Fractal

Άποψη: «Άκου»

Της Άννας Δεληγιάννη // *

 

f2

 

Άκου Ενωμένη Ευρώπη!

Κάποιοι τούτες τις μέρες πήραν το δρόμο πικραμένοι, γιατί άφησαν πίσω τον ανήμπορο γονιό τους, το σπίτι τους! Αλλά πήραν μαζί τα παιδιά τους χωρίς να γνωρίζουν ότι «ο δράκος» περιμένει να τα καταπιεί! Αυτοί τώρα δεν αναζητούν την ευδαιμονία, δεν οδεύουν πια προς τη σωτηρία αλλά σηκώνουν το σταυρό του μαρτυρίου, αφού εφεξής μία αναζήτηση θα έχουν: της ψυχής τους που κολάστηκε όταν έψαχνε την ψυχή του παιδιού τους.

Άκου!

Αν είσαι ο πειρασμός της ελευθερίας, γιατί υποδουλώνεις βίαια όσους σε πεθύμησαν κρατώντας σκλάβα την καρδιά, που ράγισε μπροστά στα κλειστά μάτια, στα παγωμένα μάγουλα και στα ραμμένα για πάντα τρυφερά χείλη των παιδιών τους!

Έχεις μνήμη, αλλά πιο πολύ, φαντασία για να φτάσεις στα σχέδια εκείνων που θέλουν να αλωνίσουν τον κόσμο τούτο, που δεν ζει στην πολυτέλεια της ειρήνης αλλά στη φρίκη του πολέμου που κάποιοι προκαλούν, δοκιμάζοντας τη δύναμή τους απέναντι στον αντίπαλο!

Άκου, χωρίς αξιοπρέπεια και προπάντων ανέλπιδα, δεν έχουμε το κουράγιο για μάταιες αναζητήσεις, δεν μπορούμε ως ο εξώστης σου και η θάλασσά σου, να υποφέρουμε από τις κραυγές των ανθρώπων! Αυτή την κατάσταση μπορείς να τη σώσεις Ενωμένη Ευρώπη ,σταμάτησε για λίγο την ορχήστρα σου για να ακούσεις το θρήνο!

Άκουσέ με, ξημερώνουν Χριστούγεννα, και κάποιοι συνεχίζουν να πνίγουν ανθρώπους, σταμάτα να μετράς τα κέρδη σου και να υπολογίζεις τον άνθρωπο σαν φθηνό ανταλλακτικό, γιατί από αυτόν έφτασες ως εδώ και αυτός, μοιραία θα σε διαλύσει!

Άκου το μοιρολόι της μάνας στην ακτή, πού πήγαν τα συναισθήματά σου! Όταν ένα οποιοδήποτε θηλαστικό μπορεί να τη συμπαρασταθεί, γιατί κωφεύεις!

Άκουσέ με, Ενωμένη Ευρώπη, εδώ στο νοτιοανατολικό σου άκρο διαδραματίζονται γεγονότα που φέρνουν θάνατο κι άλλο θάνατο, γιατί δεν παίρνεις μιαν απόφαση! Ο πόλεμος έχει νεκρούς, τραυματίες και πολλούς ψυχικά τραυματισμένους! Πού πήγαν οι διπλωμάτες σου, πότε θα αποφασίσουν να σταματήσουν τούτο τον ιδιαίτερο πόλεμο που δεν είναι σαν τους άλλους πολέμους, γι αυτό και η ολιγωρία κυριαρχεί!

Ξεδιψάστε τους αλλοστρατημένους και μην φέρνετε στα χείλη τους το πικρό ποτήρι του χαμού!

 

 

 

* Η Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά είναι εκπαιδευτικός, συγγραφέας, κριτικός

 

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top