Fractal

Σκέψεις: Πρόγευση ολοκληρωτικής καταστροφής στις κινηματογραφικές αίθουσες!

Της Άννας Δελληγιάννη- Τσιουλπά // *

 

 

f2

 

Ο πόλεμος ως προσοδοφόρα επένδυση, οι καταστροφικές δυνατότητες εξαιτίας της επιβολής του δυνατού, αποτελούν υλικό για ταινίες, που ναι μεν μας καθηλώνουν στις κινηματογραφικές αίθουσες αλλά παράλληλα γεννούν κι έναν φόβο, μια τεράστια εσωτερική ανησυχία για το τι μέλλει γενέσθαι!

Αλλά ,αν ο πόλεμος είναι υπερθέαμα για μερικούς λαούς, που έχουν και τα μέσα και τον τρόπο επιβολής, δεν αποτελεί καν θέαμα για εκείνους που υπέφεραν, είναι κοντά σ’ έναν επικείμενο πόλεμο, για όσους δεν έχουν λόγω εθνικότητας ή καταγωγής το ένστικτο της ανωτερότητας, την επιθυμία ενός πολεμικού γύρου, στον οποίο ενδεχομένως να εμπλακούν, «χάνοντας» το πρόσωπό τους!

Θεωρώ ότι οι παραγωγικοί μηχανισμοί επιδιώκουν να δοκιμάσουν με τις ταινίες, τα όρια της αντοχής του θεατή, όταν άλλοι, θα κλείνουν τα μάτια να μη δουν κι άλλοι θα ενθουσιάζονται για το αποτέλεσμα της σκηνοθεσίας και όχι μόνο!

Έφτασε πλέον ο καιρός της θεαματοποίησης, μέσω ταινιών που επιβάλλουν κατά κάποιον τρόπο τον πόλεμο με νέα μέσα, ως αναγκαίο κακό ,ως αναπόφευκτο γεγονός, όπου τίποτα δεν μπορεί να αποσοβηθεί ή να πάψει να υφίσταται, παρά μονάχα με την πολεμική έκρηξη!

Τα συμπεράσματα από τέτοιες προβολές είναι πολλαπλά! Η δύναμη του ισχυρού, που μπορεί σε λίγα μόλις λεπτά, να ανατρέψει την ιστορία αιώνων .Επίδειξη νέων τεχνολογιών που όμως στα χέρια του ανθρώπου θα γίνουν μέσα όχι για την ανθρωποποίησή του ή τον εξανθρωπισμό του αλλά για την αποκτήνωση ,τη θηριωδία ,την πλήρη εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο ,την δουλικότητα και την υποταγή.

Θα μιλήσω πάλι για την ευθύνη αυτή του επιστήμονα και της πολιτείας! Τα παιδιά μας, έρχονται στον κόσμο για να μεγαλώσουν, να σωθούν και να σώσουν. Προς αυτή την κατεύθυνση, τα νουθετεί η παιδεία, η οποία εκπορεύεται από την πολιτεία! Αυτά τα παιδιά, οι αυριανοί επιστήμονες γιατί να κατευθύνονται, στο πλαίσιο των υψηλών δυνατοτήτων της τεχνολογίας ,στην κατασκευή υπερόπλων που θα μπορούν να αφανίσουν κάποια άλλα παιδιά τα οποία μεγάλωσαν σε ειρηνικό περιβάλλον, μόνο και μόνο για την εφαρμογή και ανάδειξη της επιστημοσύνης από τη μεριά τους αλλά και τη δύναμη της πολιτείας ως οργανωμένου κράτους από την άλλη!

 

 

* Η Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά είναι εκπαιδευτικός, συγγραφέας, κριτικός.

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top