Fractal

Ποίημα: “Αντλαντίς”

Γράφει ο Απολύτως Διαλλακτικός // *

 

desert

 

Ήρθε η εποχή της ξηρασίας και στέγνωσαν τα δάκρυα
Στο ρυάκι έχουν μείνει μόνο πέτρες χώματα
και η στιγμή της περασμένης άνοιξης
Υπό του καιόμενου Ηλίου στέρεψε το πηγάδι της ανάμνησης

Της ερήμου οι άνθρωποι πάντα μεγαλόκαρδοι
Σου προσφέρουν το μαγικό βοτάνι αυτό που σβήνει τις πληγές
Με ιστορίες και μύθους παλαιών πολιτισμών
Που ξέρουν να μετρούν τα μονοπάτια της σιωπής

Τη σοφία που κάποτε ζητούσες ψάχνεις τώρα διψασμένος
Μέσα στα άγρια βάτα τα χέρια σου ματώνουν πάλι
Ψιθυρίζοντας λαϊκό τραγούδι θλίψης και οργής
Σα μια ψευδαίσθηση ανυπότακτης ελπίδας

Κομμάτι χαμένης Αντλαντίδας
Ένα λευκό ξύλο στέκει ορθό
Πάνω του χάραξες δυο λέξεις
Είμαι αληθινός

 

* Ο Απολύτως Διαλλακτικός είναι διδακτορικός φοιτητής Εφαρμοσμένης Μηχανικής στο Πανεπιστήμιο του Austin, Texas. Αρχικά από τη Θεσσαλονίκη και τώρα στις ΗΠΑ πραγματεύεται με την ίδια γνήσια αγάπη του ερασιτέχνη την κριτική τέχνης και τη συγγραφή ποίησης στο ομώνυμο blog του.

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top