Fractal
Home / Ποιήματα / Ποίηση fractal – Σύντομα ποιήματα
11/12/2018, 10:40 μμ

Ποίηση fractal – Σύντομα ποιήματα

Του Αργύρη Γυφτόπουλου // *

 

 

 

Δάνειο στον εαυτό μας

Όπως κοιτάς και με κοιτώ

Γυρίστε απ’ την άλλη
Θα κάνουμε μια συμφωνία τώρα
με τα μάτια σας.

Εμείς περισσότερο

Μπορείτε να μας
κάνετε
ό.τι θέλετε.

Μην τολμήσετε
να μας πείτε
πως ήταν, από
μας, o άλλος, πιο

ερωτευμένος.

Ξέρατε να πληγώνετε;
Γιατί το κάνατε

Ξέρετε τι
Πρέπει να κάνουμε τώρα εμείς;

Και σας ρωτάμε. Ξέρατε
Εσείς, αλήθεια να πληγώνετε;

 

 

 

Στίχοι

Κι όταν δε θέλετε
Θα είμαστε δικοί
Σας.
Στίχοι

Από μνήμης

Αλίμονό σας, όταν αρχίσουμε
να σας θυμόμαστε.
Τότε να δούμε, με τι
δικιολογία θα λέτε, πως όταν

κλείνατε τα μάτια, δεν
γράφαμε, δήθεν για εσάς.

Για να αφήνουν
(Βενετία)

Μάλλον περνάμε πολύ
χρόνο μαζί.
Κι όσο περνάει καιρός

μάλλον θα πρέπει να τους
το δείχνουμε, πως είμαστε

εξαιρετικοί.

Για να αφήνουν.

 

Χωρίς λουλούδια

Κάποιες μέρες
νομίζετε ήταν εύκολο
που σας δίναμε λουλούδια;

Υπήρχαν ώρες
που ξέρατε τι θέλαν
τα χέρια μας

να κάνουν, σε κείνα τα λουλούδια;

Για λίγο ανοιχτά

Θέλω να με κοιτάξεις
πολύ σοβαρά, όταν μου λες

δεν σου αρέσουν τα ταξίδια.
Κι ότι θα ήθελες να μείνεις.

Λοιπόν καλά.
Θέλω να μου κρατήσεις
λίγο, τα μάτια σου

να πάρω κάτι λίγα. Από
τον άνθρωπο που άφησα.

Κράτησα δύο εισιτήρια.
Και δεν επιτρέπονται

οι αποσκευές.

 

Ταυτόχρονα

Πες ό.τι θες.
Είναι φορές που σας κοιτώ
Και, σύνελθε

λέω, ακούς; Φιλοδοξείς
Να κάνεις τόσα
πολλά πράγματα, ταυτόχρονα.

Κάτι λέτε

Είναι φορές που σας κοιτώ
Κι όλο κάτι λέτε
Πως δεν έχετε διάθεση. Είναι
Στιγμές, που σκέφτομαι

Πως ίσως τα μάτια
Μου, έχουν ακροαστικά.

Όταν τη χρειαστείτε

Γιατί δεν πρέπει
να σας ανοίγουμε.

Είναι πολύ ρευστά
εδώ, κι ύστερα

πώς να εμπιστευτούμε;

Δώστε μας πίσω τα κλειδιά, ή αφήστε.
Δεν είναι να παίζεις.

Τι ξέρατε από ποίηση;
Είστε λαθραίοι εδώ.

Θα’ χουμε αλλάξει
κλειδαριά, πολύ

πριν, για ποίηση
ξανά μας χρειαστείτε.

 

 

Ποιητική αδεία

Νομίζετε παρεξηγούμε
αν σας ξέφευγε μια λέξη;

Μα τι λέτε.

Νομίζετε στεκόμαστε σ’ αυτές; Λέξεις
είναι η δουλειά μας.

Ποιητές σας

Είναι δικιά μας αναπηρία
οι λέξεις.

Να μας προσέχετε.

Αν δε μιλούμε

Ίσως αργούμε ν’ αρθρώσουμε
έχουμε μια ασθένεια
στα δόντια
φαίνεται όταν ανοίγουμε το στόμα. Να ξέρετε

Σας αγαπάμε πολύ.

 

Είμαστε εμείς

Χωρίς αποσιωπητικά
Κι η ποίηση γράφεται με βαρύ
Ήτα.

Ξέρουμε να ορθογραφούμε
Δε θα χρεωθούμε
Εμείς, αν βάλετε

Ξέρετε, σ’ αυτή
διαλυτικά.

Όσο σας έχω

Προς κάθε
ενδιαφερόμενο. Μάτια
έχουμε, και βλέπουμε.

Είμαστε καλά.

Ν’ ανησυχούμε;

Τι να μας νοιάζει
Εμείς θέλουμε
Να σας βλέπουμε.

Μπροστά στο τζάκι
(κάποια άσχημα ποιήματα)

Αυτά
σας στεναχώρησαν;
Ποια ήταν
Δεν

έχετε δει, πιο
ωραίο τζάκι.

Σας υπόσχομαι.

 

 

 

 

 

 

* Ο Αργύρης Γυφτόπουλος είναι τριτοετής φοιτητής ιατρικής. Ασχολείται ερασιτεχνικά με τον αθλητισμό, του αρέσει να εκφράζεται σε ποιητικό λόγο, και να μοιράζεται ποιήματά του με τους συμφοιτητές του. Αγαπάει πολύ τον Καβάφη, το Wilfred Owen, την Κική Δημουλά και τον Κώστα Μόντη. 

 

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top