Fractal

Αποστολή στον …Γαλαξία Σομπρέρο

Γράφει ο Βαλάντης Τερζόπουλος (a.k.a. Electric Looser) // *

 

valadis 1Το 1967 όταν οι David Bliss, Minty Collins, Bob de Vos, Chas Mirsky, Danny Shanok και Steve Starger ηχογράφησαν ως NGC-4594  – στην αστρονομία όνομα σπειροειδούς γαλαξία, γνωστού και ως «Γαλαξία Σομπρέρο»,  κοντά στον αστερισμό της Παρθένου-  το 7ιντσο σίνγκλ «Going Hοme/Skippping through the night» (Smash records / S 2104), δεν είχαν την παραμικρή ιδέα ότι μισό αιώνα αργότερα θα χαρακτηρίζονταν ως μια τεράστια “χαμένη” μπάντα” των 60’s.

 

Ο Steve Starger αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Connecticut το 1964. Λίγο αργότερα δίδασκε σε νεοσύλλεκτους αγγλικά έτσι ώστε να μπορέσουν να συνεχίσουν τη βασική τους εκπαίδευση. Αρκετοί από αυτούς σκοτώνονταν στο Βιετνάμ και επέστρεφαν σπίτι σε φέρετρα. Επιστρέφοντας στο Storrs του Connecticut βρήκε τους David και Danny σ’ ένα διαμέρισμα στο Coventry. Είχαν ξυρίσει τα κεφάλια τους, φορούσαν χάντρες και έπαιζαν ένα μίγμα τζαζ συγχορδιών συνοδευόμενο από παράξενους στίχους. Αυτή η αλλαγή προήλθε λόγω της αυξανόμενης επιρροής των ψυχεδελικών ναρκωτικών και συγκεκριμένα του LSD. Ο David Bliss θυμάται ότι κάπνιζε τόσο πολύ χόρτο που νόμιζε ότι ζούσε σε όνειρο.

Ο Gerald «Buddy» Swensen που ήταν φοιτητής στη σχολή Καλών Τεχνών, σχεδίασε και κατασκεύασε ένα «φωτεινό πιάνο», το οποίο όταν έπαιζε τα φώτα χόρευαν και κολυμπούσαν πάνω σε μια σειρά αφηρημένων καμβάδων που είχε ζωγραφίσει ως φόντο. Αυτό το φωτεινό σόου έδωσε μια άλλη διάσταση στις ζωντανές εμφανίσεις τους.

Στο ίδιο διαμέρισμα στο Coventry συγκατοικούσε και ο Cov μια ιδιαίτερα αινιγματική φυσιογνωμία η οποία διαδραμάτισε μείζονα ρόλο στην ανάδειξη του γκρουπ.

Η επιστροφή του Steve Staragers, τον Ιανουάριο του 1967 έδωσε έναν άλλο αέρα στην μπάντα δημιουργώντας ουσιαστικά τη δομή της. Όπως ο David Bliss χαρακτηριστικά αναφέρει: «Ο Steve και ο Danny ήταν χαρισματικοί και πολύπλευροι μουσικοί. Ήταν και οι δύο πιανίστες και μπορούσαν επίσης να παίξουν και κιθάρα. Ο Steve μπορούσε να παίξει και κρουστά ο Danny ήταν ένας μέτριος τραγουδιστής. Παρ’ όλη τους την επάρκεια τα μέσα της εποχής ήταν πενιχρά κι έτσι ο Steve αναγκάστηκε να παίξει με Farfissa, την οποία είχα αγοράσει εγώ, ο Danny αναγκάστηκε να παίξει μπάσο. Ο Chas πήρε μια ηλεκτρική κιθάρα από κάποιον κι αγόρασα επίσης ένα παλιό πιάνο Wurlitzer.

