι … Όταν αναγκάζομαι να δικαιολογήσω τη θέση μου στην τιμωρό σιωπή της νύχτας.
Κινήσου λες και η γη είναι σιωπηλή, όπως τη βλέπουμε από απόσταση και όλα που έχουν συμβεί μεταξύ μας δεν ήταν παρά ένα κακό αστείο που παρατράβηξε.

***

Τι νομίζεις για τις ημέρες που πέρασα χωρίς εσένα;
Για τις λέξεις που εξατμίστηκαν τόσο γρήγορα από τον βαρύ πόνο μου;
Για τους κόμπους που κάθισαν στο στήθος μου σαν στεγνά φύκια;
Ξέχασα να σου πω ότι συνήθισα την απουσία σου (μιλώντας τεχνικά)
Και πως οι ευχές χάνουν τον δρόμο τους προς τις επιθυμίες σου
Και η μνήμη μου συνεχίζει να διαβρώνεται.
Πως εξακολουθώ να κυνηγώ το φως, όχι για να δω, αλλά γιατί φοβίζει το σκοτάδι … ακόμη και όταν το συνηθίζουμε.
Αρκούν οι απολογίες μου; Για όλα όσα συνέβησαν ενώ προσπαθούσα να βρω
καλές δικαιολογίες.
***
Για την κάθε φορά που η ζήλεια εξεγέρθηκε στο στήθος μου,
Για την κάθε φορά που η απελπισία κατέστρεψε μια καινούργια από τις σκοτεινές μου ημέρες,
Για την κάθε φορά που είπα η Δικαιοσύνη θα πάθει κράμπες περιόδου και η Αγάπη ήταν ένας πτωχός τω πνεύματι άντρας στο φθινόπωρο της ηλικίας του με στυτική δυσλειτουργία.

***

Θα πρέπει να παραμερίσω τη μνήμη μου
Και να υποστηρίξω πως κοιμάμαι καλά.
Οφείλω να κάνω κομμάτια τις ερωτήσεις που έρχονται
Ψάχνοντας για μια αιτιολογία, ζητώντας πειστικές απαντήσεις.
Οι ερωτήσεις που, για εντελώς προσωπικούς λόγους, ήρθαν μετά από την
Πτώση της συνηθισμένης στίξης.

***

Ας εξηγήσει ο καθρέφτης πόσο όμορφη είσαι.
Αφαίρεσε τον σκονισμένο σωρό λέξεων, ανάπνευσε βαθιά.
Θυμήσου πόσο σε αγαπούσα και πώς όλα μεταμορφώθηκαν σε ένα ηλεκτρικό
σοκ που θα προκαλούσε τεράστια φωτιά … σε μια άδεια αποθήκη.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top