Fractal

Οι ανασφαλείς ασφαλείς

Γράφει ο Δημήτρης Καρύδας //

 

Ηρώ Νικοπούλου «Ασφαλής πόλη», εκδ. Γαβριηλίδης, σελ. 174

 

Η Ηρώ Νικοπούλου έχει διαγράψει μια εξαιρετικά σιωπηλή πορεία στα Ελληνικά γράμματα. Όπως πληροφορήθηκα από το βιογραφικό της η «Ασφαλής Πόλη» (εκδόσεις Γαβριηλίδης) είναι ουσιαστικά το 7ο βιβλίο της μέσα σε τρεις δεκαετίες. Και το πρώτο που διάβασα. Προηγήθηκαν τρεις ποιητικές συλλογές, ένα μυθιστόρημα και δύο συλλογές διηγημάτων. Το συγκεκριμένο βιβλίο περιλαμβάνει 22 διηγήματα εκ των οποίων τα περισσότερα δεν ξεπερνούν τις τέσσερις σελίδες. Μερικά από αυτά είχαν δημοσιευθεί κατά διαστήματα είτε σε διαδικτυακούς χώρους που δραστηριοποιείται τα τελευταία χρόνια η συγγραφέας (και ζωγράφος), είτε σε κάποιες εφημερίδες.

Παρότι αρκετά από τα διηγήματα μεταξύ τους είναι φανερά ετερόκλητα και ανισοβαρή η Νικοπούλου καταθέτει μια εξαιρετική συλλογή διηγημάτων. Κυρίαρχο στοιχείο είναι πέρα από την μεστή ποιητική γραφή το στοιχείο της έκπληξης. Τα περισσότερα και τα πλέον επιτυχημένα της συλλογής διαθέτουν έντονο το στοιχείο της ανατροπής το οποίο διαχειρίζεται άψογα και χωρίς ακρότητες. Με άλλα λόγια δεν αναζητά την ανατροπή για την ανατροπή αλλά ως μια φυσική εξέλιξη της γραφής και της ροής της ιστορίας της. Σε όσους αρέσει η μικρή φόρμα είναι βέβαιο ότι θα βρουν πολλά απολαυστικά σημεία στο βιβλίο της Νικοπούλου. Τα διηγήματα έχουν να κάνουν στην πλειοψηφία τους με την αναζήτηση της προσωπικής αλήθειας μέσα όμως από μια σειρά ανασφαλειών, φοβιών και δύσκολων (στην πλειοψηφία τους και στη διαχείριση τους) ατομικών καταστάσεων. Η συγκέντρωση τους κάτω από τον συνολικό τίτλο «Ασφαλής πόλη’’ μοιάζει περισσότερο με μια ειρωνεία αφού σε καμία περίπτωση οι πρωταγωνιστές των διηγημάτων δεν βιώνουν τη λεγόμενη ‘’ασφάλεια’’ που υποδηλώνει ο τίτλος. Ο καθένας για τους δικούς του διαφορετικούς λόγους και μέσα από ποικίλα όσα βιώματα και καταστάσεις. Απλές επιθυμίες όπως ένα φτέρνισμα ή πιο σύνθετες όπως το μακιγιάζ που δεν αλλοιώνεται οδηγούν σε συνθήκες εκτός ελέγχου που κάθε μια εμπεριέχει σε μεγάλη δόση και βαθμό το απρόσμενο, το απροσδόκητο.

Από τα 22 διηγήματα ξεχωρίζουν το αριστουργηματικό ‘’Ραντεβού’’ (ίσως το κορυφαίο διήγημα της συλλογής), το φετιχιστικό Traffic 2, η αναπάντεχη ‘’Οφειλή’’, το συγκινητικό ‘’Η Κουρέας’’ τα σαρκαστικά ‘’Μπρατσάκια’’, ‘’Το αμάρτημα του πατρός μου’’ και το σουρεαλιστικό ‘’πεντικιούρ-πετιγκρί’’.

 

Ηρώ Νικοπούλου

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top