Σύντομα ένα νέο μέλος προστέθηκε στη μπάντα ο Minty Collins, ο οποίος είχε πολύ καταλυτική παρουσία, παρ’ όλο που ουσιαστικά δεν ήξερε να παίζει κανένα μουσικό όργανο. «Τσίμπησε» ένα φλάουτο κι ένα ντέφι από το μουσικό κατάστημα της περιοχής με τα οποία έπαιζε μέρα-νύχτα. Με την εισχώρηση του Minty Collins η μπάντα άρχισε να γεμίζει τον ήχο της. Παρ’ ολ’ αυτά έλειπε η φωνή ,την οποία ανέλαβε ο τραγουδιστής και ντράμερ Bob de Vos.

O Bob έπαιζε ντράμς από μικρός. Στα 11 του έκανε κανονικές εμφανίσεις στα κλαμπ όταν τελικά πήρε υποτροφία στη Στρατιωτική Ακαδημία της Νέας Υόρκης, πριν αποφοιτήσει από το κολλέγιο του New England με bachelor στη μουσική και στα φωνητικά.

Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Πανεπιστημιούπολη έφτιαξε την πρώτη του ροκ μπάντα. Μετά την αποφοίτησή του έπαιζε εφτά μέρες την εβδομάδα σε κλαμπ , μια κατάσταση βέβαια που του αφαίρεσε κάθε ενθουσιασμό για τη μουσική. Έτσι τα παράτησε κι έπιασε μια άλλη δουλειά. Μερικούς μήνες αργότερα, μέσω κάποιου φίλου όπως γίνεται πάντα άλλωστε, ο Bob de Vos γνωρίστηκε με τους υπόλοιπους κι έγινε μέλος της μπάντας.

Το μόνο που έλειπε ήταν ένα κατάλληλο όνομα, το οποίο έμελλε να βρεθεί από ένα βιβλίο αστρονομίας στο σπίτι του Minty Collins. «NGC-4594» αστρονομική ονομασία που δόθηκε σε μια εκπληκτική μαύρη γαλαξιακή τρύπα κοντά στον αστερισμό της Παρθένου.

valadis 2Τον Απρίλιο του 1967 το γκρουπ αποφάσισε να μετακομίσει στη Νέα Υόρκη για να βρίσκεται κοντά στο κέντρο της μουσικής βιομηχανίας. Το μέλλον τους χαμογέλασε όταν ο παλιός τους συγκάτοικος Cov έπιασε δουλειά στη CBS.

Βρίσκοντας επιτέλους σπίτι οι NGC-4594, ήταν καιρός να ψάξουν για επαγγελματία μάνατζερ. Συναντήθηκαν λοιπόν με τους Herb Gluck και Herb Allen. Τελικά αποφάσισαν να υπογράψουν μαζί τους, διότι θα είχαν την ευκαιρία να ηχογραφήσουν το δίσκο τους σε μια αξιοπρεπή εταιρία. Μέσα σε μερικές μέρες οι Gluck & Allen κανόνισαν γι αυτούς μια ακρόαση στη Mercury Records. Παρά το γεγονός ότι δεν είχαν κάνει πολλές πρόβες μετά την άφιξή τους στη Νέα Υόρκη, και δεν είχαν ολοκληρώσει μερικές ακόμη συνθέσεις, μπήκαν στα στούντιο της Mercury Records με παραγωγό τον Dick Corby. Οι στίχοι ήταν γεμάτοι από εικόνες επηρεασμένες από τη χρήση LSD και η μουσική είχε σαφής αναφορές στη τζαζ, μπλουζ και ροκ αναδεικνύοντας το κλίμα εκείνης της εποχής. Κάποιες φορές υπήρχαν ομοιότητες με τους Country Joe and the Fish. Η έκταση της φωνής του Bob de Vos ήταν πραγματικά εντυπωσιακή και αξιοπρόσεκτη. Ωστόσο ενώ τα κομμάτια σαν τα «Negative Zone», «Nova Express», «It’s Called Love», και «Imagination dead Imagination», ήταν το απόγειο της δημιουργίας τους υπήρχε μια σύνθεση που τράβηξε την προσοχή του παραγωγού Dick Corby. Ο Λόγος για το «Colors».

