Νέες εκδόσεις: από τους μικρούς στους μεγάλους αναγνώστες!

Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα //

Ξένη Λογοτεχνία:

Hans Fallada «Και τώρα, ανθρωπάκο;», Μετάφραση: Ιωάννα Αβραμίδου, Εισαγωγή: Κώστας Κουτσουρέλης, εκδ. Gutenberg, sel. 636

“Ένα μυθιστόρημα “συγκινητικό, αστείο, τρυφερό”, όπως το διαφήμισε ο Τόμας Μαν, γραμμένο στην καρδιά της οικονομικής κρίσης από έναν συγγραφέα που είχε νιώσει βαθιά τις συνέπειές της.”
Αρχές 1930: Το γερμανικό κράτος αδυνατεί να πληρώσει τα χρέη του, οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες πιέζουν για τα χρήματα τους, οι μισθοί κατρακυλούν, οι απολύσεις είναι καθημερινό φαινόμενο, η ανεργία αυξάνεται ταχύτατα, οι Ναζί επίσης.
Τρία χρόνια πριν ο Χίτλερ καταλάβει την εξουσία ο Γιοχάνες Πίνεμπεργκ και η αγαπημένη του Έμα, το Μανάρι όπως την αποκαλεί, μαθαίνουν πως πρόκειται να αποκτήσουν παιδί και αποφασίζουν να παντρευτούν. Εκείνος ελπίζει σε μια δεύτερη δουλειά, αλλά τελικά απολύεται και από αυτή που έχει. Αναγκάζονται να μετακομίσουν στο Βερολίνο. Εκεί, ανάμεσα σε κομμουνιστές, Ναζί, Εβραίους, φτωχά νοικοκυριά, πολυτελείς επαύλεις και καμπαρέ, προσπαθούν όχι απλώς να εξασφαλίσουν το ψωμί τους, αλλά και να διασώσουν την αξιοπρέπειά τους.
“Ευρωπαϊκή κρίση, ανεργία, πτωχεύσεις; Καθόλου περίεργο που το “Και τώρα, ανθρωπάκο;” γνωρίζει νέα επιτυχία”, έγραφε η Frankfurter Allgemeine το περασμένο φθινόπωρο, όταν το μυθιστόρημα εκδόθηκε με τις 100 επιπλέον άγνωστες μέχρι πρόσφατα σελίδες που περιλαμβάνει και η ελληνική έκδοση. Οι σελίδες αυτές είχαν κοπεί από την αρχική του 1932 διότι ο εκδότης του φοβήθηκε την αντίδραση των Ναζί στα αποσπάσματα περί καμπαρέ, γυμνιστών, καταγωγείων και Εβραίων.
Γραμμένο σε μια εποχή παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που η ένοχη για τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο Γερμανία είχε επιπλέον να πληρώσει τεράστιες αποζημιώσεις, όταν η Δημοκρατία της Βαϊμάρης κατέρρεε και το άστρο του Χίτλερ ανέβαινε, το μυθιστόρημα εκτόξευσε τη φήμη του Φάλαντα στα ύψη.
“Αυτό που ήταν για τον 18ο αιώνα “Τα πάθη του νεαρού Βέρθερου” του Γκαίτε ήταν για τον 20ό το “Και τώρα, ανθρωπάκο;””, έγραφε πριν από λίγους μόνο μήνες η Die Zeit. Μια γλυκιά ερωτική ιστορία σε περιβάλλον ανασφάλειας, ανεργίας και ένδειας, αναταραχής και κοινωνικής και πολιτικής αποξένωσης. “Ένα από τα πιο εντυπωσιακά στοιχεία του βιβλίου είναι οι παραλληλισμοί που μπορούν να γίνουν με το σήμερα”, συμπλήρωνε η Die Welt τους γερμανικούς πανηγυρισμούς για την καινούργια έκδοση του “Και τώρα, ανθρωπάκο;”.

