Ποίηση: “Παύση”
Του Αντώνη Τζήμα // *
«Ωραίο είναι», είπα.
«Ωραίο είναι», είπε.
«Όταν το νοιώθεις», είπα.
«Ωραίο για να γίνει, το νοιώθεις», είπε.
«Μου αρέσεις», είπε.
«Μου αρέσεις», είπα.
-παύση-
«Τι σκέφτεσαι;» είπα.
«Τίποτα».
«Τι σκέφτεσαι;» είπα.
«Τίποτα».
-παύση-
Ματιών παιχνίδισμα.
Χαμόγελο.
Φρυδιών της σήκωμα δευτερόλεπτων.
«Κακό».
«Σαν σε σκέφτομαι έρχονται οι λέξεις».
«Μου αρέσει».
«Ποιο;»
«Που ακούς τις λέξεις μου».
«Εσένα ντύνω».
«Μου αρέσει», είπε.
«Μου αρέσει», είπα.
«Να μπω μέσα σου θέλω».
Καταβρόχθιση.
Έρωτας και μίσος.
Μίσος και έρωτας.
«Σκότωσε με».
«Σε σκοτώνω», είπα.
«Φάε με».
«Σε τρώω», είπα.
«Δική σου είμαι».
«Δική μου είσαι», είπα.
«Κι άλλο».
«Πεθαίνω».
«Πεθαίνω», είπε.
«Το ποτήρι δεν έπεσε».
«Το ποτήρι δεν έσπασε», είπα.
«Τι σκέφτεσαι», είπα.
«Τίποτα», είπε.
«Φεύγω», είπε.
«Μείνε», είπα
«Με ψάχνουν».
«Σε ψάχνω».
-παύση-
Τον χώρο τα μάτια της εξερευνούν.
Στην πλευρά την δεξιά τα μαλλιά της πέφτουν.
Το μέτωπο ελαφρά καλύπτουν.
«Τι ψάχνεις;» είπα.
-παύση-
«Τα ρούχα μου», είπε.
«Μείνε».
«Φεύγω».
«Σ’ αγαπώ».
«Σ’ αγαπώ».
* Ο Αντώνης Τζήμας είναι τριάντα τριών χρονών και του αρέσει να σκαρώνει διηγήματα. Ζει στην Αθήνα και εργάζεται ως προπονητής ιππασίας.
Ετικέτες: Ποίηση
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “άγνοια”
23/04/2024, 7:47 μμ -
Δύο ποιήματα
23/04/2024, 7:46 μμ -
-
Διήγημα: “Αυτόπτης μάρτυρας”
23/04/2024, 7:43 μμ -
Διήγημα: “Νεράντζια θανάτου”.
23/04/2024, 7:41 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Διήγημα: “Πεζογέφυρα στο Φλοίσβο”
Γράφει ο Μανώλης Σημαντήρας // * – Μόλις τώρα το είδα στις ειδήσεις. Είσαι καλά ; (Αποστολή) – Kαλά είμαι. Με έσωσε η Τεχνική Μηχανική. Ήμουν αδιάβαστος και δεν πήγα στις εξετάσεις του δεύτερου εξάμηνου.
Περισσότερα -
✔ Ευγενία Φακίνου «Ο καθένας μας έχει τη δική του Χιονάτη»
Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα // «Το γράψιμο θέλει εκτός από αυτοπειθαρχία και συγκέντρωση, και προσοχή στο «σκάψιμο». Αν πας πολύ βαθιά, χωρίς να είσαι προετοιμασμένος, κινδυνεύεις με αιχμαλωσία ή προσβολή από τη νόσο των δυτών.» Με αφορμή την
Περισσότερα -
Ποίηση: “Μη λυπάσαι”
Γράφει η Αγγελική Σταύρου // * “Μη λυπάσαι” Μη λυπάσαι, για τα γκρίζα σύννεφα στον ουρανό… Για τα όχι που έγιναν ναι και για τα ναι που έγιναν όχι… Μη λυπάσαι, για ό,τι δεν
Περισσότερα -
Ιστορίες Μέλλοντος: “Ο κήπος με τις πυγολαμπίδες”
Του Ανδρέα Μήτσου // * «Δεν θα γινόταν, άραγε, να δίναμε ραντεβού στο παρελθόν;» W.G. Sebald “Αούστερλιτς” Δυο φορές η μάνα μου αντέδρασε σαν υστερική. Γιατί ήτανε πάντα ψύχραιμη και μετρημένη. Και τις δυο φορές για τον
Περισσότερα -
Μεταφράζοντας τον Β. Ουγκώ
Γράφει η Παναγιώτα Σαράφη // * «Μαρία Τυδώρ» του Βίκτορα Ουγκώ, μετάφραση Νεκτάριος-Γεώργιος Κωνσταντινίδης, εκδόσεις Ηριδανός, 2017 Είχα πρόσφατα την ευκαιρία να διαβάσω το θεατρικό έργο Μαρία Τυδώρ του Βίκτορα Ουγκώ σε ελληνική μετάφραση του γνωστού κριτικού και
Περισσότερα -
Ποίηση: “Η αθωότητα του εσπερινού”
Του Ανδρέα Γ. Λίτου // * Δεν τολμώ να σου πω τίποτα. Τα λόγια μου τρυπούν το κορμί σου και ταξιδεύουν στο άπειρο. Είσαι μια διάτρητη παρουσία. Σκύβω σεμνά και γεμίζω με γιασεμιά τις γαλάζιες οπές σου
Περισσότερα -
Διήγημα: “Διονυσιασμός”
της Ελένη Κουφογιάννη // Δε βρισκόταν πια στην πρώτη νιότη. Το έβλεπε στον καθρέφτη και στο βλέμμα των ανθρώπων γύρω του. Ο αυθορμητισμός που υπήρχε κάποτε στα μάτια του, τώρα ήταν συμβιβασμός. Τα μαύρα του μαλλιά είχαν γκριζάρει
Περισσότερα