Όπως αναφέρει ο David Bliss: Ο Dick Corby ακούγοντας το «Colors» ήθελε να το ηχογραφήσουμε με το label της Smash-θυγατρική εταιρία της Mercury Records- . Αρχίζοντας να κάνουν ένα όνομα στη Νέα Υόρκη η μπάντα επέστρεψε για μια σύντομη εμφάνιση στο Storrs του Connecticut, την οποία είχε κανονίσει ο Cov στο Hawley Armony.

Με το φωτεινό Show του Buddy η μπάντα πραγματοποίησε μια θριαμβευτική επιστροφή που επισφράγισε τις προσπάθειές της. Οι προσπάθειες να ηχογραφηθεί το «Colors» και να κυκλοφορήσει σε single δεν ευοδώθηκαν.

Αργότερα το γκρουπ «άνοιξε» συναυλίες για τους Doors και τους Steve Paul’s Scene, όπου ο Corby παρατήρησε την ενθουσιώδη αντίδραση του κοινού στο κομμάτι «Going Home». Αποφάσισε λοιπόν ότι θα ήταν το ιδανικό τραγούδι για single. Όμως ξεπερνούσε τα τρία λεπτά σε διάρκεια και δε θα ήταν εύκολο να παιχτεί από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς. Για να μπορέσει να υπακούσει στους τρίλεπτους νόμους του ραδιοφώνου έπρεπε σχεδόν να απογυμνωθεί, κάτι το οποίο δεν του ταίριαζε. Παρ’ όλ’ αυτά το σινγκλάκι ηχογραφήθηκε με το label της Smash, τραβώντας, ομολογουμένως την προσοχή του κοινού.

Μετά την κυκλοφορία του single οι Gluck & Allen κανόνισαν κάποιες εμφανίσεις συμπεριλαμβανομένου του live στο New Jersey, το οποίο διακόπηκε από μια εισβολή σκνιπών που αποτράβηξε κοινό και μουσικούς!!!! Επιτυχημένη, ωστόσο, στάθηκε η εμφάνισή τους στο τηλεοπτικό σόου: «New Jersey’s Disc-O-Teen». «Ήταν η πρώτη φορά που υπογράφαμε αυτόγραφα», θυμάται ο Steve Starger. Το γκρουπ επίσης εμφανίστηκε και στο περιοδικό Freak Out σαν σύμβολο της σταθερής και εύθραυστης εικόνας του Flower Power. Παρ’ όλες τις εμφανίσεις τους το single απέτυχε. Αυτό συνέβη εξαιτίας της απροθυμίας των ραδιοφωνικών σταθμών να το παίξουν και λόγω της έκτασής του και για τις αναφορές του στα ναρκωτικά.

Το τέλος για τους NGC-4594 έρχεται τον Αύγουστο του 67, μια σχεδιασμένη περιοδεία τους μαζί με τους Spanky & Our Gang στη Δυτική ακτή ακυρώθηκε όπου τελικά ανέλαβαν οι Spanky & Our Gang. 

O David Bliss αναφέρει χαρακτηριστικά: «Δεν είχα καμία αμφιβολία ότι έχοντας τους πόρους για να συνεχίσουμε και βλέποντας το συμβόλαιο και τις εγγυήσεις του θα μπορούσαμε να γίνουμε καλύτερη μπάντα, αλλά αυτό απλώς δεν έγινε».

Επιστρέφοντας στο Storrs του Connecticut μερικά από τα μέλη των NGC-4594 έμειναν σε κοινόβια, κάποιοι άλλοι εμφανίστηκαν στο πειραματικό άλμπουμ «Cromagnon» το 1969. Ο Steve Starger έπαιξε αργότερα με τους Sunship, μια space – jazz μπαντα που πήρε το όνομά της από τον ομώνυμο δίσκο του John Coltrane.

 

Ακούστε: https://www.youtube.com/watch?v=uREYg6190M0

 

* Ο Βαλάντης Τερζόπουλος είναι ο δημιουργός του blog http://spychedelicsally.blogspot.gr

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top