Άννα Φωτού – Γεωργία Καρυστιανού: Για το αλλιώτικο πάρτυ του Νικόλα και για την «οικονομική κρίση», το… μικρόβιο που τρύπωσε στη ζωή μας.

Συνέντευξη στην Ασημίνα Ξηρογιάννη //

Αφορμή για αυτήν την διπλή συνέντευξη στάθηκε το βιβλίο τους «Το αλλιώτικο πάρτυ του Νικόλα». Συνυπογράφουν η Άννα Φωτού και η Γεωργία Καρυστιάνου. Το εικονογραφεί ο Κυριάκος Γουνελάς, κυκλοφορεί από τις Melei Publications. Στις σελίδες του:

Ο Νικόλας πιστεύει ότι η «οικονομική κρίση» είναι κάποιο μικρόβιο που τρύπωσε στη ζωή μας… Αλήθεια ή ψέματα; Αυτό θα μας το πει η ιστορία που σκαρώσαμε! Μια παιδική ιστορία – εργαλείο που ανοίγει μια πόρτα για συζήτηση και επεξεργασία του θέματος της οικονομικής κρίσης, εμπνέοντας παράλληλα μικρούς και μεγάλους να ενώνουν τις δυνάμεις τους απέναντι σε κάθε νέα πρόκληση για την οικογένεια

Οι συγγραφείς Άννα Φωτού και Γεωργία Καρυστιανού

-Για αρχή θα ήθελα δύο λόγια για εσάς. Ποιες είστε και τι κάνετε.

Άννα Φωτού: [Κοινωνική Λειτουργός, Ψυχοδραματίστρια – Κοινωνικοθεραπεύτρια, Οικογενειακή Θεραπεύτρια].

Γεννήθηκα στην Κηφισιά Αττικής το 1962. Αποφοίτησα από τη Σχολή Κοινωνικών Λειτουργών, συνέχισα στο Πάντειο Πανεπιστήμιο (Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σπουδών) και πραγματοποίησα μεταπτυχιακές σπουδές στην Κοινωνικοθεραπεία, το Ψυχόδραμα και την Οικογενειακή Θεραπεία στο Ανοικτό Ψυχοθεραπευτικό Κέντρο.
Από το 1986 και για δώδεκα χρόνια εργάστηκα σε Δημόσια Δομή Ψυχιατρικών Υπηρεσιών για την Οικογένεια και το Παιδί. Παράλληλα από το 1994 μέχρι και σήμερα εργάζομαι ιδιωτικά ως ψυχοθεραπεύτρια με ενήλικες σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο. Επίσης, συνεργάζομαι με ζευγάρια και οικογένειες. Στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων του γραφείου έχω πραγματοποιήσει σεμινάρια και ομιλίες για τις ανθρώπινες σχέσεις. Έχω συμμετάσχει και έχω παρουσιάσει εργασίες σε πολλά συνέδρια της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Είμαι μέλος των παρακάτω φορέων:
– Σύνδεσμος Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδος
– Ελληνική Εταιρεία Θεραπευτών Κοινότητας, Κοινωνικοθεραπείας και Ψυχοδράματος
– Ελληνική Εταιρεία Θεραπευτών Οικογένειας και Ζεύγους
– Ευρωπαϊκή Ένωση Οικογενειακών θεραπευτών EFTA, Βέλγιο
Είμαι μητέρα της πεντάχρονης Ερατούς.

Γεωργία Καρυστιανού: [Ειδική Παιδαγωγός Δραματοθεραπευτρια ]

Γεννήθηκα το 1969 στο Ρέθυμνο Κρήτης. Σπούδασα στο Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών με κατεύθυνση Παιδαγωγική και πραγματοποίησα μεταπτυχιακές σπουδές Δραματοθεραπείας στο University of Hertfordshire της Αγγλίας. Παρακολουθώ το μεταπτυχιακό του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου με αντικείμενο «Σπουδές στην Εκπαίδευση».
Εργάστηκα 10 χρόνια στην Ειδική Αγωγή, ενώ παράλληλα από το 1995 ασκώ ελεύθερο επάγγελμα ως δραματοθεραπεύτρια με παιδιά και ενήλικες σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο.
Πραγματοποιώ ομιλίες και σεμινάρια με δύο θεματικούς άξονες:
– Εναλλακτικοί τρόποι διδασκαλίας και εκπαίδευσης
– Διερεύνηση ανθρώπινων σχέσεων μέσω ψυχοδράματος.
Διδάσκω το μάθημα της Παιδαγωγικής Ψυχολογίας στην Επαγγελματική Σχολή Χορού «Μοριάνοβα – Τράστα».
Έχω συμμετάσχει και έχω παρουσιάσει εργασίες σε πολλά συνέδρια της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Από το 1993 είμαι μέλος της Βρετανικής Εταιρείας Δραματοθεραπείας.
Είμαι μητέρα του Ρωμανού που του χρόνου θα πάει γυμνάσιο και μιας νεογέννητης μικρής.

