Σκέψεις: “Από την αδράνεια στη δράση”
Της Άννας Δεληγιάννη – Τσιουλπά // *
Η Ελλάδα ως χώρα ζει εδώ και καιρό σε φαινόμενο άμπωτης και όπως είναι φανερό αυτή η κατάσταση παρέσυρε ό,τι ανθρωποποιεί τον άνθρωπο, τον πολιτισμό, τις ηθικές και πνευματικές αξίες και πάνω απ’ όλα τον Έλληνα που κατάντησε αριθμός, έχασε το όνομά του, έγινε «κάρτα πιστωτική» και καλύπτεται μόνιμα με αυτήν και πίσω από αυτήν.
Υπό αυτές τις συνθήκες γεννήθηκε ένα τεράστιο πρόβλημα που δύσκολα, όχι ακατόρθωτα, θα βρει λύση. Έχει να κάνει με την αδράνεια ως απόρροια της οικονομικής υποδούλωσης, αδράνεια η οποία μακροχρόνια επιφέρει κοινωνικά προβλήματα, κυριαρχία του ατομισμού, κατάργηση όλων των αξιών οι οποίες μας αφορούν ως λαό!
Αξιοπαρατήρητη είναι και η αποξένωση από τον εαυτό μας, με τον οποίο σπάνια συναντιόμαστε μιας και δεν επιθυμούμε να συνομιλήσουμε με κανένα κι όταν συμβεί αυτό θα είναι μονάχα από εγωισμό και συμφέρον, απαξίες που όπου κι όταν επικράτησαν μας οδήγησαν στα σκιερά μονοπάτια της σκλαβιάς.
Μια αναδρομή στα περασμένα και μια σύγκριση με τα παρόντα, καταδεικνύει την αποτελμάτωση στην οποία έχουμε περιέλθει, η οποία δυστυχώς δεν είναι πλέον οικονομική ή δεν είναι μόνο οικονομική. Αν το παρελθόν της Ελλάδας ήθελε τον Έλληνα υποκείμενο, με τη δική του σφραγίδα να διαπρέπει, σήμερα αντιμετωπίζεται σαν αντικείμενο με μικρή ανταλλακτική αξία!
Όμως μέσα στον συρφετό της αβεβαιότητας μπορούμε να δούμε το φως και ανάμεσα στις κραυγές των λύκων και στο κλάμα της κουκουβάγιας να ακούσουμε τη δική μας φωνή ,το «είναι» μας , το οποίο λησμονήσαμε και σταθήκαμε εχθρικά απέναντί του! Μπορεί το παιχνίδι να είναι σκληρό, με πολλούς παίκτες αλλά η αξία του αποτελέσματος, η επιτυχία του στόχου, μέσα σε μια άνευ προηγουμένου αλληλόδραση, είναι μεγάλη.
Κ αν η απρόσμενη επιβολή της κάθε μορφής βίας, μας έχει αδρανοποιήσει, μπορούμε, πρέπει να προσπαθήσουμε να σταθούμε στα πόδια μας, με τα δικά μας χαρακτηριστικά, ανακαλώντας στη μνήμη το ελληνικό χθες της ελευθερίας, της αγάπης, της ενότητας, της συμπόρευσης που το αφήσαμε με κλειστά παράθυρα σκοτεινό και μουχλιασμένο.
Εδώ και καιρό μοιάζει να θητεύουμε σε άλλο σχολείο όπου δεν διδάσκεται, δεν αποτιμάται η αξία του συνανθρώπου παρά μονάχα αυτή του χρήματος το οποίο χρήμα, μας οδήγησε εντέχνως σε ασύγκριτες οφειλές καθώς οι θελήσεις των ξένων αφορούν στην δια του πλούτου επιβολή!
Όμως, μπορούμε να βγούμε από το τέλμα ανακαλύπτοντας τη φαντασία μας, τις δυνάμεις μας έτσι όπως απορρέουν και από τη γεω-στρατηγική μας θέση! Μέσα σε ένα γενικευμένο σκοτάδι ας κρατήσουμε αναμμένο ένα κερί, για να στοχεύουμε στο φως της ανάπτυξης. Δεν γεννηθήκαμε για να πεθάνουμε όπως θέλουν, αλλά για να αγωνιστούμε, για να αντιπαλέψουμε τη βαρβαρότητα που έκανε μετανάστες τα παιδιά μας και έθεσε σε καθεστώς ομηρίας τη χώρα!
