Fractal

Ποίηση: “Απωλεσθέντα όνειρα”

Γράφει ο Χρήστος Μαγκλάσης (Κνάκαλος) // *

 

f7

 

 

Απωλεσθέντα όνειρα

 

Πες μου πουλί μου

πως κόβεις δρόμο,

κι όταν τον χάνεις

δεν νιώθεις τρόμο.

Αλλάζεις τόπους,

πως τους ορίζεις,

και τους ανθρώπους

από τα ζώα, πως ξεχωρίζεις.

Θα πεις από τα ρούχα

αυτό καλά το ξέρω,

μια απορία πού ‘χα

για τις φυλές, είπα να φέρω.

Το ‘χω ανάγκη πουλί μου,

γιατί θέλω να πετάξω,

τ’ απωλεσθέντα όνειρα,

να βγω για να τα ψάξω.

Διστάζω να ρωτήσω καθώς φαίνεται,

για τους δικούς σας νόμους,

σ’ εμάς άγνοια δεν επιτρέπεται,

σ’ εσάς τι κάνετε τους παρανόμους ;

Τους νόμους πουλί μου,

τους έχετε πάνω σας ραμμένους

ή όπως παράθυρο κι αυλή μου,

τους έχουμε γραμμένους;

 

Μην ονειρεύεσαι στα φανερά,

πέταγμα δεν γίνεται χωρίς φτερά.

 

 

* Ο Χρήστος Μαγκλάσης (Κνάκαλος) είναι συνταξιούχος, Υποστράτηγος ε.α. με γνωστικές ανησυχίες, που ξεδίψασε σε πανεπιστημιακές σχολές της Αθήνας. Ασχολείται με την συγγραφή (λογοτεχνικά κείμενα, ποίηση, μελέτες ), έχοντας πληθώρα δημοσιεύσεων και με το blogging με ενδιαφέροντα λαογραφικά, ιστορικά, γλωσσολογικά, λογοτεχνικά.

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top