Αστυνομικό μυθιστόρημα:

Axat Federico «Τελευταία έξοδος», Μετάφραση: Αγγελική Βασιλάκου, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 496

Ο Τεντ Μακέι ήταν έτοιμος να αυτοπυροβοληθεί, όταν κάποιος άρχισε να χτυπά το κουδούνι της πόρτας, επίμονα…

Ο Τεντ είναι πλούσιος και έχει την τέλεια οικογένεια: μια σύζυγο και δύο αξιολάτρευτες κόρες. Κανείς δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι θα έπαιρνε την απόφαση να αυτοκτονήσει. Όταν αρχίζει να χτυπάει το κουδούνι της πόρτας, ασταμάτητα, αρχικά θέλει να το αγνοήσει και να τραβήξει τη σκανδάλη μια και καλή. Ωστόσο, τότε βλέπει ένα σημείωμα στα χαρτιά του, ένα σημείωμα με τα δικά του γράμματα, το οποίο αναγνωρίζει ως δικό του, μα δεν θυμάται να έχει γράψει:
ΑΝΟΙΞΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΣΟΥ ΔΙΕΞΟΔΟΣ

Στην πόρτα, βρίσκει έναν άγνωστο ονόματι Λιντς, τον οποίο θυμάται αμυδρά. Ο Λιντς ξέρει τι ετοιμάζεται να κάνει ο Τεντ και του κάνει μια πρόταση που δεν μπορεί να αρνηθεί: μια τελευταία ηρωική πράξη για να προστατεύσει την οικογένειά του από τον πόνο που θα προκαλούσε η αυτοκτονία του. Ο Τεντ δέχεται χωρίς να συνειδητοποιεί ότι το σημείωμα στο γραφείο του και η πρόταση του Λιντς δεν είναι παρά η αρχή ενός φρικιαστικού παιχνιδιού χειραγώγησης και θανάτου. Κάποιος του άφησε ένα μονοπάτι από ψίχουλα για να ακολουθήσει. Κάποιος που τον ξέρει καλύτερα από οποιονδήποτε· κάποιος που θα τον κάνει να αμφισβητήσει τόσο τα ίδια του τα κίνητρα, όσο και τους ανθρώπους που τον περιβάλλουν.
Ποιος κινεί τα νήματα από το παρασκήνιο;
Μερικές φορές μόνο τον εαυτό μας μπορούμε να εμπιστευτούμε.
Και μερικές φορές, ούτε καν τον εαυτό μας.
Πρόκειται για ένα ψυχολογικό θρίλερ με στοιχεία τρόμου και δαιδαλώδη πλοκή με ανατροπές.
«Εδώ τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται, ούτε καν στον κόσμο του νου, και τα κομμάτια παίζονται ακριβώς σαν το σκάκι» έγραψε η El Mundo.
-Το βιβλίο έχει πουληθεί σε 33 εκδότες μέχρι στιγμής (μεταφράζεται σε αγγλικά, βουλγαρικά, καταλανικά, κινεζικά, τσέχικα, ολλανδικά, αγγλικά, φινλανδικά, γαλλικά, γερμανικά, εβραϊκά, ούγγρικα, ιταλικά, ιαπωνικά, κορεάτικα, λιθουανικά, πορτογαλικά, ρουμανικά, ρωσικά, σέρβικα, σλοβάκικα, σουηδικά, τουρκικά κ.ά.).
-Στην πατρίδα του συγγραφέα η πρώτη ανατύπωση έγινε μόλις δέκα μέρες μετά την κυκλοφορία του. Στην Ισπανία μπήκε στα μπεστ σέλερ.
-Τα κινηματογραφικά δικαιώματα έχουν ήδη πουληθεί.
-Στις ΗΠΑ το βιβλίο έχει τον τίτλο KILL THE NEXT ONE (κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2016).
-Είναι βιβλίο που έχει προοπτικές love/hate λόγω του στοιχείου της σπαζοκεφαλιάς. Κάποιοι ίσως θα το μισήσουν, πολλοί θα το αγαπήσουν με πάθος, αλλά είναι πολύ δύσκολο να περάσει αδιάφορο.
-Σασπένς, ανατροπές, διαφορετικές εκδοχές, μια δαιδαλώδης αφήγηση-γρίφος.
-Πολύ ενδεικτική η φράση λανσαρίσματος του βιβλίου: ΜΗΝ ΑΦΗΣΕΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΤΟ ΑΦΗΓΗΘΟΥΝ.
-Πολλοί λένε για συγγραφέα που παραπέμπει στον Στίβεν Κινγκ. Σημειώνουμε επίσης ότι το βιβλίο παραπέμπει στον κινηματογραφικό κόσμο του Κρίστοφερ Νόλαν (ιδίως το Memento), με κάτι από Ντέιβιντ Λιντς.

