Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Έτσι μεγάλωσε η Αρασέλη κι έγινε το κορίτσι με το βιολί. Κανείς δεν την έμαθε ποτέ να παίζει. Ήξερε πάντα…
11/11/2015, 8:03 μμ

Έτσι μεγάλωσε η Αρασέλη κι έγινε το κορίτσι με το βιολί. Κανείς δεν την έμαθε ποτέ να παίζει. Ήξερε πάντα…

Γράφει η Χριστίνα Κόλλια // * 

 

araseli

 

«Οι μουσικές της Αρασέλης» της Ελένης Γκίκα, εκδόσεις Καλέντη

 

Το να γράφεις για παιδιά είναι αδιαμφισβήτητα μια δύσκολη υπόθεση. Γιατί εκτός από την ευθύνη που φέρεις απέναντι σε ένα τρυφερό κοινό, το οποίο δεν έχει κατασκευάσει αντιστάσεις και πεποιθήσεις ώστε να μην εμπιστευτεί την άποψή σου για τον κόσμο και ότι τον εμπερικλείει, αποκαλύπτεται και ένα κομμάτι του εαυτού σου που δύσκολα κρύβεται. Είναι αυτή η γωνιά της ψυχής, που φιλοξενεί την αναμέτρηση του παιδιού με τον ενήλικα και όλες τις απόπειρες για την συμφιλίωσή τους μέσα από την ατραπό της αυτογνωσίας.

 

[…Έτσι μεγάλωσε η Αρασέλη κι έγινε το κορίτσι με το βιολί. Κανείς δεν την έμαθε ποτέ να παίζει. Ήξερε πάντα…]

Η χαρισματική Αρασέλη, το κορίτσι με το βιολί, είναι ένα παιδί που εύκολα συναντάς τόσο γύρω σου όσο και στην ανάμνηση του εντός σου ως ενήλικας. Είναι ένα παιδί ταλαντούχο, όπως κάθε παιδί, μόνο που σ’ εκείνη δόθηκε η ευκαιρία να το ανακαλύψει νωρίς. Μάλλον νωρίτερα απ’ όσο επιτρέπουν οι εκάστοτε κοινωνικές συμβάσεις, οι οποίες εισβάλλοντας στον παιδικό ψυχισμό καθορίζουν αδιάκριτα τα στερεότυπα περί αποδεκτού και μη.

 

[…Μοναδική συντροφιά της , το βιολί. Τα άλλα παιδιά έτρεχαν, έπαιζαν, μιλούσαν και όταν την έβλεπαν γελούσαν…]

 

Η Αρασέλη, όμως, έχει την τύχη να την πάρει από το χέρι η ταλαντούχα συγγραφέας, Ελένη Γκίκα, και να την οδηγήσει στην απενεχοποίηση της μοναδικότητάς της, στην αποδοχή και την αγάπη της διαφορετικότητάς της. Αφού πολλές φορές το διαφορετικό μπορεί να πληγώνει οξύτερα και βαθύτερα όταν εκφράζει το πρώιμα εκλεκτό, «επειδή το αδοκίμαστο και το απ’ αλλού φερμένο… δεν τ’ αντέχουν οι άνθρωποι» σύμφωνα με την ποιητική σοφία του Ελύτη.

 

Ποιήτρια και η πολυγραφότατη Ελένη Γκίκα, αγκαλιάζει «μουσικά», με ρυθμό και ρίμα, το κείμενο του βιβλίου. Ζευγαρώνοντας με σπουδή και τέχνη, η συγγραφέας, τον πεζό και τον ποιητικό λόγο, υποδηλώνει μέσα από το εύρος της γραφής της την ουσία της ποιητικής φύσης των παραμυθιών, αναδεικνύοντας εν προκειμένω το μείζον θέμα της αποδοχής της μοναδικότητας, την πεμπτουσία της κάθε ανθρώπινης ύπαρξης.

[…Από τα πέρατα της γης η Αρασέλη γύρισε στο σπίτι της και η επιστροφή της ήταν γιορτή. Το κορίτσι με το βιολί επέστρεψε εκεί όπου ανήκε και από τότε όλη της η ζωή ήταν γιορτή…]

 

Με την υψηλής αισθητικής εικονογράφηση της Σάντρας Ελευθερίου και τη φροντίδα των εκδόσεων Καλέντη «Οι μουσικές της Αρασέλης» δημιουργούν ένα εικαστικό σύνολο, το οποίο εμπλουτίζει εξαιρετικά την παιδική λογοτεχνία και αξίζει να διαβαστεί από κάθε αναγνώστη, ανεξαρτήτως ηλικίας.

 

 

* Η Χριστίνα Κόλλια είναι συγγραφέας, ποιήτρια, εμψυχώτρια Εργαστηρίων Δημιουργικής Γραφής.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top