-Πώς ξεκίνησε αυτή η ιστορία; Ποιο ήταν το ερέθισμα;

Σε όλα αυτά τα χρόνια που συνεργαζόμαστε με γονείς και παιδιά αναζητούσαμε να τους δώσουμε «κλειδιά» για να ξεκλειδώσουν και να ξεδιπλώσουν σκέψεις και τρόπους για να ζήσουν πιο αρμονικά. Η οικονομική κρίση στάθηκε απλά μια ευκαιρία να επικοινωνήσουμε όλα όσα θέλουμε από καιρό να προτείνουμε στις οικογένειες για τη διαχείριση των κρίσεων γενικότερα.
Άλλωστε, η δύναμη της οικογένειας είναι συνυφασμένη με τις έννοιες της αλλαγής, της μετάβασης και της κρίσης (γάμος, γέννηση παιδιών, αποχωρισμούς από την πατρική οικογένεια, ενηλικίωση…)

-Γιατί πρέπει γονείς και παιδιά να διαβάσουν αυτό το βιβλίο; Τι έχουν να κερδίσουν;

Με αυτό το βιβλίο, επειδή ακριβώς απευθύνεται και στους μεν και στους δε, τους δίνουμε μια καλή αιτία και αφορμή να συναντηθούν ουσιαστικά, να μιλήσουν για τις αγωνίες και τους φόβους τους, να ενώσουν τις δυνάμεις τους, να ονειρευτούν ξανά. Επίσης έχουν την ευκαιρία διαβάζοντάς το να «μηχανευτούν» τρόπους, να ζήσουν συναισθήματα ευχαρίστησης ανεξάρτητα από το υλικό ή οικονομικό υπόβαθρο που ως τώρα είχαν μάθει να έχουν. Το βιβλίο τους προκαλεί να σκεφτούν πώς θα στήσουν γιορτές, παιχνίδια, δραστηριότητες χωρίς να χρειάζονται τόσα ευφάνταστα υλικά. Να «μηχανευτούν» τρόπους να αντικαταστήσουν υλικά και δράσεις χωρίς περικοπές στη χαρά και στη μεταξύ τους επικοινωνία.
Με άλλα λόγια πώς να ζήσουν αλλιώτικα και ακόμα καλύτερα.

-Στη δουλειά σας θα συναντάτε πολλούς τύπους ανθρώπων, μικρών και μεγάλων. Διάφορες τάσεις, νοοτροπίες, απόψεις, τρόπους ανατροφής. Πόσο δύσκολο είναι να επεμβαίνει κανείς και να τροποποιεί ίσως συμπεριφορές με στόχο πάντα το πλησίασμα της ευτυχίας ;

Είναι αλήθεια ότι στη δουλειά μας συναντούμε πολλούς τύπους ανθρώπων, όμως το κοινό τους σημείο είναι ότι όλοι προσέρχονται με δική τους επιλογή και επομένως δεν μπορούμε να μιλάμε για επέμβαση αλλά για συνεργασία που στόχο έχει την ανάδειξη του προσωπικού δυναμικού τους και της ικανότητάς τους να βιώσουν και να πλησιάσουν την ευτυχία. Άλλωστε, στην ψυχοθεραπεία δουλεύουμε πάνω στη βάση «δικές μας προτάσεις», «δική τους ζωή».

-Με ποια προσόντα τυπικά και ουσιαστικά πρέπει να είναι οπλισμένος κανείς για να κάνει τη δουλειά που κάνετε ;

Να έχει εκπαιδευτεί επαρκώς κλινικά, να έχει ο ίδιος μακροχρόνια εμπειρία ψυχοθεραπείας για τον εαυτό του ώστε να έχει βιώσει τα βήματα και την εξέλιξη της διαδικασίας αυτής και σαν άνθρωπος. Να έχει προλάβει να συναντηθεί με τις υγιείς πλευρές της ζωής, ώστε να τις χρησιμοποιεί σαν στηρίγματα για να υποστηρίξει και άλλους ανθρώπους να κάνουν το ίδιο ταξίδι.

