Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Αντιός Ερνέστο
09/01/2019, 9:29 πμ

Αντιός Ερνέστο

Γράφει ο Δημήτρης Καρύδας //

 

Λεονάρδο Παδούρα «Αντιός, Χέμινγουεϊ», Μετάφραση: Κώστας Αθανασίου, εκδ. Καστανιώτη, σελ. 192

 

Ο Λεονάρδο Παδούρα κατάφερε να κτίσει ένα ολόκληρο συγγραφικό σύμπαν γύρω από τη ζωή του πρώην αστυνομικού και μετέπειτα μεταπράτη σπανίων βιβλίων Μάριο Κόντε. Στα περισσότερα από τα βιβλία του Κουβανού με ήρωα τον Κόντε η βασική ιδέα παραμένει ίδια: Ένα έγκλημα χαμένο στην ομίχλη του χρόνου που καλείται ο Κόντε να εξιχνιάσει αρκετές δεκαετίες (συνήθως) μετά τη διάπραξη του.

Το «Αντιός Χέμινγουεϊ» μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί αναπόσπαστο κομμάτι αυτής της συγγραφικής λογικής αλλά με αρκετές ιδιαιτερότητες. Άμεσες πολιτικές αναφορές στην κατάσταση της Κούβας δεν υπάρχουν, το αστυνομικό μυστήριο είναι στην πραγματικότητα πολύ περιορισμένων διαστάσεων και ο Παδούρα –μέσα από την έρευνα του Κόντε- καταναλώνεται περισσότερο σε μια ιχνηλασία μιας πολύ ενδιαφέρουσας προσωπικότητας που πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του στο νησί: Του Έρνεστ Χέμινγουει. Ο Κόντε ως παιδάκι είχε την ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά τον εμβληματικό συγγραφέα και σαράντα χρόνια αργότερα καλείται να εξιχνιάσει ένα μυστήριο. Ένας τυφώνας που κτυπάει το παλιό σπίτι του συγγραφέα, ξεριζώνει ένα δέντρο και αποκαλύπτει ένα πτώμα. Ο Κόντε που πλέον έχει αποσυρθεί από την ενεργό αστυνομική δράση καλείται από μερικούς φίλους του να συνδράμει στην έρευνα ενώ η ζωή του βρίσκεται κάπου μεταξύ της συγγραφής ενός βιβλίου και της μεταπώλησης σπανίων εκδόσεων σε συλλέκτες. Ο βασικός ύποπτος για τη δολοφονία είναι βεβαίως ο (νεκρός) Χέμινγουεϊ και για να γίνουν ακόμη πιο περίπλοκα τα πράγματα μαζί με το πτώμα βρίσκεται και ένα σήμα του FBI κάτι που ευθέως μας φέρνει στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου με την απορία να αιωρείται: Τι δουλειά είχε ένας πράκτορας της ομοσπονδιακής αμερικάνικης αστυνομίας στην Κούβα του 1958;

 

Λεονάρντο Παδούρα

 

Μέσα από την όχι ιδιαίτερα σύνθετη ή πολύπλοκη έρευνα του Κόντε που θα ρίξει φως στο μάλλον αδιάφορο (όπως εξελίσσεται η υπόθεση) μυστήριο ξεπετάγεται η σχέση του πρώην αστυνομικού με τον Χέμιγνουεϊ και τη δουλειά του. Και αυτό στην ουσία αποτελεί το επίκεντρο όλου του βιβλίου. Ο Παδούρα μαεστρικά προσπαθεί να μπει στο μυαλό του Χέμινγουεϊ μέσα από το…. μυαλό του ήρωα του και ρίχνει φως –αληθινό ή καθαρά επινοημένο- σε διάφορες πτυχές της καθημερινότητας του συγγραφέα. Στη διαδρομή ο Κόντε θα αποδεχτεί τη σχέση αγάπης-μίσους με τον Χέμιγνουεϊ αλλά και το γεγονός ότι αυτός αποτέλεσε τη βασική πηγή έμπνευσης στη μεταγενέστερη προσπάθεια του να γίνει και ο ίδιος συγγραφέας. Ο Παδούρα καταφέρνει να πάρει πολύ καλό βαθμό στην προσπάθεια του να καταθέσει ένα ψυχογράφημα του Χέμιγνουεϊ. Από την άλλη ξεφεύγει από το γνώριμο μελαγχολικό στιλ του Παδούρα βουτηγμένο σε μπόλικο Κουβανέζικο ρούμι και ακόμη περισσότερο αστυνομικό μυστήριο. Στην πραγματικότητα, το βιβλίο έχει δύο κατηγορίες αναγνωστών. Αυτούς που αγαπάνε τη λογοτεχνία και τα βιβλία και όσους έχουν αναγνωστική εμμονή με τον Χέμιγνουεϊ. Ξεφεύγει από τις συγγραφικές συνήθειες του Παδούρα και ενδεχόμενα οι φανατικοί αναγνώστες του να μην ικανοποιηθούν απ’ αυτή την αλλαγή ύφους στην εξέλιξη της ιστορίας. Όσοι πάντως θέλουν να διαβάσουν μια νουβέλα για τις τελευταίες μέρες της ζωής του Χέμιγνουεϊ και να τον «γνωρίσουν» περισσότερο ως άνθρωπο με αδυναμίες παρά ως καταξιωμένο συγγραφέα μάλλον θα ικανοποιηθούν από τη συγκεκριμένη προσπάθεια του Κουβανού συγγραφέα που ενδεχόμενα μέσα από τον ήρωα του περνάει και κάποια αυτοαναφορικά στοιχεία με δεδομένη την επίδραση του Έρνεστ Χέμιγνουεϊ στην γενικότερη κουλτούρα του νησιού.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top