Fractal
Home / FRACT-ALL / Τρία ποιήματα
22/04/2015, 12:03 μμ

Τρία ποιήματα

Γράφει ο Απολλώνιος ο Φαίαξ // *

 

Calligramme

 

Ο ελέφαντας

Έτρεξα στην προβλήτα να προλάβω το πλοίο. Το είδα αποκομμένο απ’ τη στεριά να φεύγει σηκώνοντας αργά τη σιδερένια μπάρα του. Άρχισα να κουνώ τα χέρια και να φωνάζω, ελπίζοντας ότι θα με άκουγαν και θα γύριζαν να με πάρουν. Στα αριστερά μου, αθόρυβα, είδα να πλησιάζει μια βάρκα. Βρίσκονταν μέσα δυο ή τρεις άνδρες και στη μέση, όρθιος, ένας ελέφαντας. Σταμάτησα να χερονομώ και να φωνάζω κι έμεινα να κοιτάζω τη βάρκα με τον ελέφαντα.

 

Το φονικό

Μου έδειξαν αμέσως εμπιστοσύνη. Το βράδυ θα με έπαιρναν μαζί τους. Το είχαν κάνει πολλές φορές οι δυο τους. Μόλις νύχτωσε κατεβήκαμε τη σκάλα του ορόφου τάχα θέλοντας να είμαστε ήσυχοι, αλλά κάναμε διάφορους θορύβους, απόρροια της χαλαρής μας διάθεσης. Μπήκαμε στο δωμάτιό της. Την πετσοκόψαμε με τσεκούρια και μπαλτάδες.

Το πρωί στο στενό δρομάκι για το σπίτι είχε δημιουργηθεί κυκλοφοριακό χάος. Ένας από εμάς πέρασε με το μηχανάκι του νευριασμένος μέσα απ’ το πλήθος. Όταν σταμάτησε άφησε το μηχανάκι να πέσει κάτω. Ο άλλος του συνέστησε ηρεμία, «…δεν υπάρχει λόγος να δίνουμε αφορμές» είπε. Ο πρώτος είπε ότι έτσι όπως πήγαινε το πράγμα θα μας έπιαναν. Πίσω του ήταν μια πόρτα. Πίσω από την πόρτα έστεκε ένας επιθεωρητής της ασφάλειας που κρατούσε κιόλας τις πρώτες σαφείς ενδείξεις στα χέρια του. Φορέσαμε και οι τρεις μαύρα μακριά μαγιό και μαζί με τους στενούς συγγενείς του θύματος -φόρεσαν επίσης μαύρα μακριά μαγιό- βουτήξαμε στη θάλασσα. Όλοι μαζί δέκα. Τότε αυτοί άρχισαν να μας τραγουδούν: «Καταραμένοι να είστε και οι τρεις, καταραμένοι!» Τους ακούγαμε εξακολουθώντας να τσαλαβουτάμε αμήχανα. Δεν αμφιβάλλαμε ότι πολύ σύντομα θα αποκαλύπτονταν όλα.

 

Η απόδειξη

Όνειρα αλλόκοτα, γοητευτικά, εφιαλτικά, κυρίως εφιαλτικά. Όπως αυτό το βράδυ που τρύπωσε στην άυλη πραγματικότητα ο υλικός εαυτός μου.

Κοιτούσε γύρω του εντυπωσιασμένος απ’ τα τόσα θαυμαστά πράγματα κι όταν με είδε θέλησε να παραστήσει τον μόνιμο κάτοικο ονείρου, αλλά τον πρόδωσε η σκέψη του.

«Αν μπορούσα να είχα θεατές στον ύπνο μου και να τους έκοβα εισιτήριο, θα είχα λύσει το οικονομικό μου πρόβλημα».

«Τον άθλιο», μουρμούρισα περνώντας δίπλα του.

Παρακάτω συνάντησα εκείνο τον τύπο που κουνούσε επιδεικτικά μια ληξιαρχική πράξη γέννησης. «Ιανουάριος 2015!» φώναζε, «Να η απόδειξη ότι υπάρχουν κι αυτές οι ημερομηνίες».

Ο ουρανός είχε χαμηλώσει τόσο που η βαριά συννεφιά άρχιζε να καλύπτει τα κεφάλια μας.

 

—

 

* Ο Απολλώνιος ο Φαίαξ υπήρξε περιθωριακός συγγραφέας στους μακρινούς 20ο και 21ο αιώνα μ.Χ. Καταγόταν από τη χώρα των Φαιάκων, αλλά γεννήθηκε στην Αθήνα. Κατά τη διάρκεια της ζωής του έκανε επανειλημμένες προσπάθειες να επιστρέψει στην ουτοπική πατρίδα, πάντοτε χωρίς επιτυχία. Εκτός από την Αθήνα, έζησε και σε αρκετές άλλες πόλεις. Εξορίστηκε από όλες λόγω του έργου του, το οποίο οι ειδικοί των χρόνων εκείνων χαρακτήρισαν ως ‘‘του κατωτέρου είδους’’. Πέθανε πένης και αγνοημένος.
Ιστολόγιο: http://apolloniosofaiax.blogspot.com , Ηλεκτρονική διεύθυνση: apolloniosofaiax@gmail.com

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top