-Ο Νικόλας είναι ένα παιδί της εποχής. Δώστε μου ένα ψυχολογικό προφίλ του.

Ίσως, ο ίδιος να ήταν ο πιο κατάλληλος να μιλήσει γι’ αυτό. Εμείς από τη μεριά μας θα λέγαμε ότι είναι υγιές ψυχικά παιδί, όπως άλλωστε τα περισσότερα παιδιά, που θέλει να ζήσει όμορφα και που έχει την πλαστικότητα να ζήσει με λιγότερα και με περισσότερα και την εφευρετικότητα να το υποστηρίξει. Σύμφωνα με ψυχολογικούς όρους θα λέγαμε ότι είναι ένα ψυχολογικό προφίλ χωρίς εμφανείς καθηλώσεις.

-Αν και θίγεται ένα πολύ σοβαρό θέμα μέσα στο βιβλίο, ωστόσο είναι γραμμένο με επαρκείς δόσεις χιούμορ, θα έλεγε ίσως κανείς.

Πιστεύουμε βαθιά, ότι μόνο μέσα σ’ ένα χαρούμενο κλίμα, προχωρούν και εξελίσσονται οι άνθρωποι. Και αυτό καθρεφτίζεται στο γεγονός ότι και εμείς οι ίδιες αλλά και οι συνεργάτες μας περάσαμε πολύ καλά στη διαδρομή της δημιουργίας του.
Και όλοι δουλέψαμε με αυτή τη λογική, αν δείτε τις εικόνες και το στήσιμο του βιβλίου θα το καταλάβετε.

-Τί προσδοκίες έχετε σε σχέση με το βιβλίο ;

Να προσκαλέσουμε τους ανθρώπους να σκεφτούν κόντρα στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα, πώς θα εμπλουτίσουν την καθημερινή τους ζωή με ωραίες αναμνήσεις μια κι αυτές είναι το ισχυρότερο αντικαταθλιπτικό, τόσο για μεγάλους όσο και για μικρούς. Να προκαλέσουμε τους ανθρώπους να σκεφτούν ότι έχουν στα χέρια τους μεγάλη δύναμη και ότι υπάρχουν περιοχές του εαυτού τους και της ζωής τους, που μπορούν οι ίδιοι να τις προστατεύσουν από τις αρνητικές συνθήκες της εποχής.

-Δυο λόγια για τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργαστήκατε για να βγει αυτό το βιβλίο.

Και τώρα τι να σας πρωτοπούμε για μια διαδρομή, δύο χρόνων. Στον Δημήτρη Γιαννακούρο (γραφίστας) χρωστάμε την σπρωξιά για να γίνουν τα άτακτα κείμενα βιβλίο και το ευφάνταστο τρικ να γίνουν τα κείμενα των γονιών – σαν στήλη εφημερίδας – δίπλα στην παιδική ιστορία, αλλά κυρίως το «προξενειό» με τον Κυριάκο Γουνελά (εικονογράφο) που έδωσε εικόνες με τόσο χιούμορ καθρεφτίζοντας σ’ αυτές πολλά περισσότερα απ’ αυτά που θέλαμε να πούμε (ή που είχαμε φανταστεί ότι μπορούμε). Στον Κυριάκο κατόπιν οφείλουμε το «προξενειό» με τον ενθουσιώδη εκδότη Φάνη Χαραλάμπους που πήρε το ρίσκο της έκδοσης που παρά τους δύσκολους καιρούς, φρόντισε να είναι πολύ επιμελημένη.

-Ετοιμάζετε κάτι καινούργιο;

Ναι, απαντάμε χωρίς φόβο και πάθος, ετοιμάζουμε ένα βιβλίο για τον φόβο.

-Ποια ερώτηση θα θέλατε να σας κάνω και δεν σας την έχω κάνει ακόμα ; Απαντήστε την.

Αν κάποιος μας ρωτούσε με ποιους τρόπους θα θέλατε να επικοινωνήσετε το υλικό αυτού του βιβλίου, θα απαντούσαμε ότι θα θέλαμε να στήσουμε πολλά βιωματικά εργαστήρια για μικρούς και μεγάλους, μιας και έτσι πάντα δουλεύουμε. Αυτά τα εργαστήρια θα μπορούσαν να γίνουν σε διάφορους χώρους που ενδιαφέρονται για το θέμα αυτό.

Σας ευχαριστούμε πολύ για την ευκαιρία που μας δίνετε να επικοινωνήσουμε τη δουλειά μας και είμαστε ανοιχτές σε οποιαδήποτε συνεργασία φανταστείτε.