Ιστορία:

Timothy Snyder «Απέναντι στην τυραννία», Μετάφραση: Κατερίνα Σχινά, εκδ. Παπαδόπουλος, σελ. 112

H εκλογή του Τραµπ στην προεδρία της Αµερικής και τα ήδη εµφανή πλήγµατα που έχει καταφέρει στη δηµοκρατία και στους θεσµούς της έχουν θορυβήσει πολιτικούς, διανοούµενους, επιστήµονες, καλλιτέχνες και πολίτες στις ΗΠΑ και σε όλο τον κόσµο. O Τίµοθι Σνάιντερ, ιστορικός που έχει ασχοληθεί µε τις πλέον ζοφερές περιόδους της ευρωπαϊκής ιστορίας, έγραψε ένα κατατοπιστικό βιβλίο, που κρούει δυνατά τον κώδωνα του κινδύνου. Μέσα στα είκοσι κεφάλαιά του ανατρέχει σε εκατό χρόνια ιστορίας, µε σταθµούς την ανάδυση του φασισµού, του ναζισµού και του κοµµουνισµού. Δίνει ιδιαίτερη έµφαση στο πώς εγκαθιδρύθηκαν αυτά τα καθεστώτα, στο πώς επιβλήθηκαν σε λαούς που παρακολουθούσαν σαν υπνωτισµένοι τη µία παραβίαση των δηµοκρατικών αρχών µετά την άλλη, στο πώς παρέσυραν απλούς πολίτες και τους µετέτρεψαν σε όργανα των δόλιων σκοπών τους.
Το βιβλίο αυτό δείχνει πόσο ανεπαίσθητα, πόσο σταδιακά, χωρίς να γίνει αντιληπτό από την αρχή, µπορεί ένα δηµοκρατικό πολίτευµα να απολέσει τους αρµούς του και να διαλυθεί. Η υπονόµευση της δηµοκρατίας δεν είναι ποτέ άµεση. Γίνεται µε µικρά, ύπουλα βήµατα, µε την επίκληση της “βούλησης του λαού”, µε τη µεταµφίεση του αυταρχισµού σε πράξεις που υποτίθεται ότι απηχούν το κοινό αίσθηµα, αλλά αποδεικνύονται καταλυτικές της ελευθερίας. Η επαγρύπνηση όλων µας είναι απαραίτητη.

Πολιτική, Κοινωνιολογία:

Pierre Bourdieu «Αντεπίθεση πυρών/ Για ένα ευρωπαϊκό κοινωνικό κίνημα», Επιμέλεια: Νίκος Παναγιωτόπουλος, Μετάφραση: Καίτη Διαμαντάκου, Λιλή Στυλιανούδη, Μαρία Θανοπούλου, Μαρία Βιδάλη, εκδ. Πατάκη, σελ. 298