* Η Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά είναι εκπαιδευτικός, συγγραφέας, κριτικός.
Ετικέτες: 'Αποψη
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Διήγημα: “Αρλέτα, εσύ να είσαι καλά”
16/04/2024, 7:24 μμ -
Ποίημα: “Αραχνοΰφαντη επικράτεια”
16/04/2024, 7:23 μμ -
Διήγημα: “Δε θα με τρελάνουν”
16/04/2024, 7:21 μμ -
Ποίημα: “επιστροφή”
16/04/2024, 7:20 μμ -
Δύο ποιήματα | “η άφεση κατοικεί την άνοιξη”
16/04/2024, 7:19 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Παιδαγωγικό το έργο της
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας // * Αγαθή Δημητρούκα, «τα ηδονικά». 18 τραγούδια βασισμένα σε ερωτικά επιγράμματα, Εκδόσεις Πατάκης, Αθήνα 2021, σελ.64 Μέσα στον θόρυβο της τυπογραφιολαγνείας [δική μου η λέξη] και της άμετρης ηλεκτρονικής ασυδοσίας, η γεννημένη στο
Περισσότερα -
Μα πόσο τέλειος είναι ο Τέλης (Στεφανής);
Του Γιάννη Παναγόπουλου // Ο σκηνοθέτης Μιχάλης Καφαντάρης είναι ένας κινηματογραφιστής που όταν παθιαστεί με μια ιδέα δεν φυγοπονεί. Η νέα του ταινία είναι no budget. Ναι, σίγουρα ένα από τα κίνητρά του να την ολοκληρώσει είναι σειρά
Περισσότερα -
Ποίηση: “Κάλαντα της καρδιάς – Nichita Stănescu”
Γράφει η Άντζελα Μπράτσου // Κάλαντα της καρδιάς – Nichita Stănescu Θα τραγουδήσω ευχές με την καρδιά μου περπατώντας μες στο χιόνι, το χέρι μου σε πέντε γωνίες, σαν αστέρι, αρχίζει λέξεις να αναγγέλλει.
Περισσότερα -
Για τον παππού και τη γιαγιά…
Γράφει η Ελένη Μπετεινάκη // 1η Οκτωβρίου έχει καθιερωθεί κάθε χρόνο να γιορτάζουν οι ηλικιωμένοι άνθρωποι σαν φόρο τιμής και η μέρα αυτή υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1990 κι από τότε γιορτάζεται… ανελλιπώς, τουλάχιστον στα σχολεία!
Περισσότερα -
Για ό,τι χάθηκε ανεπιστρεπτί
Γράφει η Πέρσα Κουμούτση // Λίγα λόγια για το νέο βιβλίο Ελένη Γκίκα, «Προσωπαγνωσία» από τις εκδόσεις ΑΩ Η «Προσωπαγνωσία», το νέο βιβλίο της συγγραφέως Ελένης Γκίκα, αποτελεί ‘μαρτυρία’ μιας εποχής και μιας χώρας, της δικής μας χώρας,
Περισσότερα -
28 Αυγούστου – Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε
Eπιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα // Ο Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε γεννημένος σαν σήμερα το 1749, ήταν παγκοσμίου αναστήματος Γερμανός ποιητής, μυθιστοριογράφος, δραματουργός, θεωρητικός της Τέχνης και επιστήμονας.Υπήρξε μία από τις κορυφαίες διάνοιες όχι μόνο της Γερμανίας, αλλά ολόκληρου του κόσμου. Μεγαλοφυΐα της
Περισσότερα -
✔ Γιώργος Α. Φυτιλής: «Κανέναν υποψήφιο αυτόχειρα δεν τον κρότησαν στη ζωή ο φουσκωμένος τραπεζικός του λογαριασμός και τα δεκάδες κινητά κι ακίνητα πράματα. Ούτε καν τα θυμήθηκε»
Συνέντευξη στην Τζένη Μανάκη // 13 + 1 ερωτήσεις για ένα νέο βιβλίο και τον συγγραφέα του Ο μικρός αυτοκράτορας ΓΙΩΡΓΟΣ Α. ΦΥΤΙΛΗΣ μυθιστόρημα άνεμος εκδοτική Γιώργος Α. Φυτιλής. Γεννήθηκε στα χαμηλώματα των Πιερίων την
Περισσότερα
