Ποίηση: “Απρόσεκτα αγκάθια”

✩ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

• Αφηγήσεις ντελικάτων γυναικών

  

  Γράφει η Ελένη Κ. Παπαδοπούλου // *   Αλεξάνδρα Μυλωνά, «Ντελικάλτ», Γράφημα, Θεσσαλονίκη 2020   Έντεκα χρόνια μετά την έκδοση των μονολόγων Εγώ και μερικές φίλες μου, Γράφημα, 2009, η Αλεξάνδρα Μυλωνά επανέρχεται με τις αφηγήσεις έντεκα γυναικών που δίνουν

  Περισσότερα

• Πέντε πεζά κείμενα

  

  Του Γιώργου Γκανέλη // *       ΜΙΑ ΨΥΧΗ Η αποψινή βροχή μου θυμίζει τα ορφανά χρόνια που στάζουν απ’ το φεγγίτη, ολομόναχες ψυχές που ανέβηκαν στον ουρανό και κρίθηκαν ανεπιθύμητες και τώρα επιστρέφουν βίαια ριγμένες από ένα σύννεφο.

  Περισσότερα

• Ιστορίες Μέλλοντος: “Κάτι ευχάριστο… ξέρεις εσύ!”

  

  Της Τέσυς Μπάιλα // *     «Μάλιστα, κ. Διευθυντά… όχι, τι λέτε; κανένα πρόβλημα. Θα σας το στείλω σύντομα». Ο Ιάσονας έκλεισε το τηλέφωνο τσατισμένος. Τι διάολο, δεν μπορώ ούτε εδώ να ησυχάσω, αναρωτήθηκε και πέταξε δίπλα στη βερμούδα

  Περισσότερα

• Η αλκυονίδα ποίηση του Γιάννη Πλαχούρη

  

  Γράφει ο Γιώργος Σταυράκης // *   Γιάννης Πλαχούρης «Χειμερινό ηλιοστάσιο», εκδ. Σ.Ι.Ζαχαρόπουλος   Με τον Γιάννη Πλαχούρη γνωριζόμαστε κάπου σαράντα χρόνια. Η επισήμανση κατατίθεται για να τονίσω τη συνολική σταθερότητα έκφρασης, περιεχομένου και κατεύθυνσης του έργου του. Παραμένει αθεράπευτα

  Περισσότερα

• Πώς επιδρά το σχολείο στους εκπαιδευτικούς;

  

  Του Νίκου Τσούλια //     Η επαγγελματική δραστηριότητα ως συστηματική και μάλλον μακροχρόνια λειτουργία δεν μπορεί παρά να επηρεάζει κάθε πολίτη, αφού η καθημερινότητά του και η κύρια εργασιακή του δραστηριότητα είναι διαποτισμένες από τα ανάλογα επιστημονικά, κοινωνικά και

  Περισσότερα

• Διήγημα: “Το λιοντάρι της Σάμου”

  

  Του Πέτρου Φούρναρη // *       Τώρα τελευταία κάνει καθημερινά τον ίδιο δρόμο με τον ίδιο τρόπο. Κάνει τις ίδιες κινήσεις. Όταν λέω ίδιες εννοώ πανομοιότυπες. Ακριβώς όπως χτες, προχτές, αντίπροχτες. Σαν μια ιεροτελεστία προς κάποιο θεό αυστηρό,

  Περισσότερα

• Το ποίημα της εβδομάδας | Νίνα Αλέξη, «Βίαιες σιωπές»

  

  Ανθολόγηση- επιμέλεια: Καλομοίρα Πιέτρη – Αυγούστη //         Νίνα Αλέξη, «Βίαιες σιωπές»   Οι ευαίσθητες ψυχές δεν αντέχουν εσαεί τις σιωπές κατήφεια, μας σκοτώνουν κάθε μέρα και λίγο. Η ψυχή ζητά ν’ απελευθερωθεί από ένα σώμα δίχως

  Περισσότερα

• Στο πεπρωμένο σου να δίνεις σημασία

  

  Γράφει η Ελένη Γκίκα //   Αδόλφο Μπιόυ Κασάρες «Το όνειρο των ηρώων», Μετάφραση: Νίκος Πρατσίνης, εκδ. Πατάκη, σελ. 265   «Καμιά φορά η ζωή μάς επιτρέπει να αντικρίσουμε στιγμαία κάτι που ανατρέπει την τάξη των πραγμάτων, σαν να ήταν

  Περισσότερα

• Η επανάσταση της καθημερινότητας

  

  Γράφει η Χρύσα Φάντη // *   “Κατάσταση φούγκας”, Νίνα Ράπη, Διηγήμα, Εκδ. Κέδρος, 2014, σελ. 139 Fuga ή fuge; Κατάσταση φούγκας. Fuga, (με την λατινική έννοια του όρου), δηλαδή ως φυγή, τροπή και απόδραση; Ή fuge που στα γερμανικά

  Περισσότερα

• “Μεταφορικά μιλώντας (ο υποκριτής)” – Ανέκδοτο ποίημα

  

  Γράφει η Διώνη Δημητριάδου //     «Πουλί», έργο του Γιάννη Γαΐτη   Τη μάσκα μόλις φόρεσε, κοθόρνους και λοιπά, το ’νιωσε το υποκριτικό τους μέγεθος. Και βρίσκοντας το πλάτωμα κατάλληλο για σύναξη επάνω στο σωστό κρηπίδωμα ανέβηκε και φώναξε:

  Περισσότερα