Fractal

Ποίηση: “Ευτυχία και Αντιστρόφως”

Του Απόστολου Τριπικέλη // *

 

f2

 

Ευτυχία

Στιγμές υφασμένες από ονείρων κελάηδημα

που έχουν φέρει απ’ τα σύννεφα,

σαν Άγιο Δισκοπότηρο,

άγγελοι με χρυσά φτερά

 

Και στα ουράνια πετούν

τη λάμψη υμνώντας της ζωής

που με γέλιο μοιάζει

μικρού στην κούνια παιδιού

που χέρια και πόδια κινεί

πεπρωμένο και γαλήνη ν’ αδράξει

και σ’ ολόπετρο δαχτυλίδι σφυρηλατεί

 

Και ανάλαφρη είναι

σαν κυμάτων αφρός

που μυρίζει αρμύρα

και ραντίζει δροσιά

Και απ’ τ’ άπειρο

στα βράχια σπάει

και στον άνεμο σκορπά

 

Και στα σύννεφα έρχεται βροχή

και ο ουρανός μαυρίζει

και το κελάηδημα σταματά

Και οι άγγελοι πέφτουν, μαυρίζουν

σε διαβολικό χορό στριφογυρίζουν

Και το παιδί αδράχνει ο φόβος

και σε κλάμα βουβό, μελανό ξεσπά

 

Και μοιάζει η δυστυχία με νύχια

που της ύπαρξης το γρανίτη γδέρνουν

και βαθιές αφήνουν χαρακιές

Και από πίσω της μάνας ακούγονται κραυγές

και άγριος, βίαιος οδυρμός

γιατί μπροστά της νεκρός βρίσκεται γιος

 

Και βλέμμα η ζωή παίρνει

άρρωστου, φτωχού παιδιού

που μ’ απόγνωση σε κοιτάει

μέρες έχοντας να φάει

Και το γύπα από πάνω

να διώξει προσπαθεί

Και συ κοιτάς, πονάς

μα τίποτα να κάνεις δε μπορείς

 

Και όμοια η ζωή με κυνήγι

σε σάπιο πάνω σανίδι

και από κάτω γκρεμός

αφυδατωμένος από φως

Και σπάει, πέφτεις

και ουρλιάζεις

και φωνές γύρω ουρλιάζουν κι αυτές

και πέφτεις ταχύτερα

Βαρύτερος από ενοχές

 

Πεσμένος στο χώμα είσαι

Κλαις

για το μαύρο αύριο

το λευκό χθες

Και το παιδί ουρλιάζει

Ουρλιάζει

μα σα ν’ αλλάζει

και σα γέλιο ακούγεται δειλό

και στον ώμο σε χαϊδεύει

λωρίδα από φως ηλίου λαμπρό

 

 

 

* Ο Απόστολος Τριπικέλης είναι 24 ετών. Zει στην Αθήνα και εργάζεται ως αρτοποιός – ζαχαροπλάστης.

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top