Αναλύοντας µια σειρά από µηχανισµούς και κοινούς τόπους της νεοφιλελεύθερης πολιτικής, οι οποίοι έχουν ως χαρακτηριστικό το ότι αποκρύπτουν πως οι “οικονοµικές” πραγµατικότητες είναι κατ’ ουσία κοινωνικά διακυβεύµατα, ο Pierre Bourdieu καταδεικνύει µε ποιον τρόπο η κυριαρχία των σχηµάτων της νεοφιλελεύθερης σκέψης, εξαγνισµένη στην κολυµβήθρα του “πολιτισµικού οικουµενισµού” και του «οικονοµιστικού καπιταλισµού», κατέληξε να αναδιαµορφώσει τις κοινωνικές σχέσεις και τις πολιτισµικές πρακτικές των περισσότερων κοινωνιών στη βάση του υποδείγµατος της απόσυρσης του Κράτους, της εµπορευµατοποίησης των δηµόσιων αγαθών και της γενίκευσης της κοινωνικής ανασφάλειας.
Η εξέταση της κυριαρχίας των σχηµάτων της νεοφιλελεύθερης σκέψης συµπληρώνεται από µια πιο προταγµατικού τύπου ανάλυσή του, η οποία οροθετείται µε άξονα τα εξής ερωτήµατα: Πώς είναι δυνατόν να αναχαιτιστεί η βίαιη επιβολή αυτής της πολιτικοοικονοµικής κυριαρχίας της νεοφιλελεύθερης προοπτικής; Ποιες είναι οι νέες µορφές αντίστασης και ποιοι οι κοινωνικοί πρωταγωνιστές που θα µπορέσουν να συγκροτήσουν ένα ευρωπαϊκό κοινωνικό κίνηµα ικανό να αντισταθεί στους µηχανισµούς µετατροπής της οικονοµίας σε κοινωνική τεχνική κυριαρχίας;
Υπό την οπτική αυτή, ο Pierre Bourdieu προτείνει µια σειρά από δράσεις, επιστηµονικά και πολιτικά θεµελιωµένες, των οποίων ο πρωτεύων στόχος είναι να τεθούν και να υλοποιηθούν οι όροι και τα µέτρα πραγµάτωσης µιας πραγµατικά κοινωνικής Ευρώπης. Ν. Π.

Βιβλία για παιδιά:

Τζούλι Μασίνο «Ο Πούκι ταξιδεύει στο ελληνικό τραγούδι», Εικονογράφηση: Ναταλία Καπατσούλια, εκδ. Διάπλαση, σελ. 48

Και ο Πούκυ πρωτοπρόσωπα:

«Γειααααα! Με λένε Πούκυ!
Και ήρθα µέσα από αυτό το βιβλίο για να κάνουµε ένα µουσικό ταξίδι µε το µαγικό λεωφορείο µου στην όµορφη Ελλάδα. Να γνωρίσουµε νέα µέρη, νέους φίλους, και να ανακαλύψουµε τη µουσική παράδοση του κάθε τόπου αλλά και τα µουσικά του όργανα.
Μ’ ένα τραγούδι συντροφιά
και µε καλή παρέα,
θα ταξιδέψουµε µαζί
και θα περνάµε ωραία!
Γιούπιιιιιι!!!
Όµως έχω πολλές εκπλήξεις που πρέπει να δεις…
Έλα! Έλαααα! Πάµεεεεεε!!
Το ταξίδι ξεκινάει και ο Πούκυ τραγουδάει…»
Το βιβλίο περιέχει CD με την αφήγηση της ιστορίας και το τραγούδι του Πούκυ, που με διαφορετικό ρυθμό και ενορχήστρωση παίρνει κάθε φορά τη μουσική μορφή του τόπου που επισκέπτεται η παρέα. Έτσι, τα παιδιά έρχονται σε επαφή με τις μουσικές ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής και μαθαίνουν πραγματικά τη μουσική παράδοση της πατρίδας τους.

Θοδωρής Παπαϊωάννου «Το βρήκα! Η μεγάλη εφεύρεση», Εικονογράφηση: Μυρτώ Δεληβοριά, εκδ. Παπαδόπουλος, σελ. 32

Τι είναι αυτό που ψάχνει μανιωδώς ο εφευρέτης Μάξιμος Φλου; Μήπως ο αυτόματος κόφτης για τα κολοκυθάκια; Μήπως το ποτήρι που γεμίζει μόνο ως τη μέση; Ο Μέρφι , ο σκύλος του, ανεβοκατεβαίνει στο εργαστήριο καθώς ακούει συνεχώς περίεργους θορύβους: “Ωχ! Όχι πάλι! Το βρήκε τελικά;”

Σοφία Τσιάμη «Στάσου στο μπόι σου», Εικονογράφηση: Σάντρα Ελευθερίου, εκδ. Παπαδόπουλος, σελ. 32

Η κυρία Ψηλή και η κυρία Κοντή
Μοιράζονται την ίδια αυλή.
Αν και γειτόνισσες, δεν έχουν τίποτα κοινό
Και σαν να μην έφτανε αυτό,
Μετά από έναν καβγά ίδιο Βατερλό,
Έκοψαν και την καλημέρα!
Μα όλα άλλαξαν όταν ήρθε στην πόλη τους
Το τσίρκο “Πέρα ως πέρα”…